«EΛΛΗΝ» – Γιός του Δευκαλίωνα

Rodiaki NewsRoom

Γράφει η Μαίρη Παπανδρέου

Μοναδική, παγκόσμια, είναι η ιστορία μας, όπως και η πλούσια Μυθολογία μας, που αριστοτεχνικά αποκαλύπτει ιστορικές αλήθειες, απλοϊκά δοσμένες, για τους πολλούς. Σύμφωνα με την Ελληνική μας Μυθολογία, Έλλην φέρεται να είναι ο γιός του Δευκαλίωνα και της Πύρρας.

Ο Θουκυδίδης υποστηρίζει ότι πριν από τον ΄Έλληνα, γιό του Δευκαλίωνα, δεν υπήρχε ούτε καν η επίκληση «Έλληνες». Από τη χρονική στιγμή που ο «Έλλην» και οι γιοί του επικράτησαν στην Φθία, άρχισε να κυριαρχεί και να επεκτείνεται η ονομασία « Έλληνες».

Κατά τον Στράβωνα, ο ΄Έλλην κληροδότησε στον μεγάλο του γιό τη Θεσσαλία και την εξουσία της, ο δε γιός ο Δώρος, εγκαταστάθηκε αρχικά στον Παρνασσό (Δωρίδα) και μετέπειτα στην Πελοπόννησο, ενώ ο Ξούθος εγκαταστάθηκε στην Αττική.

Στα Ομηρικά Έπη, το όνομα ΄Έλληνες, το συναντάμε στην Ιλιάδα και αναφέρεται στους κατοικούνε στη Φθία της Θεσσαλίας, που είχαν αρχηγό τον Αχιλλέα. Επίσης ο Όμηρος, σε άλλο κείμενο χρησιμοποιεί τη λέξη «Έλληνες», με τη γλωσσική μορφή «Σελλοί». Σχετικά με τους Έλληνες, υπάρχει και το Έλλοπες-Σέλλοπες, που αναφέρεται σε κατοίκους της περιοχής Δωδώνης Ελλοπίας, όνομα που κατέληξε στο ΄Έλλην, με την απώλεια του «Σ».

Κατά τον Αριστοτέλη, πρώτη πατρίδα των Ελλήνων ήταν η Δωδώνη και η κοιλάδα του Αχελώου, ενώ κατά τον Ησύχιο, «Έλληνες οι εν Δωδώνη και οι ιερείς». Σε μαρμάρινο ιστορικό πίνακα που βρέθηκε στην Πάρο, αναφέρονται τα εξής: «αφ’ ου Αμφικτύων ο Δευκαλίωνος/ Εβασίλευσεν εν Θερμοπύλαις… βασιλεύοντος/ Αθηνών Αμφικτύονος…/ Και Έλληνες ονομάσθηκαν το πρότερον Γραικοί καλούμενοι».

Ετυμολογώντας τις λέξεις «Σελλός – Έλλην», παρατηρούμε ότι μπορεί η λέξη Σελλός να προέρχεται από τη ρίζα «σελ», καθότι από το πρόθεμα αυτό παράγονται οι λέξεις: σέλας, σελήνη, που έχουν την έννοια της φωτεινότητας. Με αυτή την εκδοχή, οι Σελλοί-Έλληνες είναι οι άνθρωποι με το λαμπρό-φωτεινό νου. Άλλοι, ετυμολογούν τις δυο λέξεις από τη ρίζα «ελλ», που έχει την έννοια του ύψους, επομένως, οι Σελλοί-Έλληνες είναι κάτοικοι μιας χώρας ορεινής. Το «Ε», το πρώτο γράμμα της λέξης « Έλλην», είναι από τα πανάρχαια χρόνια, μόριο επικλητικό.

Δηλαδή, είναι το επιφώνημα με το οποίο κάποιος καλεί κάποιον άλλον. Μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι το ΕΛ είναι το κάλεσμα, αλλά κατ’ επέκταση και η έλευση(απ’ όπου κα η προέλευση του ονόματος της πόλης Ελευσίς). ΄Ελλην λοιπόν, είναι ο άνθρωπος που με το κέλευσμα του ΕΛ, του λόγου Λ, φωτίζει, όπως ο ήλιος, τον νου Ν. Το γεγονός παραμένει, ότι όποια θεωρία κι αν δεχτούμε, για την προέλευση της λέξης Έλλην, εννοιολογικά καταλήγουμε στο ίδιο συμπέρασμα: Έλλην, είναι ο άνθρωπος με φωτεινό νου. Από την αρχή του 6ου π.Χ. αιώνα έως και τον 5ο π.Χ. αιώνα, η λέξη ΄Έλληνες, πήρε ευρύτερη σημασία.

Η μεγάλη εξάπλωση της ονομασίας Έλληνες και Έλλην, οφείλεται τόσο στη συνείδηση της κοινής καταγωγής (Όμαιμων) που δημιουργήθηκε από τα αρχαία ιερά της Δωδώνης των Δελφών και της Ολυμπίας, όσο και η υψηλή πολιτιστική τους ταυτότητα. Κατά τον Ησύχιο, η ονομασία Έλληνες, δήλωνε πάντοτε αυτόχθονες.

Δεν πρέπει βέβαια να αγνοούμε και το «Γραικός», που είναι κι αυτό ένα από το ‘συνώνυμα’ του ‘Έλληνα’, που και αυτή η ονομασία, είναι ιστορική. Σύμφωνα με την Μυθολογία μας, ο Ησίοδος αναφέρει ότι: «Ο Γραικός» ήταν γιός της Πανδώρας και του Δία.

Η Ιστορία του Ελληνικού χώρου, είναι ίσως η αρχαιότερη όλης της γης, αν αναλογιστεί κανείς ότι η πρώτη γραφή πριν από 9.000 χρόνια, βρέθηκε στο έλος της λίμνης της Βόρειας Ελλάδας, στο Διμήνι και δεν έχει αποκωδικοποιηθεί ακόμα, όπως και περίφημος δίσκος της Φαιστού. Ο Αριστοτέλης, στα Μετεωρολογικά (Α 14) σημειώνει: «Και γαρ τούτος (ο κατακλυσμός ο επί της εποχής Δευκαλίωνα), περί τον ελληνικόν εγένετο μάλιστα τόπον. Αύτη δ’ έστιν η περί την Δωδώνην και τον Αχελώον. Ούτος γαρ πολλαχού το ρεύμα μεταβέβληκεν. Ώικουν γαρ οι Σελλοί (ελλοί) ενταύθα και οι καλούμενοι τότε μεν Γραικοί, νυν δε Έλληνες».

Η πλούσια Μυθολογία μας, αναφέρεται και ο Ησίοδος: «Η Πανδώρα, κόρη του Δευκαλίωνα, γέννησε από τον έρωτά της με τον Δία, τον γενναίο Γραικό». Ο Απολλόδωρος στο «Πάριο Χρονικό», γράφει: «…οι πέτρες που πετούσαν πίσω τους ο Δευκαλίων και η γυναίκα του Πύρρα και γίνονταν άνθρωποι, λέγονταν «Γραικοί» και μετά μετονομάστηκαν «Έλληνες», από τον βασιλιά Έλληνα, γιό του Δευκαλίωνα.

Ο Όμηρος, απαριθμώντας στον κατάλογο των «νηών» (πλοίων), τις μεγάλες πόλεις που έλαβαν μέρος στον πόλεμο της Τροίας, περιλαμβάνει και την πόλη «Γραία». Ο Παυσανίας επίσης αναφέρει την πόλη Γραία, διευκρινίζοντας ότι προέρχεται από την σύντμηση της αρχικής ονομασίας «Τανα-γραία», που ήταν το όνομα της κόρης του Αισώπου.

Ο Αριστοτέλης γράφει ότι ο Ωρωπός ονομαζόταν «Γραία» και η περιοχή του Ωρωπού «Γραική». Ο Ιστορικός Πρίσκος (5ο αι. μ.Χ.) αναφέρει ότι στα Βόρεια Βαλκάνια, συναντήθηκε με ελληνόφωνο έμπορο, που χαρακτηριζόταν «Γραικός το γένος». Από την ονομασία μας «Γραικός», σήμερα φίλοι Ευρωπαίοι, ΗΠΑ κλπ. Μας αποκαλούν «Greeks» και την Ελλάδα «Greece».

«Ρωμιοί» ονομάστηκαν οι Έλληνες από τους Ανατολίτες, κατά τους Βυζαντινούς Χρόνους, πιστεύοντας ότι προέρχονταν από τη Ρώμη. Και ας μην ξεχνάμε πως στην Μέση και Άπω Ανατολή, μέχρι και την Κίνα, την Ελλάδα και τους Έλληνες, αποκαλούσαν «Γιουνάν», επειδή Έλληνες της Ιωνικής φυλής (Αθήνα), τον 8ο π.Χ. αιώνα, ίδρυσαν την πρώτη αποικία στα Μικρασιατικά παράλια, που έγινε γνωστή από τον υψηλό πολιτισμό που ανέπτυξαν και από την Ιωνική Φιλοσοφική Σχολή, με κέντρο την Μίλητο, από όπου καταγόταν και ένας από τους Επτά Σοφούς της Αρχαιότητας, «Θαλής ο Μιλήσιος». Με όποια ονομασία κι αν μας αποκαλούν εμάς τους Έλληνες, αναμφισβήτητα είμαστε οι αρχαιότερη Φυλή, που έδωσε τα φώτα του πολιτισμού (Επιστήμη, Φιλοσοφία, Τέχνη) σε ολόκληρη την Υφήλιο.