Μιχάλης Ευσταθίου: Ένας υπέροχος άνθρωπος

Rodiaki NewsRoom

Έφυγε πριν 40 ημέρες από κοντά μας ο εκλεκτός συμπολίτης μας, Μιχάλης Ευσταθίου. Η άδολη ψυχή του φτερούγησε στους ουρανούς το πρωί της Μεγάλης Τετάρτης, για να περάσει χωρίς κρίση στον παράδεισο όπως λέει η εκκλησία μας γι' αυτούς που φεύγουν τη Μεγάλη Εβδομάδα.

Ήταν ένα δώρο από τον προστάτη του Αρχάγγελο Μιχαήλ. Η μετάβασή του στην αντίπερα όχθη έγινε γρήγορα, απρόβλεπτα, μέσα στο σπίτι του, όπως επιθυμούσε ο ίδιος.

Ο Μιχάλης Ευσταθίου ήταν υπόδειγμα ανθρώπου. Η προσωποποίηση της καλοσύνης και της εργατικότητας.

Υπηρέτησε τις μεγάλες αξίες της ζωής χωρίς ποτέ να τις προδώσει, χωρίς ποτέ να κοιτάξει το συμφέρον του, τον εαυτό του.

Δούλεψε σκληρά από μικρή ηλικία. Ήλθε στη Ρόδο μετά το θάνατο του πατέρα του, από τη Χάλκη, με τη μητέρα και τ’ αδέλφια του. Στη Ρόδο είχαν την υποστήριξη του εξαδέλφου του, φαρμακοποιού Βασίλη Ευτυχιάδη, που έγινε μέντορας γι’ αυτόν και τ’ αδέλφια του.

Ξεκίνησε να δουλεύει στο φαρμακείο Ευτυχιάδη, στο κέντρο της Ρόδου και παράλληλα να πηγαίνει στο νυχτερινό γυμνάσιο. Αγαπούσε τα γράμματα και όνειρό του ήταν να γίνει φαρμακοποιός.

Με τις γνώσεις που απέκτησε και τις γνωριμίες που έκανε, γρήγορα έγινε ιατρικός επισκέπτης και αντιπρόσωπος φαρμακευτικών εταιρειών, όπως η Dianic κ.ά.

Του παρουσιάστηκαν μεγάλες ευκαιρίες να ανεξαρτητοποιηθεί να αποκτήσει δικό του φαρμακείο, αλλά δεν το έπραξε ποτέ, γιατί δεν ήθελε να εγκαταλείψει τον μέντορά του Βασίλη Ευτυχιάδη. Τόσο ηθικό στοιχείο ήταν.

Πνεύμα σπινθηροβόλο και ανήσυχος, και για να βοηθήει τα αδέλφια και τις οικογένειές τους, άνοιξε δική του επιχείρηση αντιπροσωπεύοντας προϊόντα επώνυμων εταιρειών, όπως η Jonson και η Bebelac, όπου έβαλε συνεταίρους τον μικρότερο αδελφό του και τη νύφη του.

Και πάλι ο Μιχάλης δούλευε στο φαρμακείο και ταυτόχρονα στην επιχείρησή του. Γρήγορα η εταιρεία έγινε από τα πρώτα ονόματα στον εμπορικό χώρο, χάρη στον ίδιο που ήταν συνεπής, κοινωνικός και αγαπητός στην κοινωνία της Ρόδου.

Η επιτυχία του στο εμπόριο του πρόσφερε μία άνετη ζωή, με ταξίδια στο εξωτερικό, με γνωριμίες και περιπέτειες.

Ουδέποτε σκέφθηκε να επενδύσει σε ακίνητα κλπ. Του άρεσε να απολαμβάνει τους καρπούς των κόπων του.

Σε ώριμη ηλικία και ύστερα από προτροπές της μητέρας του αποφάσισε να παντρευτεί. Έτσι ήλθε στο σπίτι μας ο Μιχάλης. Ήταν όμορφος άνδρας: είχε μέτριο ύψος, φωτεινό πρόσωπο, γλυκά μάτια, γοργό βήμα. Ήταν ο αγαπημένος των γυναικών.

Η αδελφή μου Φανή πέρασε μαζί του μία όμορφη ζωή με ταξίδια στην Ευρώπη κλπ. Εγώ κοντά του έμαθα να αγαπώ τη Χάλκη, τον βράχο του, όπως έλεγε να την επισκέπτομαι συχνά. Να αγαπώ τους Χαλκίτες με την ιδιάζουσα αρχαία προφορά τους, τα πρωτότυπα και όμορφα ονόματά τους Πασηθέα, Πραξιθέα, Ρούσα, Γλεντούσης κ.ά. και το ιδιότυπο χιούμορ και τα αστεία τους, που εύκολα μπορούσαν να παρεξηγηθούν απ’ όσους δεν τα καταλάβαιναν και δεν ήταν Χαλκήτες.

Ποτέ δεν άκουσα πικρό λόγο απ’ τα χείλη του. Αντιθέτως, πάντα καμάρωνε και με επαινούσε για την ενασχόλησή μου με τη ζωγραφική και τη συγγραφή.

Όμως, η ζωή έχει και άσχημη όψη της και ο Μιχάλης έμελλε να γευθεί το πικρό ποτήρι της στα τελευταία χρόνια της ζωής του: Η επιχείρηση που έφτιαξε διαλύθηκε, ύστερα από άστοχες ενέργειες, όχι δικές του, αλλά των εταίρων. Η αλαζονεία και η έπαρσή τους οδήγησαν στην καταστροφή.

Αυτό στεναχώρησε αφάνταστα το Μιχάλη, από τότε πήρε την κατιούσα η υγεία του. Όμως, αυτό που τον πλήγωσε περισσότερο ήταν η χαριστική βολή γι’ αυτόν η αδιαφορία και η αγνωμοσύνη τους και ανεγνώρισε ότι έφταιξε για την υπερβολική εμπιστοσύνη που έδειξε. «Πίστιες αρ’ τοι ομώς και απιστίαι ώλεσαν άνδρας» ΗΣΙΟΔΟΣ Δηλ. Η υπερβολική εμπιστοσύνη, χωρίς μέτρο, όπως και η καχυποψία οδήγησαν στην καταστροφή πολλούς ανθρώπους.

Καλό σου ταξίδι ακριβέ μας Μιχάλη, να ναι ελαφρύ το χώμα της ροδίτικης γης που σε δέχθηκε.

Θα σε θυμόμαστε πάντα

Η κουνιάδα σου

Δανάη Κυριακίδου-Μπακούλη