Βλάβες στο διάδρομο του αεροδρομίου Ρόδου

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο
Αριστοτέλης Κ. Ηρακλείδης
Πολιτικός μηχανικός

Κε Διευθυντά
Αφορμή για την αποστολή της επιστολής μου αυτής, υπήρξε το γεγονός της βλάβης στο διάδρομο του Νέου Αερολιμένα Παραδεισίου Ρόδου και ο κατά τη γνώμη μου ερασιτεχνικός τρόπος αντιμετώπισης του όλου θέματος.

Ήμουν ο προ-τελευταίος επιβλέπων εκτέλεσης του ως άνω έργου, από τον Ιανουάριο του 1976 έως τον Δεκέμβριο του ιδίου έτους και με την ιδιότητά μου αυτή νιώθω την υποχρέωση να κάνω γνωστά μέσω της εφημερίδας σας, ό,τι γνωρίζω και θυμάμαι για το θέμα, αφού έχουν περάσει από τότε 38 χρόνια.

Στο χρονικό αυτό διάστημα επέβλεψα την κατασκευή των έργων της πίστας σταθμεύσεως αεροσκαφών, των τροχοδρόμων και άλλων δευτερευόντων έργων οδοποιίας. Παρ’ ότι επί των ημερών μου τα κύρια και δευτερεύοντα έργα του Διαδρόμου του Αερολιμένα είχαν ήδη ολοκληρωθεί και άρα δεν είχα άμεση γνώση των θεμάτων που τα αφορούσαν, από την έρευνα που είχα κάνει στη μελέτη του έργου είχα καταλήξει σε κάποιες διαπιστώσεις τις οποίες σας κάνω γνωστές.

Η κατασκευή του έργου άρχισε το 1973 και ολοκληρώθηκε το φθινόπωρο του 1977 με εργολήπτρια εταιρεία την ΑΤΕ ΘΑΛΗΣ και επιβλέπουσα Υπηρεσία τη Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών της Νομαρχίας Δωδεκανήσου. Η θέση του έργου ήταν η πεδιάδα του Παραδεισίου στις εκβολές της ομώνυμης λεκάνης απορροής, όπου όπως θα θυμούνται οι παλαιότεροι, υπήρχαν από τις πλέον σημαντικές καλλιέργειες κηπευτικών του νησιού. Χαρακτηριστικό της περιοχής ήταν οι εκατοντάδες νερόμυλοι που αποτελούσαν σημαντικό αξιοθέατο. Στον Κουφά σταματούσαν τα λεωφορεία με τους μαθητές των σχολείων κατά τις εκδρομές τους και οι τουρίστες για να το απολαύσουν.

Η ύπαρξη των εκατοντάδων νερόμυλων και των αντίστοιχων πηγαδιών, υποδηλώνει την ύπαρξη υπογείων ροών σημαντικών παροχών κάτω από το διάδρομο του Αερολιμένα. Η επαρκέστατη μελέτη που είχε συνταχθεί τότε, με ευθύνη του Τμήματος Αεροδρομίων του Υπουργείου Δημοσίων Έργων είχε λάβει υπ’ όψιν της τις επικρατούσες στην ευρύτερη περιοχή συνθήκες υπογείων και επιφανειακών ροών και πρότεινε :
• Αυστηρότατη προδιαγραφή για την επίχωση των εκατοντάδων πηγαδιών με αμμοχάλικο
• Την κατασκευή δικτύου τάφρων απορροής των ομβρίων κατάντη του σώματος του διαδρόμου προς την θάλασσα, για την προστασία του από πλευρικές καταρρεύσεις και καθιζήσεις.
Με βάση τις ως άνω αυστηρές προδιαγραφές τόσο για τις ροές όσο και για όλα τα άλλα τμήματα του έργου, αυτό κατασκευάστηκε και λειτούργησε όπως όλοι γνωρίζουμε άψογα μέχρι σήμερα.

Αν δεν με απατά η μνήμη μου είναι πιθανόν μικρός αριθμός επιχωμένων πηγαδιών να βρίσκο-νταν επί του διαδρόμου, γεγονός όμως που δεν έχει κατ΄ αρχήν ιδιαίτερη σημασία. Η θέση τους όπως και όλων των άλλων πηγαδιών είναι αποτυπωμένη ακριβώς σε τοπογραφικό σχεδιάγραμμα που συμπεριλαμβάνεται στο φάκελλο του έργου και στον υποφάκελλο του αντίστοιχου πρωτοκόλλου αφανών εργασιών.

Όλα αυτά καλό θα είναι να τα έχουν υπ’ όψιν τους οι αρμόδιοι, που προβαίνουν ή θα προβούν μελλοντικά σε τέτοιου είδους αποκαταστάσεις. Κατά την άποψή μου το προλαμβάνειν είναι πάντα προτιμότερον αφού αντιμετωπίζεται απλούστερα, άρα θα πρέπει να εντοπισθούν επι τόπου οι κρίσιμες θέσεις ώστε να παρακολουθείται η εξέλιξη των καθιζήσεων στις θέσεις αυτές όπως και σε όλα τα άλλα σημεία του διαδρόμου τα επόμενα χρόνια.
Επίσης θα πρέπει να ελεγχθεί και να ελέγχεται σε τακτά χρονικά διαστήματα η υδραυλική λειτουργικότητα του δικτύου των τάφρων προστασίας του σώματος του διαδρόμου.

Όταν κατασκευάστηκε το έργο του Νέου Αερολιμένα δεν υπήρχε η σχετική νομοθετική υποχρέωση σύνταξης και εφαρμογής Σχεδίου Ασφάλειας Έργου. Επιβάλλεται λοιπόν λόγω της μεγάλης σπουδαιότητας του έργου αυτού (το ίδιο ισχύει και για άλλα σημαντικά έργα, όπως π.χ. Σχολεία που στεγάζονται σε παλαιά κτίρια, παλαιά Δημόσια Κτίρια κ.λ.π.) και της παρέλευσης τριάντα οκτώ ετών συνεχούς λειτουργίας, αφού γίνει αυστηρός επανέλεγχος όλων των επιμέρους έργων σύμφωνα με τα σχέδια της μελέτης και αποκατασταθούν ενδεχόμενες παραλείψεις, να συνταχθεί αυστηρό Σχέδιο Ασφαλείας Έργου.

Κατά την άποψή μου η τήρηση όλων των παραπάνω, αποτελούν προϋπόθεση για την ασφαλή σε ποσοστό 100% λειτουργία των έργων του Αερολιμένα τα επόμενα εξήντα χρόνια.
Έργα σαν το διάδρομο ενός Αερολιμένα που δέχεται καθημερινά τόσο μεγάλη κυκλοφορία και τέτοιο μέγεθος αεροπλάνων απαιτεί από όλους πολύ σοβαρές και επαγγελματικές επιλογές.

Η ερασιτεχνική, «ηρωική» αντιμετώπιση της βλάβης του διαδρόμου με τον γνωστό τρόπο όπως δημοσιεύθηκε στον τοπικό Τύπο δεν είναι σε καμιά περίπτωση αντάξια της σπουδαιότητας του έργου αυτού.
Πάντως καλό θα ήταν το πρωτόκολλο της τελικής επισκευής της βλάβης του διαδρόμου να δημοσιευθεί στον τοπικό Τύπο ή τουλάχιστον να κοινοποιηθεί και στο Τοπικό Τμήμα του ΤΕΕ.

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία, με εκτίμηση.