Ζώα συντροφιάς-αδέσποτα- δεσποζόμενα και η διαχείρισή τους

Rodiaki NewsRoom

Ο ρόλος και η συμμετοχή των Δήμων και των φιλοζωικών σωματείων στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους

Γράφει η Γιούλα Διμέλλη
Δικηγόρος, Αντιπρόεδρος Συλλόγου Φιλοζωικής Ρόδου

Γνωρίζουμε όλοι ότι τα ζώα συντροφιάς είναι μια πηγή χαράς και βελτίωσης της καθημερινότητας, εφόσον ζουν κοντά μας και κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες. Ένα ζώο συντροφιάς με την παρουσία του σε μια οικογένεια μπορεί να κάνει τους ιδιοκτήτες πιο υπεύθυνους στην αντιμετώπιση προβλημάτων, πιο κοινωνικούς, τα παιδιά πιο εξωστρεφή και πολλά άλλα που κατά καιρούς έχουν αναλυθεί από έρευνες και ειδικούς.

Θα πρέπει βέβαια πάντοτε οι ιδιοκτήτες ζώων συντροφιάς να σέβονται το περιβάλλον και να φροντίζουν για την καθαριότητά του και την σωστή συντήρησή του (πάρκα κ.λπ.)

Τι γίνεται όμως όταν τα ζώα συντροφιάς είναι χωρίς οικογένεια και ιδιόκτητη δηλαδή αδέσποτα;

Καταρχάς θα ήθελα να τονίσω ότι από την πολυετή ενασχόλησή μου με τα ζώα το συμπέρασμα που έχω δυστυχώς εξάγει είναι ότι στις περισσότερες των περιπτώσεων τα αδέσποτα προέρχονται είτε από ανεπιθύμητες γέννες δεσποζόμενων είτε από εγκαταλείψεις.

Οι εγκαταλείψεις, πολύ συχνό φαινόμενο της εποχής, γίνονται είτε γιατί δεν κάνει πια το «εργαλείο» (όπως κάποιοι το βλέπουν), είτε γιατί το ζώο ξεπέρασε το επιθυμητό μέγεθος, είτε γιατί κούρασε η καθημερινή φροντίδα του και πολλά άλλα.

Ένα αδέσποτο ζώο κατά μέσο όρο από στατιστικές, στο δρόμο (εάν δεν έχει τη συνοικία του όπου το φροντίζουν) έχει 2 -3 χρόνια ζωής. Από την άλλη ο εγκλωβισμός του σε ένα κλουβί Κυνοκομείου παρατείνει μεν τον χρόνο ζωής του με πιθανή προοπτική υιοθεσίας ή παραμονής ες αεί σε αυτό. Και αυτό όμως δεν είναι λύση.

Τι μπορούμε εμείς, λοιπόν ως υπεύθυνοι φιλόζωοι πολίτες να κάνουμε γι’ αυτό;

Αρχικά η διαχείριση των αδέσποτων ζώων ανήκει στον αρμόδιο Δήμο. Ο Δήμος διαχειρίζεται και τα Δημοτικά Κυνοκομεία συνήθως με την αρωγή Φιλοζωικών σωματείων.

Συγκεκριμένα ο Δήμος Ρόδου με Δήμαρχο τον Φώτη Χατζηδιάκο και αρμόδιο αντιδήμαρχο τον Γιώργο Πόκκια έχει αναθέσει τη διαχείριση του Κυνοκομείου Ρόδου στο σύλλογο Φιλοζωικής Ρόδου με πρόεδρο τον Γιώργο Κυπραίο (Δικηγόρο) και αντιπρόεδρο εμένα τη γράφουσα, επιδοτώντας το με ένα σημαντικό χρηματικό ποσό.

Από το έτος 2015 ξεκίνησε από κοινού με Δήμο και φιλοζωική μια προσπάθεια βελτίωσης όλου αυτού του εγχειρήματος. Ο Σύλλογος από την πλευρά του λειτούργησε μέσω της νέας του διοίκησης με εξωστρέφεια, αγκάλιασε τους εθελοντές του για δώσουν την πολύτιμη βοήθεια και τις γνώσεις τους στα αδέσποτα, προσπάθησε να περιθάλψει όσο πιο πολλά ζώα είχαν ανάγκη και μπορούσε ανεβάζοντας τον αριθμό των φιλοξενούμενων στο Δημοτικό Κυνοκομείο σε 450.

Συνεργάστηκα με τη συνδρομή του Δήμου για να τρέξουν προγράμματα στειρώσεων από οργανώσεις Γερμανών και Αμερικάνων εθελοντών, προώθησε υιοθεσίες, έκανε ομιλίες σε σχολειά, εκδηλώσεις Bazaar και πολλά άλλα.

Η εικόνα του Δημοτικού Κυνοκομείου βελτιώθηκε αρκετά αν και χρειάζεται ακόμα δουλειά και σίγουρα ένα νέο Κυνοκομείο, το οποίο ήδη έχει δρομολογήσει ο υποψήφιος Δήμαρχος Φώτης Χατζηδιάκος.

Ένας φιλόζωος πολίτης τώρα πώς, μπορεί να συνδράμει στα αδέσποτα ζώα. Πολύ σημαντικό κομμάτι είναι η φιλοξενία σε κάποιο χώρο. Επίσης το τάισμά τους το οποίο επιτρέπεται σε δημόσιους χώρους αρκεί να τους κρατάμε καθαρούς. Να τρέξει ένα επείγον περιστατικό στον κτηνίατρο εάν δεν υπάρχει χρόνος για ενημέρωση κάποιου φιλοζωικού σωματείου. Το πιο σημαντικό όμως όλων κατά τη γνώμη μου είναι να μην κλείνει τα μάτια και τα αυτιά του στις ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ.

Μπορεί να έχουμε κακοποίηση σε δεσποζόμενο ή σε αδέσποτο ζώο. Στην κακοποίηση δεσποζόμενου αρμόδιος να επέμβει είναι η αστυνομία, η εισαγγελία και ο Δήμος. Ο ρόλος των φιλοζωικών σωματείων εδώ είναι βοηθητικός. Δηλαδή μπορούν να κάνουν αναφορά εφόσον υπάρχει υλικό και μάρτυρας. Δεν μπορούν όμως να παραβιάσουν ιδιωτικό χώρο χωρίς συναίνεση του ιδιοκτήτη.

Στην κακοποίηση αδέσποτων ζώων, τον κύριο ρόλο και λόγο έχουν τα φιλοζωικά σωματεία και ο Δήμος πάλι όμως με τη συνδρομή της εισαγγελίας.

Δυστυχώς σε όλο αυτό το διάστημα οι αναφορές μας για κακοποιήσεις ζώων πολλές. Και πολλές επίσης οι περιπτώσεις που δεν έφτασαν ποτέ στα δικαστήρια λόγω δισταγμού των μαρτύρων ή ελλείψει μάρτυρα.
• Δηλητηριάσεις
• Ζώα κρεμασμένα
• Ζώα ακρωτηριασμένα
• Ζώα σκελετωμένα σε βαρέλια
• Ζώα φοβικά από ξυλοδαρμούς
• Κουτάβια, γατάκια σε σακούλες
• Ζώα πυροβολημένα.

Χρειάζονται τεράστιες αντοχές και υπομονή για να τα αντιμετωπίσει κανείς όλα αυτά. Αλλά έστω και κάποιοι να τιμωρηθούν αξίζει τον κόπο.

Το φιλοζωικό κίνημα στο νησί μας αρχίζει και ανθεί και αυτό ας κρατήσουμε όλοι ως συμπέρασμα. Ας συνδράμουμε ο καθένας από όπου μπορεί στη γιγάντωσή του. Είναι στο χέρι μας.

Εγώ προσωπικά θα συνεχίσω αυτό το έργο το οποίο είναι σκοπός ζωής. Να φροντίζω τα αδέσποτα.