Καρπόζηλος εναντίον Κασίμ Ασλάν Καθαρή Δευτέρα στα Μαριτσά

Rodiaki NewsRoom

Εδώ και πενήντα εννέα περίπου χρόνια, καθιερώθηκε αυθόρμητα η αναβίωση στα Μαριτσά, κάθε Καθαρά Δευτέρα, των θρυλικών αναμετρήσεων ΚΑΤΣ (ελευθέρας πάλης) μεταξύ του «κακού Τούρκου» ΚΑΣΙΜ ΑΣΛΑΝ και του «καλού Ελληνα» ΚΑΡΠΌΖΗΛΟΥ.

Και ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα, την Καθαρά Δευτέρα, την τιμητική τους έχουν τα παντός είδους Καρναβάλια, στα Μαριτσά έχουμε την αναβίωση των προαναφερθέντων αναμετρήσεων της δεκαετίας του 55 και 65 μεταξύ των παραπάνω θρύλων του ΚΑΤΣ.

Ιδιαίτερα αγαπητά πρόσωπα και οι δύο, οι μεταξύ τους αγώνες απέκτησαν διαστάσεις θρύλου με υποσυνείδητες αναφορές στις εθνικές διαχρονικές διαμάχες των δύο γειτόνων του Αιγαίου.

Ακόμα και σήμερα, οι μνήμες και αναφορές σε εκείνες τις αναμετρήσεις, συνεχίζουν να προκαλούν ρίγη συγκίνησης και νοσταλγίας. Και το παράδοξο ήταν ότι, αν και επρόκειτο για μάχες μέχρι τελικής πτώσεως, μεταξύ του Τούρκου και του Έλληνα, οι αγώνες τους δεν χώριζαν τους δύο λαούς του Αιγαίου, αντίθετα τους ένωνε, και αυτό διότι, στους δύο αυτούς, αγνούς, «πολεμοχαρείς» παλαιστές, έβλεπαν οι δύο λαοί τους πραγματικούς τους εαυτούς. Έβλεπαν δηλαδή ότι, τελικά δεν διαφέρουν και πολύ μεταξύ τους.

Και φυσικά, ήταν ο Τούρκος και ο Έλληνας, ο κακός και ο καλός, ο άσχημος και ο όμορφος, ο χαζός και ο έξυπνος. Και φυσικά όλα τα θετικά ήτανε κτήμα του Καρπόζηλου, του Έλληνα, ο οποίος πάντα με κάποιο τρόπο, με κάποιο «Οδυσσειακό» κόλπο, κέρδιζε τους αγώνες.

Στα Μαριτσά, στις αρχές του 60, δύο αγαπητά τότε πρόσωπα, σοβαροί και φιλήσυχοι άνθρωποι του μόχθου αλλά αρκετά σωματώδεις και ενεργητικοί, προκειμένου να διασκεδάσουν τους συγχωριανούς τους και να σπάσουν την μονοτονία της Καθαρής Δευτέρας στο χωριό, σκέφτηκαν ότι θα προσέφεραν αρκετό γέλιο προσποιούμενοι τους πολύ τότε δημοφιλείς παλαιστές.

Ήταν, ο Σάββας ο Φεγγάρας με το παρατσούκλι «Ποροπόττος» ο Έλληνας και ο Γιάννης Μαλώτρας με το παρατσούκλι «Γιάνναρος» ο Τούρκος. Οι αγώνες εξελισσόταν σε πραγματικές μάχες. Με σπάγκους και σχισμένες λωρίδες σεντονιών για σχοινιά και αντί καναβάτσου την άγρια άσφαλτο της πλατείας, το θέαμα που προσέφεραν ήταν κωμικοτραγικό με γέλια μέχρι τελικής πτώσεως. Χέρια, πόδια, κεφάλια, όλα ήταν ματωμένα από τις πτώσεις και την τριβή στο έδαφος.

Όμως τα χειροκροτήματα και οι ρυθμικές ζητωκραυγές των ονομάτων τους, εξασφάλιζαν την υπόσχεσή τους για επανάληψη του αγώνα, την επόμενη χρονιά.

Σήμερα, δύο νεώτερα παιδιά, ο Σίμος Χατζηκωνσταντής ή κοινώς «ΣΙΜΟΣ» και ο Νίκος Κρητικός ή κοινώς «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ», εδώ και 12 χρόνια, αναβιώνουν τα δύο παλιά ζευγάρια. Και τους πραγματικούς ΚΑΡΠΟΖΗΛΟ και ΚΑΣΙΜ ΑΣΛΑΝ αλλά και τους νεότερους ΠΟΡΟΠΟΤΤΟ και ΓΙΑΝΝΑΡΟ.

Διπλό το χρέος τους μα και διπλή η προσπάθεια τους και… πιστέψτε μας, τα καταφέρνουν πολύ καλά. Κι’ αν τώρα εν ονόματι της εξέλιξης διαθέτουμε μια κανονική παλαίστρα με καναβάτσο και σχοινιά, κι’ αν τώρα πια δεν ματώνουν από της πτώσεις και την τριβή στην άσφαλτο, προσφέρουν εξίσου πολύ γέλιο και αναμνήσεις. Ο Θεός να τους έχει καλά να το επαναλαμβάνουν για πολλά χρόνια ακόμα. Μπράβο τους. Μόνο μια ευχή.

Ο Θεός να βάλει το χέρι Του ώστε ο ταλαίπωρος Κριτής – Διαιτητής, να καταφέρει να γλυτώσει αλώβητος ή τουλάχιστον σχεδόν αλώβητος.

ΜΑΡΙΤΣΑ ΚΑΘΑΡΗ ΔΕΥΤΕΡΑ.

ΟΙ ΘΡΥΛΟΙ ΤΟΥ ΚΑΤΣ ΚΑΡΠΟΖΗΛΟΣ (Ποροπόττος ο Έλληνας) εναντίον ΚΑΣΙΜ ΑΣΛΑΝ (Γιάνναρος ο Τούρκος).
Στην 58η αναμέτρησή τους, σε αγώνα μέχρι τελικής πτώσεως.

Μέσα σε σιδερένιο κλουβί. Μόνο ο ένας βγαίνει ζωντανός.

Από νωρίς, στη «ΠΙΑΤΣΑ» του χωριού. Αυτοσχεδιάστε, μασκαρευτείτε, γλεντήστε.

Η ορχήστρα μας, ετοιμοπόλεμη όπως πάντα. Άτακτη και ελεύθερη συμμετοχή, ανεξαρτήτου φύλου και ηλικίας.

Για την αποφυγή διπλωματικού επεισοδίου και την τήρηση της τάξης μεταξύ των φατριών, θα υπάρχει ισχυρή δύναμη του ΝΑΤΟ και ΟΗΕ με δύο οχήματα Α’ βοηθειών και δεκάδες νοσηλεύτριες.