Πολύ καλή εξέλιξη η συμφωνία με την Ιταλία για τις θαλάσσιες ζώνες

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Κοσμάς Σφυρίου

Στις 10 Δεκέμβρη 2019, είχα δημοσιεύσει άρθρο με τίτλο «προκήρυξη της Ελληνικής Α.Ο.Ζ». Σ’ αυτό το άρθρο είχα τονίσει: «Απαντώντας σ’ αυτές τις πολιτικές πράξεις της Τουρκίας, η Ελλάδα (εκτός από τους πολιτικούς χειρισμούς στην Ε.Ε, στις Η.Π.Α, στη Ρωσία κ.λ.π.) επιβάλλεται - δίχως άλλο - να προκηρύξει μερικώς τα όρια της Ελληνικής Α.Ο.Ζ, όπως αυτή προκύπτει με την εφαρμογή των ρητών διατάξεων της Διεθνούς Σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας και της σχετικής νομολογίας, να υποβάλει τις σχετικές συντεταγμένες στον Ο.Η.Ε και να προσφύγει στα αρμόδια δικαιοδοτικά όργανα».

Είχα υπογραμμίσει ακόμη την ανάγκη «... να προϋπάρξει συνεννόηση με την Αίγυπτο, ώστε μετά την ελληνική προκήρυξη, να ανταποκριθεί σε διαβούλευση - διαπραγμάτευση - με τη χώρα μας, για Συμφωνία...».

Από τη δημοσίευση αυτού του άρθρου μου, πέρασαν ακριβώς έξι (6) μήνες και σήμερα είδα την πολύ καλή εξέλιξη της υπογραφής της Συμφωνίας Ελλάδας – Ιταλίας, για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών. Όμως, μετά από αυτή τη θετική Συμφωνία, είναι πλέον απόλυτα επείγον να «κλείσουν» και να υπογραφούν οι αντίστοιχες συμφωνίες της χώρας μας με την Κύπρο και την Αίγυπτο.

Όταν αυτό επιτευχθεί, τότε η «μερική» προκήρυξη των ορίων της Ελληνικής Α.Ο.Ζ., θα είναι συμφωνημένη με όλες τις γειτονικές χώρες, πλην αυτών του «πρωτοκόλλου Άγκυρας – Τρίπολης».
Και βέβαια αυτή η συμφωνημένη προκήρυξη θα ακυρώσει τη νομικά ανυπόστατη «συμφωνία» της Τουρκίας με την κυβέρνηση της δυτικής Λιβύης.

Η σημερινή ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει τις διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση της Αιγύπτου. Όπως έκαναν και στο πρόσφατο παρελθόν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ, της Ν.Δ και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Όμως, κάθε φορά που πλησίαζε η ώρα της συμφωνίας, παρενέβαινε η Τουρκία και έκανε στην Αίγυπτο πιο δελεαστική «προσφορά» θαλάσσιων τετραγωνικών χιλιομέτρων και η συμφωνία της Ελλάδας απομακρύνετο...

Τώρα προσφέρονται οι πολιτικές συνθήκες, που επικρατούν στην περιοχή. Γιατί τώρα, η Αίγυπτος βρίσκεται σε αντιπαράθεση (στρατιωτική και πολιτική) με την Τουρκία, λόγω του εμφυλίου πολέμου στη Λιβύη. Τώρα, το συμφέρον της χώρας μας είναι, να «προσφέρει» στην Αίγυπτο, τα θαλάσσια τετραγωνικά χιλιόμετρα που της δίνει και η Τουρκία και να «κλείσει» τη Συμφωνία, για οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών και με την Αίγυπτο.

Αν δεν επιτευχθεί ΤΩΡΑ (που οι πολιτικές συνθήκες ευνοούν) αυτή η Συμφωνία με την Αίγυπτο, πότε θα γίνει; Αλίμονο, αν χαθεί αυτή η ευκαιρία...

Η Ελλάδα βάσιμα επικαλείται τη ρητή πρόβλεψη της Διεθνούς Σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας, ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα και συμβάλλουν στον καθορισμό της Α.Ο.Ζ της χώρας μας. Και αυτά τα δικαιώματα, τα αναγνωρίζουν: το Στέιτ Ντιπάρτμεντ των Η.Π.Α, η Ευρωπαϊκή Ένωση, τόσες και τόσες χώρες... Δηλαδή, ότι έχουμε το Δίκαιο με το μέρος μας.

Όμως, γνωρίζετε να υπάρχει κανένας διεθνής ή ευρωπαϊκός μηχανισμός, που να επιβάλει αυτό το Δίκαιο, σε όποιον δεν το αναγνωρίζει, όταν αυτός το καταπατήσει, με τη στρατιωτική ισχύ των κανονιοφόρων και των πολεμικών αεροσκαφών; Δυστυχώς δεν υπάρχει.

Επειδή, αν φθάσουμε στην ώρα της καταπάτησης κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, μόνες τους οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις και ο ελληνικός λαός θα κληθούν να τα υπερασπιστούν, είναι απόλυτα επιτακτικό, να επιτύχει - ΤΩΡΑ, χωρίς άλλη καθυστέρηση - η ελληνική διπλωματία τις Συμφωνίες (που προανέφερα), με την Αίγυπτο και την Κύπρο και τη μερική προκήρυξη της Ελληνικής Α.Ο.Ζ. Έτσι, ίσως αποτρέψουμε - ειρηνικά και όχι με τα όπλα - την καταπάτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων μας.