Ο θάνατος του Νικηφόρου Μανδηλαρά

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ Γ. ΧΑΡΙΤΟΣ

Στο φύλλο της 19ης Μαΐου 2013 της εφημερίδας σας, δημοσιεύθηκε κείμενο του δημοσιογράφου κ. Γεωργίου Ζαχαριάδη με τίτλο «Το χρονικό της δολοφονίας του Νικηφόρου Μανδηλαρά. Εξαφανίστηκαν στοιχεία από το φάκελλο». Το δημοσίευμα αυτό μου δημιουργεί την υποχρέωση να πληροφορήσω το αναγνωστικό κοινό, με συγκεκριμένα στοιχεία, τα οποία κατ’ αρχήν βασίζονται σε έγγραφα αλλά και στην ειδική πληροφόρηση που έχω για την υπόθεση Μανδηλαρά. Την υπόθεση αυτή και την εξέλιξή της δεν έπαψα ποτέ να παρακολουθώ μέχρι σήμερα, επειδή ο πατέρας μου μαζί με τον τότε δικηγόρο Πειραιά Πέτρο Μαντούβαλο, υπήρξε δικηγόρος του Πέτρου Πόταγα, δηλαδή του πλοιάρχου του πλοίου «RITA V», με το οποίο ταξίδευε από τον Πειραιά προς την Κύπρο, ο Νικηφόρος Μανδηλαράς. 1) Ο Νικηφόρος Μανδηλαράς πέθανε από ατύχημα στην προσπάθειά του να εγκαταλείψει το πλοίο «RITA V», τα ξημερώματα της 18ης Μαΐου 1967, έξω από τις ακτές της Ρόδου και κατεβαίνοντας στη θάλασσα με σχοινί, χτύπησε το κεφάλι του επί του πλοίου και απομακρυνόμενος κολυμπώντας, πνίγηκε. Ο πλοίαρχος Πέτρος Πόταγας συνελήφθη και με ομοφωνία Ανακριτού και Εισαγγελέα, προφυλακίστηκε στις Φυλακές Κοσκινού Ρόδου. 2) Ο Πέτρος Πόταγας, ουδέποτε κατηγορήθηκε για δολοφονία του Νικηφόρου Μανδηλαρά, κατηγορήθηκε και καταδικάστηκε για ατύχημα εξ αμελείας και παραβάσεις του Κώδικα Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου. 3) Την συγκέντρωση προανακριτικού και αποδεικτικού υλικού και την επίβλεψη της πορείας της ανακρίσεως από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστός ο θάνατος του Νικηφόρου Μανδηλαρά, ανέλαβαν αυτοπροσώπως ο τακτικός Ανακριτής Ρόδου Δημήτριος Κώνστας και ο Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Ρόδου, Αλέξανδρος Φλώρος. 4) Το κατηγορητήριο του Πέτρου Πόταγα (το κλητήριο θέσπισμα) έχει αριθμό 480-24-7-1967, συντάχθηκε από τον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Ρόδου Αλέξανδρο Φλώρο και η δίκη του προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο της 16-8-1967 ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ρόδου. Ο προαναφερθείς Εισαγγελεύς παρέπεμψε τον Πέτρο Πόταγα να δικασθεί, κυρίως, με την ακόλουθο κατηγορία, ότι δηλαδή: «επέτρεψε εις τον προρρηθέντα παθόντα, όστις επέβαινε του πλοίου χωρίς να ανήκει εις το πλήρωμα και χωρίς να είναι εγγεγραμμένος εις τον κατάλογο των επιβατών, να κατέλθη δια σχοινίου εις την θάλασσα προκειμένου να απομακρυνθή του πλοίου ενώ έδει να αποτρέψη τούτο ή να τον επιβιβάση εις λέμβο του πλοίου κ.λπ.». Τον παρέπεμψεν και για δευτερεύοντα αδικήματα παραβάσεως του Κώδικος Διεθνούς Ναυτικού Δικαίου. 5) Ο Εισαγγελεύς κλήτευσε 15 μάρτυρες με πρώτη την κα Ασπασία Μανδηλαρά η οποία δεν εμφανίστηκε στη δικάσιμο της 16 Αυγούστου 1967. Λόγω του ότι ο Εισαγγελεύς έκρινε απαραίτητη την παρουσία της κας Ασπασίας Μανδηλαρά στη δίκη, ζήτησε αναβολή και το Δικαστήριο ανέβαλε την εκδίκαση, για τη δικάσιμο της 4ης Οκτωβρίου 1967 στην οποία παρέστη η κα Ασπασία Μανδηλαρά αλλά δεν παρέστη πολιτικώς ενάγουσα, απλώς κατέθεσε ως μάρτυς. 6) Εκτός των 15 μαρτύρων κατέθεσαν και οι ακόλουθοι πραγματογνώμονες: οι γιατροί του Νοσοκομείου Ρόδου Εμμανουήλ Σταματιάδης χειρουργός, Νικόλαος Σαρούκος, ορθοπεδικός, Κυριάκος Παπασάββας καρδιολόγος-παθολόγος και οι εξ Αθηνών αφιχθέντες Δημήτριος Καψάσκης, προϊστάμενος της ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών και Αγιουτάντης ιατροδικαστής-χημικός της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών. 7) Ως πραγματογνώμονες τεχνικοί κατέθεσαν επίσης οι Θεόδωρος Θεοδωράκης μηχανικός του Εμπορικού Ναυτικού και ο Πλοίαρχος Κωνσταντίνος Μανωλούδης, προκειμένου να ερευνηθεί με ποιό τρόπο έγινε ο τραυματισμός του Νικηφόρου Μανδηλαρά κατά την κάθοδό του από το πλοίο στη θάλασσα. 8) Στο στάδιο της ανακρίσεως, παρουσία του Εισαγγελέως και του Ανακριτού, έγινε αναπαράσταση των συνθηκών της καθόδου του Νικηφόρου Μανδηλαρά από το πλοίο, με σχετικό ομοίωμα. 9) Κατά τη διάρκεια της δίκης διαβάστηκαν επίσης 19 έγγραφα μεταξύ των οποίων και οι εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης της προανακρίσεως. 10) Το δικάσαν Τριμελές Πλημμελειοδικείο της Ρόδου με Πρόεδρο τον Δημήτριο Κώνστα και Εισαγγελέα τον Αλέξανδρο Φλώρο, έκρινε, με την υπ’ αριθμ. 709-710/1967 απόφασή του, ένοχο τον καπετάνιο του πλοίου Πέτρο Πόταγα, για ατύχημα, δηλαδή για ανθρωποκτονία από αμέλεια και επέβαλε ποινή φυλακίσεως δύο ετών για την πράξη αυτή και συνολική ποινή 2 ετών και 3 μηνών περιλαμβανομένων εις αυτήν και των παραβάσεων του Κώδικα Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου. 11) Κατά της πρωτοδίκου αποφάσεως ο Πέτρος Πόταγας, άσκησε έφεση η οποία δικάστηκε από το Εφετείο Δωδεκανήσου στη δικάσιμο της 12ης Δεκεμβρίου 1967 με πρόεδρο του Δικαστηρίου τον Παναγιώτη Μπέλπα και εισαγγελέα τον Νικόλαο Τζαβέλλα. Το Εφετείο με την υπ’ αριθμ. 191/1967 απόφασή του έκρινε και πάλι τον Πέτρο Πόταγα ένοχο για ατύχημα δηλαδή για ανθρωποκτονία από αμέλεια και για την πράξη αυτή του επέβαλε φυλάκιση δέκα μηνών και συνολικά για τις λοιπές παραβάσεις του Κώδικα Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου, φυλάκιση 12 μηνών. 12) Την δικαστική αυτή διαδικασία, παρακολούθησε ο κ. Γεώργιος Ζαχαριάδης ως νέος τότε δημοσιογράφος της Ρόδου, αλλά και ως ανταποκριτής Αθηναϊκών εφημερίδων, τις οποίες και ενημέρωνε. 13) Εξ ιδίας λοιπόν αντιλήψεως γνωρίζει ο κ. Γεώργιος Ζαχαριάδης ότι οι δίκες υπήρξαν δημόσιες και πλήθος κόσμου υπήρχε στο ακροατήριο του δικαστηρίου και τις παρακολούθησε. 14) Εξ ιδίας αντιλήψεως γνωρίζει επίσης ο κ. Γεώργιος Ζαχαριάδης ότι στα πρακτικά και των δύο Δικαστηρίων αναγράφονται λεπτομερώς οι καταθέσεις και τα λοιπά αποδεικτικά μέσα, βάσει των οποίων απεφάνθησαν οι δικάσαντες δικαστές. Τα όσα παραπάνω γεγονότα παραθέτω στο κείμενό μου, από κανέναν δεν μπορούν να αμφισβητηθούν, γιατί αποδεικνύονται άμεσα από τα έγγραφα των δικογραφιών και από τις δικαστικές αποφάσεις οι οποίες υπάρχουν ...και δεν έχουν χαθεί! Πέντε χρόνια μετά τη μεταπολίτευση και συγκεκριμένα στις 12 Δεκεμβρίου 1979, το θέμα της υποθέσεως Νικηφόρου Μανδηλαρά, επανήλθε στην επικαιρότητα, με αποτέλεσμα να διαταχθεί νέα έρευνα και νέα ανάκριση και να ορισθεί ανακριτής, ο εφέτης κ. Ανδρέας Φλούδας. Το ερευνώμενο θέμα αυτή τη φορά από τον Εφέτη Ανακριτή ήταν εάν ο Νικηφόρος Μανδηλαράς δολοφονήθηκε ή όχι. Το αποτέλεσμα της νέας αυτής έρευνας και ανακρίσεως, η οποία διήρκησε από το 1979 έως το 1986 (!), ήταν να εκδοθεί νέο αθωωτικό βούλευμα από το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών και η υπόθεση να πάει στο αρχείο. Ο κ. Γεώργιος Ζαχαριάδης και την νέα αυτήν επταετή έρευνα της υποθέσεως και μάλιστα έρευνα που έγινε στην πρώτη δεκαετία της μεταπολιτεύσεως, καλώς γνωρίζει όπως γνωρίζει και το αθωωτικό Βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών. Η ύπαρξη και το αποτέλεσμα του μεταπολιτευτικώς εκδοθέντος Βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών, από κανένα δεν μπορεί επίσης να αμφισβητηθεί! Ολα τα έγγραφα της δικογραφίας υπάρχουν και τίποτα δεν έχει χαθεί! Οποιαδήποτε λοιπόν προσπάθεια, από οποιονδήποτε προερχομένη και ιδιαίτερα από τον έμπειρο δημοσιογράφος κ. Γεώργιο Ζαχαριάδη, προκειμένου να εμφανίσουν το ατύχημα του θανάτου του Νικηφόρου Μανδηλαρά ως “δολοφονία”, αποτελεί βάναυση προσβολή της αλήθειας και των ιστορικών δεδομένων. Προσφέρουν επίσης κακή υπηρεσία προς τους νεώτερους αναγνώστες, οι οποίοι εκ των πραγμάτων αγνοούν τα γεγονότα και μοιραίως, αντί της αλήθειας, τροφοδοτούνται με εικασίες ανεύθυνες φαντασιώσεις και μυθεύματα! Ευχαριστώ για τη φιλοξενία Ρόδος 31 Μαΐου 2013 Ιωάννης Χαρίτος Δικηγόρος