Έρευνα και Τέχνη, δύο δίδυμες αδελφές…

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο αρχιτέκτονας
Αγαπητός Ξάνθης

«Η Έρευνα είναι σαν την Τέχνη. Ικανοποιεί τον άνθρωπο και του γίνεται συνήθεια, είναι μια εθιστική ενέργεια» ανέφερε ο Δρ. Γεώργιος Χρούσος, καθηγητής Ιατρικής.

Δυο λέξεις κλειδιά για τη δημιουργική αποτύπωση του ατόμου.
Το να «ψάχνεις» δείχνει άτομο απεριορίστων δυνατοτήτων τη στιγμή που αναγνωρίζει ότι υπάρχει κάτι καλύτερο, που συμπληρώνει το προηγούμενο.
Η δια βίου μάθηση αναφέρεται σε μια φιλοσοφική αντίληψη σύμφωνα με την οποία η εκπαίδευση θεωρείται ως μια μακροχρόνια διαδικασία που ξεκινάει από την γέννηση του ανθρώπου και συνεχίζει μέχρι το τέλος του. Ο όρος αυτός καλύπτει όλα τα είδη, τύπους και επίπεδα της εκπαίδευσης, τυπικής και μη τυπικής.
Στη σύγχρονη διαρκώς αναπτυσσόμενη κοινωνία η αύξηση των γνώσεων γίνεται με πολύ γρήγορους ρυθμούς και οι απαιτήσεις της αγοράς εργασίας συνεχώς αλλάζουν. Συνεπώς, η επιμόρφωση και η συμπληρωματική εκπαίδευση αποτελούν μία διαρκή προτεραιότητα για το σύγχρονο εργαζόμενο.

Όλες οι μαθησιακές δραστηριότητες στις οποίες συμμετέχουμε καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας και που έχουν σαν στόχο τη βελτίωση των γνώσεων, των δεξιοτήτων και των εφοδίων σε προσωπικό, κοινωνικό και επαγγελματικό επίπεδο ονομάζεται διά βίου μάθηση.
Η τεχνολογία και η ρομποτική με την τεχνητή νοημοσύνη (artificial intelligence), η νανοτεχνολογία και Big Data συντελούν στη δομική ανατροπή του υφιστάμενου πλαισίου.
Οι επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν τις νέες τεχνολογίες Πληροφορίας και Διαχείρισης (Technology of Information and Management) είναι περισσότερο παραγωγικές και συντελούν δυναμικότερα στο ΑΕΠ της χώρας προέλευσης.
Όλα αλλάζουν, μετεξελίσσονται.

Η ερευνητική προσαρμογή όλων μας είναι αναγκαία και επιβεβλημένη, με την εκπαίδευση να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη επιμόρφωση ατόμων με ισχυρή εξειδικευμένη θέληση και αντίληψη τόσο του τοπικού όσο και του παγκόσμιου τοπίου.
Έλεγε ο Πάμπλο Πικάσο «Δεν ψάχνω. Μόνο βρίσκω»
Αλλά και η Τέχνη σαν δίδυμη αδελφή της Έρευνας, σε κάνει δημιουργό, μάστορα, μερακλή, εξωστρεφή, οξυδερκή, εφευρέτη.
Βασίζεται στην εμπειρία και στο ταλέντο για να παράξει ένα προϊόν με αισθητική αξία
Στο δυτικό κόσμο, η λέξη «art» συνώνυμη με την τέχνη, προέρχεται από το Λατινικό ars, που εν μέρει διακανονίζω, διευθετώ και προσθέτω εγώ και ερευνώ.
Η Έρευνα και η Τέχνη είναι τα δύο ποδάρια του σώματος του πολιτισμού μας, συγκριτικό πλεονέκτημα του τόπου μας.
Ένας πολιτισμός μοναδικός, διάρκειας, ανεξίτηλος που κάνει την χώρα μας ξεχωριστή, ακτινοβολούσα, απαστράπτουσα.

Η λαϊκή αρχιτεκτονική των νησιών μας, δείγμα της ευαισθησίας μας και του φιλόξενου χαρακτήρα μας.
Το παίξιμο του όγκου και του φωτός, η αλληλοδιείσδυση του εσωτερικού χώρου με τον εξωτερικό, ο συνδυασμός των ανοιγμάτων αντί του συμπαγούς τοίχου, τα ανοικτά χρώματα γεμάτα ζωντάνια και ανάταση ψυχής είναι αποτυπώματα μιας ανθρώπινης κοινωνικής ζωής που ενθουσιάζει, που γαληνεύει, που έλκει. Αυτό τον πολιτισμό θέλουμε, επιζητάμε, διεκδικούμε, ερευνούμε.

Δεν νοιαζόμαστε για κτήρια με πλαστή λαμπρότητα, δύσκαμπτα, ελλειμματικά, γυμνά περιεχομένου, μνημειακά απολιθώματα ξένων πολιτισμών, κακέκτυπα άλλης νοοτροπίας, άτεχνα.
Γιατί έχουμε πολλά για να μετατρέψουμε την ατεχνία σε τέχνη και την αδράνεια σε έρευνα.
Έχουμε αρχιτεκτονική που μπορεί να ενσωματωθεί στα νέα δεδομένα, στις νέες απαιτήσεις, στην νέα φιλοσοφία του τουρισμού.
Έχουμε αρχαιολογικούς χώρους που έχουν καταγραφεί στην παγκόσμια ιστορία, σαν δημιουργικές αυθεντίες που μέχρι και σήμερα αποτελούν μνημεία θαυμασμού και προτύπων.

Έχουμε εναλίες αρχαιότητες που οφείλουν να ταξινομηθούν, να χαρτογραφηθούν και να αποτελέσουν αξιοθέατα επίσκεψης και τουριστικής προβολής.
Έχουμε μοναστήρια , υποδείγματα της αρχιτεκτονικής και της θρησκευτικής κουλτούρας της χριστιανοσύνης στο πέρασμα του χρόνου.
Έχουμε μοναδική βιοποικιλότητα, σπάνια χλωρίδα και πανίδα, παράγωγα της όμορφης φύσης του Αιγαίου.
Έχουμε αρχαία θέατρα που μέχρι και σήμερα λειτουργούν με άριστη ακουστική, με άριστη αρχιτεκτονική, με άριστη μορφολογία.

Έχουμε την αρχαία φιλοσοφία, το επίκεντρο της ψυχικής αρετής και το θεμέλιο της δημοκρατίας.
Έχουμε τον μύθο του Κολοσσού, που οφείλουμε να τον προστατεύσουμε και να κρατήσουμε τις αξίες που ακτινοβολούσε σε όλη την τότε επικράτεια.
Έχουμε την Μεσαιωνική Πόλη, παγκόσμιο μνημείο πολιτιστικής κληρονομάς που μαζί με την τάφρο της αποτελεί ένα ζωντανό οργανισμό που δείχνει την πολιτιστική χοάνη του νησιού της Ρόδου και αποτελεί και μέχρι σήμερα case study στα πανεπιστήμια.
Έχουμε τα Μετέωρα, το Άγιο Όρος, το Σπήλαιο στην Πάτμο, τον Παρθενώνα, παραδώσεις, ήθη και έθιμα χιλιάδων χρόνων που ακόμα και σήμερα διερευνώνται τα νοήματα τους.
Έχουμε και άλλα πολλά και θεωρώ ότι η ιστορία, μας προίκισε με εξέχοντα πράγματα, φτάνει να τα διατηρήσουμε, να τα αναδείξουμε, να τα προβάλουμε, να τα χαρούμε, να τα σεβαστούμε και να τα ερευνήσουμε.
Γιατί τέχνη και έρευνα συναντιόνται αρμονικά στο ανθρώπινο αποτύπωμα…στο σήμερα και για το αύριο.