Ποιος ήταν ο Μιχάλης Ταχλιαμπούρης

Rodiaki NewsRoom

Κουράστηκε ο Μιχάλης μας...
Δεν άντεξε η καρδούλα του, πολύ αδύναμη, για τόσο έντονη ψυχή...

Όλα του τα συναισθήματα ήταν σε ένταση.
Ακόμα και σιωπηλός να’ τανε, χαμένος μες στις σκέψεις του, ένιωθες μια ένταση, μια δύναμη να διαχέεται στον χώρο.
Αυτό σημαίνει ΔΥΝΑΜΗ...
Σκορπούσε γνώση, εμπειρίες και ανιδιοτελή αγάπη γύρω του, γι' αυτό τον αγαπάνε τόσοι, μας το’ μαθε κι αυτό...

Ο καπετάνιος μας, σύντροφός μας, ο πατέρας μας, ο φίλος μας, η παρέα μας, ο μέντοράς μας.
Αυτοδημιούργητος, έξυπνος, χαρισματικός, αξιοπρεπής, τίμιος, σεμνός, λιτός, δοτικός, γλυκός, εκρηκτικός, τολμηρός, πεισματάρης, αποφασιστικός, περήφανος, φιλεύσπλαχνος, καλόψυχος, ΠΟΛΥΣ γι' αυτό τον κόσμο...
Αυτό σημαίνει ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΡΧΗΣ και ΗΓΕΤΗΣ...

Βοήθησε, στήριξε, εμπιστεύτηκε, κάποιες φορές προδόθηκε, εκμεταλλεύτηκαν την καλή του την ψυχή αλλά δεν σταμάτησε, ξαναβοήθησε, συγχώρεσε, κρατούσε το καλό, ξεχνούσε το κακό, αυτός ήταν....
Βοηθούσε, όποιον έβλεπε ότι έχει τη θέληση, να κάνει ένα βήμα παραπέρα, και τους καμάρωνε, δεν ζήλευε.
Βοηθούσε τους άξιους, μερικές φορές και ανάξιους, απλώς για να γίνουν καλύτεροι, γιατί έτσι θα γινόταν για εκείνον ομορφότερος ο κόσμος.
Βοηθούσε τους νέους να εξελιχθούν, τους έδινε φτερά για να πετάξουν, γιατί εκείνον δεν τον βοήθησε κανείς ποτέ.
Βοηθούσε τους αδύναμους, όσο μπορούσε, για να έχουν μια καλύτερη ζωή, γιατί εκείνος είχε.
Βοηθούσε τους δυνατούς να γίνουν δυνατότεροι, για να κάνουν έναν κόσμο καλύτερο, όπως εκείνος κατάφερε.
Και όλα αυτά αθόρυβα, χωρίς κανένα όφελος για εκείνον, χωρίς να περιμένει να πάρει πίσω... πόση ανιδιοτέλεια!;

Αυτό σημαίνει ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΨΥΧΗΣ...
Μοιράστηκε τον πολύτιμο χρόνο από την οικογένειά του, τη γυναίκα του και τα παιδιά του που η απουσία τους τον άγχωνε... γιατί έπρεπε να επηρεάσει κι άλλους... για να προλάβει να αλλάξει τον κόσμο... Και πάλι τον αγαπούσαν για την πλούσια ψυχή του και με υπερηφάνεια λέγανε τη συγγένεια που είχανε μαζί του. Το καμάρι της οικογένειας.

Όλοι είμαστε υπερήφανοι για εκείνον.
Ας παραδειγματιστούμε λοιπόν, αφού γευτήκαμε τη δοτικότητα από εκείνον, ας δώσουμε κι εμείς να νιώσουν κι άλλοι αυτό το αίσθημα, για να χτίσουμε έναν καλύτερο κόσμο, όπως εκείνος τον ήθελε: όμορφο και τέλειο.
Αυτή είναι η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ που μας αφήνει.
Αυτό σημαίνει ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ...
Και όταν τσακωνόμασταν και φώναζε και να το ζάχαρο και να και η πίεση, φωνές με μια ένταση αγάπης, για να δούμε και εμείς τα πράγματα όπω εκείνος, μα εκείνος έβλεπε πιο πέρα απ’ αυτό που εμείς μπορούσαμε. Δεν έβρισκε τα λόγια να μας το εξηγήσει. Να μας μάθει ήθελε... Πάλι για τους άλλους και μετά πάλι αγαπημένοι.
Αυτό σημαίνει ΔΑΣΚΑΛΟΣ!

Ο μεγαλύτερος ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤIΑΣ, όχι για τα ποσοστά κέρδους στον τραπεζικό του λογαριασμό, χωρίς να βλέπει το δικό του κέρδος αλλά όλων, όλοι έπρεπε να δουλέψουνε, να κερδίσουν, να ζήσουν με αξιοπρέπεια. Όλα για τους άλλους, όσο περνούσε απ’ το χέρι του, γιατί μπορούσε. Αυτό σημαίνει Δίκαιος ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Άρχοντας.
Ενέπνεε τον σεβασμό με την πρώτη ματιά....
Όσοι τον γνώρισαν έστω και λίγο, ξέρουν...
Πόσο άτυχοι, αυτοί που δεν τον γνώρισαν.
Τιμή, γι' αυτούς που μπόρεσαν.

Σταμάτησε η μεγάλη του καρδιά.
Ξεκουράστηκε το πολύστροφο μυαλό.
Μας άφησε η καλή του η ψυχή.
Πάντα κοντά μας θα 'ναι όμως...
Ποτέ δεν θα μας αφήσει....
Όσοι τον έζησαν έχουν ένα κομμάτι μέσα τους, που είναι δικό του.. ολόδικό του...του ανήκει. Δικό του δημιούργημα και αυτό....
Αυτό σημαίνει ΑΘΑΝΑΤΟΣ...
Αυτή είναι η περιγραφή ενός ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
... Του Μιχάλη μας...
Για όσους δεν τον γνώρισαν και όσους δεν τα είδαν όλα αυτά...

Τώρα ξεκουράσου και εμείς στο καθήκον μας «Πάμε δυνατά» όπως φώναζες, με ένα χαμογελαστό μουστάκι στο πρόσωπό σου, ελπίζουμε να είμαστε αντάξιοι του κόπου σου, στη μικρή, εδώ παραμονή σου.
Λίγος ο χρόνος σου, μεγάλη η επιρροή σου, δυνατό το πέταγμά σου στο κόσμο των αγγέλων, αυτός ήταν ο κόσμος σου και βιάστηκες να πας....
Μονάκριβέ μας...

Αχ Αρχάγγελέ μας...
Ευχαριστούμε, που μας έκανες καλύτερους ανθρώπους... Θα μας λείπεις για πάντα.
Με ανιδιοτελή και αλησμόνητη αγάπη,
Οι άνθρωποί σου.
Μ.Κ.