Φορέας διαχείρισης φράγματος Γαδουρά

Rodiaki NewsRoom

Το φράγμα άρχισε να κατασκευάζεται το έτος 2001.
Ο συνολικός προϋπολογισμός του έργου ανέρχεται στα 154 εκ. ευρώ.
Η Κοινή Απόφαση του Υπουργών ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Ανάπτυξης και Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων 100706/12-4-2006, τροποποίησε και ανανέωσε τη αρχική έγκριση περιβαλλοντικών όρων του έργου. Με βάση τη παραπάνω τροποποίηση προβλέπεται μεταξύ άλλων η μετατροπή της χρήσης του ταμιευτήρα Γαδουρά από υδρο-αρδευτικού χαρακτήρα σε καθαρά υδρευτικό.

Στους σχεδιασμούς του έργου είναι η ύδρευση της πόλης της Ρόδου και στην συνέχεια η ύδρευση της Ανατολικής Ρόδου έως το Γεννάδι και της δυτικής έως και τα Καλαβάρδα.
Η συντήρηση του έργου με βάση τις σχετικές συμβάσεις διακρίνεται :
1. Στην συντήρηση με ευθύνη του εργολάβου κατασκευής, σύμφωνα με το Άρθρο 7 της Ειδικής Συγγραφής Υποχρεώσεων (Ε.Σ.Υ.) του έργου μέχρι την 31/12/2017.
2. Στην βαρέα συντήρηση η οποία γίνεται με ευθύνη του Κυρίου, και στην περίπτωσή μας με ευθύνη της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και αφορά ενδεχόμενες κατασκευές συντήρησης και ανανέωσης εξοπλισμού στην διάρκεια της ζωής του ή ακόμα και συμπλήρωσης του υφιστάμενου εξοπλισμού του έργου, αν αυτό απαιτείται.
3. Στην τακτική συντήρηση, η οποία γίνεται με ευθύνη του φορέα που λειτουργεί το έργο και αφορά την αποκατάσταση των φθορών του εξοπλισμού του έργου που εύλογα προκύπτουν λόγω χρήσης του.

Ίδρυση Φορέα Διαχείρισης Έργου
Τη σύσταση του φορέα διαχείρισης του έργου προβλέπει η Κοινή Απόφαση του Υπουργών ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Ανάπτυξης και Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων 100706/12-4-2006, ο οποίος θα είναι υπεύθυνος για τη διενέργεια των μετρήσεων ποιότητας και ποσότητας νερού, την τήρηση περιβαλλοντικών όρων και την προστασία του περιβάλλοντος της άμεσης περιοχής του έργου.
Δηλ. μεταξύ άλλων ανατίθεται σε ιδιώτες ο έλεγχος της ποιότητας του νερού και η προστασία του περιβάλλοντος.

Στην ανωτέρω απόφαση αναφέρεται και η υποχρέωση σύστασης φορέα διαχείρισης. Και σε περίπτωση μη σύστασης του φορέα κινείται ο μπαμπούλας (κατά τα αναφερόμενα στο άρθρο 11 της απόφασης του Ταμείου Συνοχής) της μείωσης, αναστολής ή και ματαίωσης της κοινοτικής συνδρομής.
Μεταξύ άλλων με βάση την εισήγηση στο Περιφερειακό συμβούλιο στις 19-5-2015, οι υπόλοιπες παρατάξεις εκτός της Λαϊκής Συσπείρωσης αποφάσισαν:
Η καθημερινή διαχείριση του φράγματος του Γαδουρά να ανατεθεί σε ιδιώτες και τα κόστη να μετακυλούν στους καταναλωτές . Και μάλιστα η νεότερη εισήγηση στην 19η συνεδρίαση του Π.Σ.Ν.Α. αναφέρει:
«Συνεπώς πρέπει να δημιουργηθούν συνθήκες προσέλκυσης φορέων ιδιαίτερα αναγνωρισμένης αξίας………που θα θεωρήσουν ως ενδιαφέρουσα και οικονομικά συμφέρουσα επένδυση την περίπτωση συμμετοχής τους στην καθημερινή διαχείριση του Φράγματος του Γαδουρά»

Επίσης η εισήγηση προβλέπει… « αύξηση του χρονικού διαστήματος ανάθεσης της καθημερινής διαχείρισης», σαν μια κρίσιμη παράμετρο «ώστε να λειτουργήσει ελκυστικά για δυνητικούς επενδυτές» και σαν τέτοιο προβλέπει τα χρονικό διάστημα των 5 ετών.
Και συνεχίζει η απόφαση «λογικό επακόλουθο των ανωτέρω είναι η αδυναμία ακριβούς κοστολόγησης της παροχής ύδατος προς τη ΔΕΥΑΡ, καθώς δεν είναι γνωστό ακόμη το ακριβές κόστος της καθημερινής διαχείρισης του φράγματος από τον ανάδοχο που θα προκύψει από το διαγωνισμό».

Και καταλήγει. «Η Περιφέρεια Ν.Α. θα συνάψει σύμβαση πώλησης νερού προς τη ΔΕΥΑΡ σε τιμή κόστους παραγωγής του. Το νερό θα πωλείται από την Π.Ν.Α. προς τη ΔΕΥΑΡ , η οποία θα υποχρεούται με τη σειρά της , να καταβάλει στην Π.Ν.Α. το αντίστοιχο οικονομικά αντίτιμο…»
Ήδη η Περιφερειακή Αρχή έχει προχωρήσει σε ηλεκτρονικό διεθνή διαγωνισμό με το ποσό των 10 εκατομμυρίων περίπου ευρώ με τον ΦΠΑ.
Παίρνοντας υπόψη ότι με ανεπίσημα στοιχεία η ΔΕΥΑΡ έχει απώλειες της τάξης του 40 με 45% από τις δεξαμενές της στην κατανάλωση το ερώτημα που μπαίνει είναι αμείλικτο. Ποιος θα πληρώνει το νερό που χάνεται; Όπως είναι φυσικό βέβαια το βάρος θα σηκώσει και πάλι η λαϊκή οικογένεια.

Επίσης με την τεχνική διάσπαση της συντήρησης του έργου εξασφαλίζεται η κερδοφορία του ιδιωτικού φορέα της καθημερινής συντήρησης με την μετακύλυση του κόστους στους καταναλωτές, όπως επίσης και το κόστος της βαρέας συντήρησης που θα ανήκει στην περιφέρεια αλλά μη έχοντας τις σχετικές υπηρεσίες θα ανατίθεται σε ιδιωτικές εταιρείες πληρώνοντας και πάλι η λαϊκή οικογένεια.
Με διάφορα προσχήματα οδηγούμαστε στην ιδιωτικοποίηση του φορέα διαχείρισης του νερού από το φράγμα του Γαδουρά με σοβαρές συνέπειες στους εργαζόμενους τους επαγγελματίες και τους αγρότες, στις λαϊκές οικογένειες.

Όμως οι επιπτώσεις αφορούν και τη λειτουργία της ΔΕΥΑΡ, και τους εργαζόμενους σε αυτήν. Προβλέπεται για την Τεχνοοικονομική Βιωσιμότητα του έργου με την έναρξη λειτουργίας του να διακοπεί η λειτουργία των γεωτρήσεων για παραγωγή νερού ύδρευσης στην περιοχή, που κάθε φορά θα μπορεί να εξυπηρετείται από αυτό. Όπως επίσης προκειμένου να καλυφθεί το ανελαστικό κομμάτι της δαπάνης λειτουργίας και συντήρησης του, θα πρέπει κατά την λειτουργία του να παράγεται η μέγιστη δυνατή ποσότητα επεξεργασμένου νερού προκειμένου να διατηρηθεί το κόστος ανά κ.μ. σε …. λογικά επίπεδα.

Το κλείσιμο των γεωτρήσεων θα επιφέρει καταστροφή τους όπως και των δικτύων που τις εξυπηρετούν, αποκλειστική εξάρτηση από το φράγμα, μείωση του προσωπικού και μελλοντική διάλυση της ΔΕΥΑΡ.
Εξάλλου η ιδιωτικοποίηση από τη ΔΕΥΑΡ μέρους της δραστηριότητά της με την χρησιμοποίηση εργολάβων για την καταγραφή των μετρήσεων στα υδρόμετρα συμβάλλει προς αυτή την κατεύθυνση.

Η αξιοποίηση του νερού προς όφελος του λαού προϋποθέτει ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, με κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας και εργατικό έλεγχο. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο ο Ενιαίος Κρατικός Φορέας Διαχείρισης του νερού θα μπορεί να κατοχυρώνει το νερό ως κοινωνικό αγαθό και όχι ως εμπόρευμα.
Ο αγώνας με κατεύθυνση τον ενιαίο κρατικό φορέα διαχείρισης δεν μπορεί να περιμένει. Είναι άμεσο και επιτακτικό καθήκον το νερό να γίνει κοινωνικό αγαθό και όχι κερδοφόρο εμπόρευμα στα χέρια των επιχειρηματιών.