Οι «μικροί» λογοτέχνες μας αποτυπώνουν τις σκέψεις τους

Οι μαθητές του 5ου Γυμνασίου Ρόδου αρθρογραφούν

Μία μαθήτρια, η Δέσποινα, ανοίγει την καρδιά της και μας εξομολογείται τι σημαίνει να είσαι Έλληνας ή μάλλον πως είναι να νιώθεις και να αισθάνεσαι Έλληνας, αφού η ταυτότητα αυτή, όπως η ίδια μας λέει, δε χορηγείται ούτε πιστοποιείται αρμοδίως, αλλά κτίζεται μέρα με τη μέρα από το σπινθηροβόλημα της καρδιάς και της ψυχής μας. Έτσι νιώθει η μικρή μας συγγραφέας!

Συμπαραστάτες σε αυτή την προσπάθεια των παιδιών, βρίσκονται οι καθηγητές Τσιόγκας Γρηγόρης και Καλαούζη Ντίνα τους οποίους για μια ακόμα φορά ευχαριστουμε θερμά.

Τι είναι Έλληνας;
Ένας μαθητής, Βασίλη τον λένε, έγραψε μία πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση, όταν τον ρώτησε η δασκάλα του τι σημαίνει Έλληνας. Αρχικά, πρέπει να σας πω ότι ο Βασίλης κατάγεται από δύο χώρες και ήρθε στην Ελλάδα σχετικά πρόσφατα.

"Σήμερα η κυρία μου με ρώτησε τι σημαίνει Έλληνας. Μα αλήθεια τι σημαίνει; Έλληνας μπορείς να είσαι εάν το νιώθεις ή μόνο αν το λέει ένα χαρτί; Μπορείς να είσαι εάν κάθε μέρα τρως ελληνικό φαγητό, βλέπεις ελληνική τηλεόραση, μιλάς ελληνικά; Αυτό μπορούν να το κάνουν και στην Αμερική!

Πρίν μετακομίσω στην Ελλάδα οι φίλοι μου με πείραζαν και μου έλεγαν πως τώρα θα γίνω ΄Ελληνας. Τους έλεγα πως πάντα ένιωθα Έλληνας. Είναι η αλήθεια, η μαμά μου από μικρό παιδί μού μιλάει ελληνικά. Έμαθα για τον ελληνικό πολιτισμό από τόσος δα και όταν τηλεφωνούσα στην Ελλάδα να μιλήσω στους συγγενείς μου, τους ρωτούσα διάφορα για τη ζωή στην Ελλάδα.

Ακόμα, όμως, δεν πιστεύω πως μόνο έτσι είσαι Έλληνας. Υπάρχουν πολλοί που έχουν ελληνική ταυτότητα και είναι γεννημένοι στην Ελλάδα, αλλά δε νιώθουν Έλληνες. Αντίθετα, υπάρχουν πολλοί που δεν είχαν κανένα δέσιμο με την Ελλάδα και μόλις ήρθαν εδώ ένιωσαν πως εδώ ανήκουν, πως είναι Έλληνες!

Προσωπικά νιώθω Έλληνας, ιδίως όταν είμαι παρέα με άλλους ανθρώπους που μιλάνε για την Ελλάδα, είτε αυτό είναι για το ποδόσφαιρο είτε για το καινούργιο σουβλατζίδικο που άνοιξε, είτε απλά μια συζήτηση στα ελληνικά.

Επομένως, είσαι αυτό που νιώθεις και όχι απαραίτητα η «ταμπέλα» που σου βάζουν.
Ο καθένας, βέβαια, έχει την δικιά του άποψη, τη δικιά του εικόνα για τη ζωή και τον εαυτό του και, εδώ που τα λέμε, Έλληνας ή όχι, όλοι είμαστε άνθρωποι. Στον ίδιο πλανήτη για, ας πούμε, 70 χρόνια ο καθένας μας θα μείνει και πρέπει να ταιριάξουμε κάπου.

Μπορεί εσείς να μην έχετε βρει που ταιριάζετε ακόμα, για πού χτυπά η καρδιά σας, αλλά θα το βρείτε. Ίσως σε άλλη χώρα, σε άλλη πόλη…όπως και να σας λένε εκεί! Πάντως εγώ το βρήκα, γιατί και νιώθω και είμαι Έλληνας.

Και τώρα που σας τα είπα φεύγω βιαστικά, γιατί έχω πρόβες για την παρέλαση της εθνικής μας γιορτής, της 28η Οκτωβρίου!

Της Δέσποινας Ζαλάχα
μαθήτριας Γ’ τάξης, 5ου γυμνασίου Ρόδου