Μ. Κόκκινος: To OXI της ευθύνης απέναντι στη Δημοκρατία και την εθνική και λαϊκή κυριαρχία

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο
Μάνος Δ. Κόκκινος

Αθάνατο μνημείο ελευθερίας και αξιοπρέπειας της ανθρώπινης προσωπικότητας παραμένει πάντα η ληξιαρχική πράξη γέννησης της Δημοκρατίας, όπως την συνέταξε ο γεννήτοράς της Περικλής στον περίφημο «Επιτάφιό» του.
Μακρυνή, ταραγμένη και αιματοβαμμένη υπήρξε η μέχρι σήμερα πορεία της Δημοκρατίας μέσα στους αιώνες. Η ελευθερία της ανθρώπινης προσωπικότητας στη σκέψη και στο φρόνημα σαν βασικό θεμέλιο του ανθρωπιστικού κεκτημένου και του Δημοκρατικού οικοδομήματος πέρασε δια πυρός και σιδήρου για να σταθεί όρθια και να χτίσει μια κοινωνία με ανθρώπινο πρόσημο.

Δυστυχώς το τέλος της μεταδιδακτορικής μεταπολίτευσης αντί να παραδώσει τη χώρα σε τροχιά αυτοδύναμης ανάπτυξης με ένα κοινωνικό κράτος και με ένα πολιτικό σύστημα που να υπηρετεί το λαό, την παρέδωσε εδώ και 10 περίπου χρόνια στο πελατειακό κράτος, στη διαφθορά, τη διαπλοκή και με μια υπερχρέωση του δημόσιου χρέους με εγκληματική περαιτέρω τα τελευταία 5 χρόνια διόγκωση, σε βαθμό που να το καθιστά εντελώς μη βιώσιμο και να το μεταφέρει στις πλάτες πολλών επόμενων γενεών.

Ζούμε σήμερα τις πιο τραγικές στιγμές ενός ελεύθερου πολιτικού βίου 185 χρόνων, που κτίσθηκε και αναπτύχθηκε με τους αγώνες και τις θυσίες χιλιάδων αγωνιστών της ελευθερίας και της Δημοκρατίας. Είναι γνωστές οι τραγικές συνθήκες που ζει η χώρα μας και ο λαός μας κάτω από τα γνωστά υφεσιακά και απάνθρωπα μέτρα που επέβαλαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις στον τόπο μας, με την ανατροφοδότηση της οικονομικής κρίσης , τη διάλυση του κοινωνικού κράτους, τον μαρασμό της επιχειρηματικής δραστηριότητας, τη διάλυση του κοινωνικού ιστού, τη φτωχοποίηση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού με τα κοινωνικά απαράδεκτα ποσοστά ανεργίας και της φυγής χιλιάδων νέων στον Μινώταυρο της μετανάστευσης που καταδικάζει σε ακατάσχετη αιμορραγία τον παραγωγικό ιστό της χώρας μας.

Η χώρα βρίσκεται σε μια δύσκολη ιστορική περίοδο. Ίσως τη δυσκολότερη από την μεταπολιτευτική εποχή. Ο λαός γονατίζει καθημερινά κάτω από τα βάρη βάρβαρων φόρων, ανεργίας, ύφεσης, διάλυσης του κοινωνικού κράτους και επιχειρηματικής αιμορραγίας και οδηγείται σε εξαθλίωση και χρεωκοπία.

Η εθνική ενότητα στην αντιμετώπιση αυτής της κρίσης είναι περισσότερο από κάθε άλλη φορά επιβεβλημένη και προβάλλει ως επιτακτικό καθήκον κάθε Έλληνα.

Αναμφισβήτητα η διαχείριση αυτής της βαρειάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης με τις προεκτάσεις και τις παρενέργειές της και κυρίως με τον επαπειλούμενο κίνδυνο μιας άτακτης χρεωκοπίας αποτελεί μείζον και σοβαρό εθνικό θέμα, αφού θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο τον μόχθο των Ελλήνων που επένδυσαν σε μια κατοικία ή σε κάποιο ακίνητο, στήριγμα κάθε νέας οικογένειας αυτής της χώρας αλλά κυρίως την εθνική μας κυριαρχία, η προστασία της οποίας αποτελεί βαρειά ευθύνη όλων μας και την εθνική μας περηφάνεια που βλάστησε μέσα στη στοιχειώδη και δικαιολογημένη αξιοπρέπεια που δικαιούται κάθε ανθρώπινη προσωπικότητα.

Μια εθνική ενότητα σφυρηλατημένη από αισθήματα ευθύνης και απαλλαγμένη από κομματικές αντιπαραθέσεις και αντεγκλήσεις. Ο διάλογος, η ενημέρωση και η συνεργασία είναι ευθύνη και χρέος όλων των πολιτικών δυνάμεων που πιστεύουν και υπηρετούν το Σύνταγμα της χώρας και την ευρωπαϊκή πορεία και προοπτική της. Οι πολιτικαντισμοί, οι Κασσάνδρες και κάθε άλλη κομματική και προσωπική υστεροβουλία αποδομούν, αντί να ενισχύουν αυτή την προοπτική και πορεία.

Ας σιγήσουν επιτέλους στις σειρήνες της αυτοκαταστροφής. Ας περιορίσουν τις Κασσάνδρες της κινδυνολογίας και ας αρθρώσουν όλοι δημόσια και υπεύθυνα έναν πολιτικό λόγο που να εκφράζει το πραγματικό εθνικό συμφέρον. Ένα εθνικό συμφέρον που να συμπλέει και να υπηρετεί την στρατηγική στον αγώνα που δίνει σήμερα η Κυβέρνηση απέναντι σε ανάδελφους τοκογλύφους, σε σύγχρονους Μακιαβελιστές που ναρκοθετούν την ευρωπαϊκή ιδέα και κοινωνία, όπως την οραματίσθηκαν οι αρχιτέκτονες του Πανευρωπαϊκού ιδεώδους.

Η χώρα έχει κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή, με τη δεδηλωμένη της Βουλής και με αντίστοιχη δημοσκοπική στήριξη. Θεσμικά έχει την ευθύνη και την αρμοδιότητα να χειρισθεί την κρίση, ενημερώνοντας το Κοινοβούλιο και τον Λαό. Η Αντιπολίτευση έχει χρέος να στηρίξει κάθε κυβερνητική πρωτοβουλία που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του ελληνικού Λαού, σύμφωνα με την εντολή του.

Οι καιροί και οι κίνδυνοι δεν επιτρέπουν μικροπολιτικές, κοκκορομαχίες και στείρες αντιπαραθέσεις. Ας σταθούμε δίπλα στην εκλεγμένη Κυβέρνηση και ας της δώσουμε την εθνική, πολιτική και κοινωνική στήριξη που χρειάζεται για να φέρει σε αίσιο πέρας την βαρειά εντολή του ελληνικού λαού, σύμφωνα με τη δική του ετυμηγορία

Είναι η μοίρα αυτού του λαού να αγωνίζεται. Ποτέ δεν φοβήθηκε τις θυσίες. ΄Άντεξε πολλούς ζυγούς. Πότισε με αίμα τη γη του. Αλλά ζούσε πάντα με το όραμα της ελευθερίας, της δημοκρατίας. Και πάντα η ελευθερία και η δημοκρατία στεφάνωναν τους αγώνες του. Δεν υπήρξαμε ποτέ πατριδοκάπηλοι και προγονολάτρες.

Ο πλούτος της χώρας μας είναι ο λαός μας. Είναι οι αστείρευτες δυνάμεις του λαού μας. Είναι τα χαρισματικά, προοδευτικά, δημιουργικά, γεμάτα με όραμα, ανησυχία και αισιοδοξία νειάτα της Ελλάδας.

Είναι η πλούσια και ευλογημένη και αιματοβαμμένη γη μας. Είναι το μοναδικό φυσικό και δομημένο περιβάλλον. Είναι η μοναδική η ελληνική φιλοξενία, προίκα και κληρονομιά του Ξένιου Δία.

Έχουμε μοναδικό περιβαλλοντικό και γεωφυσικό πλούτο. Έχουμε μοναδικά γεωφυσικά και γαιοπολιτικά πλεονεκτήματα έντονα, καθοριστικά στη σημερινή διεθνή συγκυρία.

Είμαστε από τους πρώτους που αγκάλιασαν το Ευρωπαϊκό όραμα. Εμείς χτίσαμε την Ευρώπη που απολαμβάνουν σήμερα. Εμείς είμαστε εκείνοι που δανείσαμε τον πολιτισμό μας και την αθάνατη ελληνική γραμματεία μας, εμείς είμαστε εκείνοι που δώσαμε το υλικό για να χτισθεί το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

Πιστέψαμε σε μια άλλη Ευρώπη. Αυτή την Ευρώπη που γεννήσαμε και βαπτίσαμε εμείς. Όλος ο σημερινός ευρωπαϊκός πολιτισμός χτίσθηκε πάνω στα δικά μας θεμέλια. Όλες οι μεγάλες μορφές της ευρωπαϊκής διανόησης γαλουχήθηκαν και μπολιάσθηκαν με τις αθάνατες αξίες μας.

Δεν χρεωκόπησε η Ελλάδα. Χρεωκόπησε το πολιτικό μας σύστημα. Η Ελλάδα παραμένει όρθια, υπερήφανη και παρούσα στην παγκόσμια κοινωνία. Δεν έχει μόνο ένα βαρύ ιστορικό και πολιτισμικό παρελθόν, έχει και ένα ζωντανό δημιουργικό παρόν και θέλει να χτίσει ένα καλύτερη και ένα πιο ελπιδοφόρο μέλλον. Δεν μπορεί να ζήσει η Ευρώπη, η Ανθρωπότητα χωρίς Ελλάδα. Είμαστε η μήτρα του ευρωπαϊκού διαφωτισμού.

Το ναι ή το όχι του δημοψηφίσματος της Κυριακής δεν περιορίζεται μόνο στα στενά πλαίσια της γνωστής καταστροφικής για το λαό μας καμπάνιας που υπηρετούν τα ξένα και τα ντόπια πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα.
Είναι απαρέγκλιτη και αδιαπραγμάτευτη η θέση της Κυβέρνησης για την παραμονή της χώρας στο Ευρώ και για την ευρωπαϊκή προοπτική της.

Είναι το ναι στην εθνική ανεξαρτησία και στη λαϊκή κυριαρχία αυτού του λαού. Είναι ο σεβασμός στο Σύνταγμα της χώρας. Είναι ο σεβασμός στους αγώνες και τις θυσίες όλων εκείνων που μας χρέωσαν με τη βαρειά ευθύνη και ιστορική κληρονομιά να φυλάττουμε τις «Θερμοπύλες» της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας.

Είναι το αναφαίρετο δικαίωμα αυτού του λαού να είναι νοικοκύρης στον τόπο του και να καθορίζει μόνος του τις τύχες του και το μέλλον του. Να κρατήσει ανόθευτη την ανθρώπινη και εθνική του περηφάνεια και αξιοπρέπεια. Να παραδώσει στα παιδιά του μια πατρίδα και μια κοινωνία ανεξάρτητη, ελεύθερη, περήφανη με διοικητική αυτοτέλεια και οικονομική αυτοδυναμία, με σεβασμό στον άνθρωπο και στις πανανθρώπινες αρχές και αξίες.

Το όχι δεν υπήρξε άγνωστο στη μακρόχρονη και περιπετειώδη πορεία του μαρτυρικού λαού μας. Υπήρξε πάντοτε η ελεύθερη, γενναία και αποστομωτική απάντηση σε κάθε ιταμή πρόκληση που θα επιβουλεύετο την εθνική ανεξαρτησία της χώρας μας και την εδαφική της ακεραιότητα.

Το όχι της Κυριακής δεν μας απομακρύνει από την Ευρώπη. Αντίθετα μας φέρνει πιο κοντά στην Ευρώπη των λαών της ειρήνης, της αλληλεγγύης, της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της εθνικής ανεξαρτησίας, της προόδου και της ανάπτυξης.
Αυτή την Ευρώπη θέλουμε και γι΄αυτή την αδιαπραγμάτευτη για μας Ευρώπη θα δώσουμε τη μάχη ενός νέου ιστορικού ΟΧΙ την επόμενη Κυριακή.

Μόνο με το ΟΧΙ στη λιτότητα, στη φτωχοποίηση, στην ανεργία, στην εξάρτηση, στην κηδεμονία, θα χτίσουμε την Ευρώπη των οραμάτων και των προσδοκιών μας.-