«Η Ρόδος για τη Ζωή», περπάτημα για το αύριο ή το σήμερα (;)

Rodiaki NewsRoom

Γράφει o αρχιτέκτονας Αγαπητός Ξάνθης

Η Ρόδος πρωτοστατεί, ανησυχεί, βοηθάει.
Μια ηλιόλουστη Κυριακή, η Ρόδος (ξανα)επιχείρησε να δοκιμάσει τις αντοχές της στην πρόκληση για αλληλεγγύη, για φροντίδα στην μάστιγα του αιώνα, τον καρκίνο. Μια αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία με το όνομα «Η Ρόδος για τη Ζωή» αποφάσισε πριν χρόνια να στηρίξει τον αγώνα έναντι της ασθένειας και να ενισχύσει με κάθε πρόσφορο τρόπο το νοσοκομείο Ρόδου, με σχετική υποδομή. Αυτό συνεχίζεται με αμείωτο βαθμό με τους συμμετέχοντες στην κάθε ετήσια εκδήλωση να αυξάνονται με ραγδαίο τρόπο, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι η Ρόδος μπορεί να καταπολεμήσει τον καρκίνο, αγοράζοντας πλέον των ήδη πέντε ειδικών μηχανημάτων πρόληψης και διάγνωσης για την αντιμετώπιση του.

Χιλιάδες κόσμου ξεχύθηκε στους δρόμους της Ρόδου διατυμπανίζοντας έξω από το χρηματικό αντίτιμο και τη θέληση για ζωή. Η Ρόδος άλλη μια φορά, διατράνωσε ότι υπάρχουν ευαισθησίες, άνθρωποι πού νοιάζονται για τους δίπλα και αυτό το γευτήκαμε επίσης πλούσια τότε και τώρα με τους πρόσφυγές στην περιοχή «Ζέφυρος», όπου Ροδίτες απέδειξαν την μεγαλοσύνη τους και την ανθρωπινή εικόνα στο δράμα των μισοπνηγμένων.

Παιδιά, γονείς, Α.Μ.Κ, αθλητές όλοι σαν μια γροθιά κατόρθωσαν να προκαλέσουν την εκδήλωση-περπάτημα ως τη μεγαλύτερη σε περιφερειακό επίπεδο.
Όμως υπάρχει και η άλλη κρυφή πλευρά, η πλευρά της επικοινωνίας, της προβολής, του θεαθήναι. Δεν σχολιάζω την απαραίτητη επικοινωνιακή πολιτική του Δήμου και των άξιων διοργανωτών για τον ιερό σκοπό, σχολιάζω όμως τις κυρίες με τα ψηλοτάκουνα για να περπατήσουν (;), τα άτομα με τα πανάκριβα smart-phone και τα πρόσωπα με τα πεκινουά που συσσώρευσαν όλη την τέχνη της πρόκλησης και του φαντασιόπληκτου στους υπόλοιπους.

Δεν γνωρίζω τα όρια μεταξύ της συμμετοχής σ΄ ένα αγώνα, σε μια εκδήλωση από τη συμμετοχή στη σκηνή ενός «θεάτρου». Είναι κοντά και μακριά, ανάλογα την οπτική γωνία.
Είμαστε σε μια κοινωνία συγκεχυμένη, ρευστή και πολλές φορές εμείς οι ίδιοι προσποιούμαστε. Οι περισσότεροι είναι ειλικρινείς και εκδηλωτικοί, όμως υπάρχει πάντα η υποβόσκουσα αντίληψη της προσωπικής προβολής από μερικούς. Μέσα από την τηλεόραση προσπαθούμε να ξεκλέψουμε πέντε λεπτά επίδειξης για να κατοχυρώσουμε το «εγώ» μας. Είναι από τα επικίνδυνα σημεία του σύγχρονου πολιτισμού.

Ο ακροβατισμός μεταξύ συμπεριφοράς και στάσης που αποτελούν τη βάση της κουλτούρας και της επίπλαστης εικόνας και της τεχνικής του συνδιαλέγεσται που αποτελούν τα θεμέλια των «αξιών» της στείρας εικόνας που ωθεί τους κανόνες της αγοράς σε περισσότερο καταναλωτισμό, σε περισσότερη απομόνωση μέσα από τον ατομικισμό.

Όπως και να έχει, η εκδήλωση καταγράφηκε στα αξιοσημείωτα γεγονότα του νησιού διαλαλώντας ότι η αλληλεγγύη, η ζέση για τον δίπλα, η νίκη του αλτρουισμού έναντι της πραγμάτωσης υπάρχει και θα υπάρχει για να δηλώνει ότι ο άνθρωπος δεν είναι θηρίο, αλλά έχει τις χάρες του Θεού (Αριστοτέλης).