Εξαιρετική η oμιλία της αρχαιολόγου Αγγελικής Σίμωση στη Ρόδο

Rodiaki NewsRoom

Γράφει η Μαίρη Παπανδρέου

Η έγκριτη Καθηγήτρια Ενάλιας Αρχαιολογίας, Κυρία Αγγελική Σίμωση, συνεπήρε το πολυπληθές ακροατήριο, στη διάλεξη που πραγματοποίησε στην μεγάλη αίθουσα του Νεστωρίδιου Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης, που διοργάνωσε το ΔΣ Riches, το περασμένο Σάββατο 18.3.

Με χειμαρρώδη λόγο και εξαιρετικά ενδιαφέρουσες διαφάνειες, ανέδειξε τον αρχαιολογικό πλούτο που κρύβουν οι θάλασσές μας, και πιο συγκεκριμένα, το Αιγαίο, με επικεντρωμένες τις αποκαλύψεις στα νησιά της Δωδεκανήσου. Η Ρόδος, ιδιαίτερα πλούσια και στα αρχαιολογικά ενάλια ευρήματα, με την θαυμάσια παρουσίαση της κας Σίμωση, καθήλωσε το ακροατήριο και ακολούθησε πολύωρη συζήτηση με την Αρχαιολόγο.

Ιδιαίτερα, έγινε κατανοητή η σημαντικότητα του έργου της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας (επίγειας και ενάλιας), καθώς επιβεβαιώνει την μοναδικότητα της Ιστορίας μας και του Πολιτισμού μας, που σήμερα ιδιαίτερα, πρέπει να προβάλομε προς ‘πάσα κατεύθυνση’.

Τη διάλεξη, παρακολούθησε και ο πρώην Νομάρχης Γιάννης Μαχαιρίδης, όπως και ο πρώην βουλευτής της Ν.Δ. Βασίλης Υψηλάντης, επιστήμονες όπως η Αρχιτέκτων κα Ντέλλα, ο Υδροβιολόγος/Ιχθυολόγος Σάββας Χατζηλαζάρου, ο ερασιτέχνης Αστρονόμος και υποβρύχιος φωτογράφος Στράτος Κουφός και πολλοί άλλοι.

Η διάλεξη και η πολύωρη συζήτηση που ακολούθησε, ανέδειξε και την αναγκαιότητα της προβολής του ενάλιου αρχαιολογικού μας πλούτου, με μεθόδους, που ήδη εφαρμόζονται με μεγάλη επιτυχία στο εξωτερικό, που μάλιστα, τα ενάλια αρχαιολογικά τους ευρήματα, δεν συγκρίνονται με τα δικά μας.

Η ιδιαίτερα αγαπητή και γνωστή για την προσφορά της στην Ενάλια Αρχαιολογία κα Σίμωση, προβάλλοντας σε διαφάνειες χάρτες της πόλης της Ρόδου, υπέδειξε που κατά τη γνώμη των Αρχαιολόγων, υπήρχαν τα «κανάλια» που ένωναν τα πέντε λιμάνια της Ρόδου, έτσι, όταν άλλαζαν οι καιρικές συνθήκες, δεν ήταν υποχρεωμένα τα πλοία να αλλάζουν λιμάνι για τον ασφαλή ελλιμενισμό τους, βγαίνοντας στην ανοιχτή θάλασσα, αλλά μετακινούνταν μέσα από τα κανάλια. Για κάποια από αυτά, δεν υπάρχουν διαβεβαιώσεις.

Όμως, το 1968, όταν ο σύζυγός μου αείμνηστος Ηλίας Παπανδρέου, κατασκεύαζε το ξενοδοχείο «Ακάντια» του αείμνηστου Γιώργου Κλαδογέννη στην οδό Ηρώων Πολυτεχνείου, αποκάλυψε ένα από τα ιστορικά «κανάλια» και μάλιστα υπήρχε και μια τριήρης.

Όπως πάντα, με ευσυνειδησία και αγάπη για την Ιστορία μας, ενημέρωσε την Εφορία Αρχαιοτήτων, η οποία όμως τότε, δεν είχε τα μέσα να την διατηρήσει. Τα οικονομικά μέσα που η Εφορία Αρχαιοτήτων διέθεται εκείνα τα χρόνια, ήταν πενιχρότατα και για τις αρχαιολογικές ανασκαφές, αρχαιοτήτων που αποκαλύπτονταν σε εργοτάξια του συζύγου μου, δεν είχαν τα οικονομικά μέσα να πληρώνουν πολλούς εργάτες, ακόμα και τα φίλμς για τις απαραίτητες φωτογραφίσεις, υπήρχε οικονομική στενότητα.

Όμως, όλοι οι αρχαιολόγοι μας, ήταν και είναι αφοσιωμένοι ‘ψυχή τε και σώματι’ στην επιστήμη τους. Με συγκίνηση θυμάμαι, την ανακάλυψη ενός θολωτού τάφου του 2ου π.Χ. αιώνα, και παρακολούθησα με μεγάλο ενδιαφέρον τις ανασκαφές, όπως και την ανακάλυψη κλασικής οικίας, στην Μεσαιωνική μας Πόλη, που η μετέπειτα Έφορος Αρχαιοτήτων Δρ. Μελίνα Φιλήμονος-Τσοποτού, επέβλεπε και είχα τη χαρά να πάρω την πρώτη της συνέντευξη για τη ΡΟΔΙΑΚΗ.

Θυμήθηκα ακόμα, την ανακάλυψη των «Τάφων» από την επίσης γνωστή αρχαιολόγο Μαρία Μιχαλάκη-Κόλλια, που έμεινα έκπληκτη όταν με προσκάλεσε να δω τη σημαντική ανακάλυψη και κατανόησα για πρώτη φορά πόσο δύσκολη και ‘επικίνδυνη’ μπορεί να είναι μία αρχαιολογική έρευνα, καθώς έπρεπε να συρθώ μέσα σε μια στενόχωρη σπηλιά.

Τα Παγκόσμια Συνέδρια της Εφορίας Αρχαιοτήτων, παραμένουν αναλλοίωτα στη θύμησή μου, όπως και το Συνέδριο στη Νότια Ρόδο, με συγκινητικούς ομιλητές Μελίνα Φιλήμονος, Γιάννη Παπαχριστοδούλου και πολλών άλλων δικών μας Αρχαιολόγων.

Πρέπει να υπενθυμίσω στους πολύ αγαπητούς μας Αρχαιολόγους, πως μας λείπουν οι διαλέξεις που οργάνωναν παλαιότερα, μια φορά το μήνα, σε Μεσαιωνικό κατάλυμα. Η γνώση που μας πρόσφεραν με ιδιαίτερη αγάπη, είχαν εξαιρετική απήχηση στο ευρύτερο κοινό, που κατέκλυζαν τις αίθουσες.

Μας λείπουν και οι συγκινητικές ξεναγήσεις στις επάλξεις, όπως και στα εντυπωσιακά Νυμφαία. Πρέπει ν’ αναγνωρίσομε, ότι οι Αρχαιολόγοι μας, δεν είναι απλώς Επιστήμονες-Επαγγελματίες, αλλά δοσμένοι εφόρου ζωής στην Μακραίωνη Ιστορία μας και γι αυτό, τους ευχαριστούμε, που αν και συνταξιούχοι κάποιοι από τους αγαπημένους μας, εξακολουθούν να προσφέρουν στο κοινωνική σύνολο, Γνώση και ‘Ήθος.