Στις 27 Ιουνίου, στο Παλάτι των Ιπποτών η έκθεση του Ίκαρου
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 1128 ΦΟΡΕΣ
Το Σεπτέμβριο του 2017, η ιστορική εταιρεία καλλιτεχνικών κεραμικών ΙΚΑΡΟΣ αναβίωσε μέσα από την έκθεση της συλλογής του Γιάννου Ιωαννίδη στο Μουσείο Μπενάκη. Κεραμικά συνδεδεμένα με το νησί της Ρόδου, φτιαγμένα τόσο κατά την ιταλική, όσο και κατά την ελληνική περίοδο, μας χάρισαν για πρώτη φορά, τα έντονα χρώματα και τα γνώριμα σχέδια των κεραμικών Ιζνίκ που τόσο πετυχημένα αντέγραψε ο ΙΚΑΡΟΣ.
Σε συνέντευξή του στη «Ροδιακή» ο κ. Γιάννος Ιωαννίδης, με αφορμή τη μεταφορά της έκθεσης στη Ρόδο, αναφέρει τα εξής:
Πώς ήταν η εμπειρία της έκθεσης στο Μουσείο Μπενάκη;
Η αλήθεια είναι ότι ξεκινώντας το μαγικό ταξίδι μίας συλλογής δεν γνωρίζεις ποιά θα είναι η κατάληξή του. Προσωπικά θέλω να ευχαριστήσω το Μουσείο Μπενάκη, που τίμησε τα κεραμικά της Ρόδου, δίνοντας την δυνατότητα μέσω της έκθεσης αλλά και του βιβλίου που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις του, να γίνει γνωστή η ιστορία του εργοστασίου και των ανθρώπων που εργάστηκαν σε αυτό. Η προσέλευση του κόσμου ήταν ιδιαίτερα μεγάλη και συγκινητική η θέλησή του να δοθεί στη νεότερη κεραμική η χαμένη αίγλη της.
Ποια είναι τα σχέδια για τα επόμενα βήματα;
Με την ολοκλήρωση της εκθέσης στην Αθήνα, υπήρξε μεγάλο ενδιαφέρον να μεταφερθεί η συλλογή στη Ρόδο, καθώς τα κεραμικά και η ιστορία τους πρέπει να εκτεθούν στον τόπο καταγωγής και παραγωγής τους.
Με τη συνδρομή των φορέων της Ρόδου και του Μουσείου Μπενάκη, διοργανώθηκε μία έκθεση η οποία πιστεύω θα κερδίσει και τον πιο αυστηρό κριτή. Η οργάνωση της έκθεσης έχει την σφραγίδα τεσσάρων πολύ σημαντικών φίλων της Τέχνης.
Του Υπουργείου Πολιτισμού - Εφορεία Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου, για την υποδοχή και τη φιλοξενία της έκθεσης στο Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου, ένα από τα εμβληματικότερα μνημεία του νησιού, και συγκεκριμένα στη μεγαλοπρεπή αίθουσα της Βορειοδυτικής Πτέρυγας του Παλατιού. Είναι σημαντικό για μένα εδώ, να ευχαριστήσω την εξαιρετική ομάδα της Εφορείας Αρχαιοτήτων γιατί με ιδιαίτερο ζήλο, σχεδίασαν μία έκθεση που θα συζητηθεί.
Επίσης, της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου η οποία ήταν η πρώτη που ξεκίνησε τις συζητήσεις για τη μεταφορά της συλλογής στη Ρόδο και στήριξε με σθένος την προσπάθεια καθ’ όλη τη διάρκειά της.
Του Δήμο Ρόδου, όπου εκτός της συμβολής του σε διάφορα θέματα που ανέκυψαν, συμμετέχει μέσω του Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά μετά το 1988, την πολυσυζητημένη ‘συλλογή Παναγιώτη Ιωαννίδη’ με Λινδιακά πιάτα, τα οποία αγοράστηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Τέλος, του Μουσείου Μπενάκη, το οποίο φιλοξένησε την έκθεση στην Αθήνα και συνέβαλε εξίσου σημαντικά στη μεταφορά της στη Ρόδο.
Τι θα δούμε στη Ρόδο που δεν είδαμε στο Μουσείο Μπενάκη;
Η έκθεση στο Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου, λόγω του χώρου, θα είναι εκτενέστερη από αυτή του Μουσείου Μπενάκη.
Αρχικά θα υπάρχει ειδική αναφορά στα χρηστικά κεραμικά της Ρόδου, με αντικείμενα όπως πιθάρια, βυτίνες, στάμνες, λαήνια, αρμεούς και φυσικά κομμάτια από το ‘τακίμι’ του γάμου.
Ο Λινδιακός Πιατελότοιχος θα είναι ιδιαίτερα πλούσιος με κεραμικά ιζνίκ από τη συλλογή του Μουσείου Μπενάκη Ισλαμικής Τέχνης, του Μουσείου Μπενάκη της οδού Κουμπάρη, καθώς και της κοσμητικής συλλογής Ρόδου.
Όσον αφορά τα κεραμικά του ΙΚΑΡΟΥ, η παρουσίαση θα είναι εμπλουτισμένη με αντικείμενα τόσο από την προσωπική μου συλλογή όσο και από σπάνια κομμάτια συλλογής φίλων του ΙΚΑΡΟΥ. Έτσι, για παράδειγμα, θα παρουσιαστούν αντικείμενα της Ιταλικής περιόδου τα οποία κατασκευάστηκαν ως ειδικές παραγγελίες για το FERT, το Ξενοδοχείο των Ρόδων, ή Ιταλούς αξιωματούχους. Ανάμεσα σε αυτά, βάζα και πιάτα διαστάσεων από 50έως 70εκ.
Επίσης, μία σειρά από πλακάκια με Αγίους από το Μοναστήρι της Αποκάλυψης στην Πάτμο, ενυπόγραφα αντικείμενα της ιταλικής περιόδου του Νικόλα Γιασιράνη, του Αρχαγγελίτη αγγειοπλάστη του ιταλικού ICARO, καθώς και ειδικά αντικείμενα του Σπ. Οικονομίδη και Δ. Δάβη, Διευθυντών του εργοστασίου της περιόδου 1948-1950 και 1951-53 αντίστοιχα.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να αναφερθώ στα 48 Λινδιακά πιάτα μέρος της ‘Συλλογής Π. Ιωαννίδη’, τα οποία παρουσιάζει ο Δήμος Ρόδου – Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης και τα οποία θα εκτεθούν σε ένα ξεχωριστό πιατελότειχο.
Η εξαιρετική συλλογή Π. Ιωαννίδη, αποτελούσε μία από τις τρεΙς διάσημες συλλογές κεραμικών της Ρόδου. Αγοράστηκε το 1973 επί Δημαρχίας Γ. Βρούχου και η τελευταία φορά που μέρος αυτής παρουσιάστηκε ήταν στη Διάσκεψη Κορυφής των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Ρόδο το 1988, όπου είχε εκτεθεί στον προμαχώνα Καρρέττο.
Ποια είναι η ιστορία της εταιρείας ΙΚΑΡΟΣ;
Η εταιρεία ICARO ιδρύθηκε από τους Ιταλούς την 19η Δεκεμβρίου 1928, στο πλαίσιο ενός φιλόδοξου σχεδίου για την εκβιομηχάνιση και την ανάπτυξη της Δωδεκανήσου. Σκοπός της ήταν η κατασκευή καλλιτεχνικών κεραμικών, και πιο συγκεκριμένα αντιγράφων των περιζήτητων κεραμικών Ιζνίκ, τα οποία υπήρχαν σε μεγάλες ποσότητες στα αρχοντικά της Λίνδου, σε βαθμό που μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα θεωρούνταν προϊόντα της ροδιακής κεραμικής τέχνης.
Η παραγωγή κεραμικών της εταιρείας ICARO ακμάζει τη δεκαετία 1930-40 και κατορθώνει να επιβιώσει την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Με την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα και την αποχώρηση των Ιταλών, η εταιρεία πωλείται στον Ρόδιο επιχειρηματία Κωνσταντίνο Δ. Χατζηκωνσταντή. Ο νέος ιδιοκτήτης αξιοποιεί την αύξηση του τουρισμού και την ανάπτυξη του νησιού δημιουργώντας, υπό την επωνυμία ΙΚΑΡΟΣ, το δεύτερο μεγαλύτερο εργοστάσιο κεραμικών στην Ελλάδα μετά τον ΚΕΡΑΜΕΙΚΟ στην Αθήνα. Στα 40 χρόνια της ελληνικής περιόδου που λειτούργησε το εργοστάσιο (1948-88) περίπου 400-500 Ρόδιοι, κυρίως νέα παιδιά, θα δουλέψουν στο σχέδιο, στο χρώμα, ή σε κάποια άλλη φάση της παραγωγικής διαδικασίας.
Η παραγωγή καλλιτεχνικών κεραμικών αποτελεί από τις βασικές δραστηριότητες στο νησί. Ο ΙΚΑΡΟΣ γίνεται σημείο αναφοράς στη συνείδηση των κατοίκων της Δωδεκανήσου, ενώ το εργοστάσιο θα λειτουργήσει μέχρι το τέλος της ζωής του Χατζηκωσταντή το 1987, οπότε και η εταιρεία θα διακόψει οριστικά τη λειτουργία της (1988).
Πότε θα ξεκινήσει η έκθεση;
Το ταξίδι του ΙΚΑΡΟΥ στη γενέτειρά του θα είναι μια γιορτή της κεραμικής. Τα εγκαίνια της έκθεσης έχουν προγραμματιστεί για τις 27 Ιουνίου στο Παλάτι των Ιπποτών, ενώ η έκθεση θα διαρκέσει έως και το τέλος του 2018.
Ακολουθήστε τη Ροδιακή στο Google News
