Οι τρεις μεγάλοι ευεργέτες της Λίνδου

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Κυριάκος Ι. Φίνας

Η Λίνδος σήμερα έχει τρεις μεγάλους ευεργέτες. Τους αείμνηστους: α) Βασίλειο Διάκου, β) Σπύρο Καρασλάνη και γ) Ιωάννη Γ. Ζίγδη.

Οι μεν δύο πρώτοι με δαπάνες τους ανήγειραν σε οικόπεδο της Εκκλησίας Λίνδου το επιβλητικό Δημοτικό Σχολείο, το οποίο λειτουργεί από το 1933 και ο τρίτος με την υπαρ. 3491/8.9.1996 διαθήκη του, άφησε στην κωμόπολη Λίνδου το σπίτι του στην Αθήνα, προκειμένου «από την εκποίησή του», όπως αναφέρει στη Διαθήκη του, να ανεγερθεί Πνευματικό Κέντρο, το οποίο, δυστυχώς, δεν τέθηκε μέχρι σήμερα σε λειτουργία. Γεγονός όχι τόσο ευχάριστο. Το ποιος ευθύνεται, ας το αφήσουμε να το κρίνει η ιστορία.

* * *

Ο Βασίλειος Διάκου, που ήταν εμποροπλοίαρχος, εκτός από τη γεναία εισφορά του για την ανέγερση του Δημοτικού Σχολείου Λίνδου «Η ΔΙΑΚΕΙΟΣ ΣΧΟΛΗ», δώρισε με διαθήκη του, που συντάχθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 1937 και κηρύχθηκε εκτελεστή, λόγω θανάτου του στις 13 Απριλίου 1938, στην εκκλησία της Λίδνου ένα σπίτι στον Πειραιά. Η οικία αυτή, το 1996, σχεδόν κατεστραμμένη πωλήθηκε και το εισπραχθέν ποσό διατέθηκε για ορισμένες βλάβες που είχε υποστεί το κύριο κτήριο στη Λίνδο.

Ο Σπύρος Καρασλάνης πρόσφερε και αυτός με τη σειρά του ανάλογο ποσό για την ανέγερση του σχολείου. Ο σύγχρονος μεγάλος ευεργέτης της Λίνδου, ο Γιάννης Ζίγδης, στις 18 Νοεμβρίου 1996, ένα χρόνο, περίπου, προ του θανάτου του με την υπαρ. 3491/8.9.1996, συμβολαιογραφική πράξη του άφησε στη γενέτειρά του το διαμέρισμα που είχε στην Αθήνα, το οποίο πωλήθηκε έναντι του ποσού των 220 εκατομμυρίων δραχμών και με το ποσόν αυτό ανεγέρθηκε στη Λίνδο, με εντολή του, ανάλογο Πνευματικό Κέντρο που φέρει το όνομά του.

Ο Γιάννης Ζίγδης, ως πολιτικός διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην πολιτική ζωή της Ελλάδας από το 1950 μέχρι τον θάνατό του, το 1997.

Παραθέτουμε σύντομο βιογραφικό του σημείωμα:
Ο Γιάννης Ζίγδης του Γεωργίου και της Χρυσάνθης, το γένος Γανωτάκη, γεννήθηκε στη Λίνδο Ρόδου τον Ιούλιο του 1913.

Μετά την αποφοίτησή του από το Βενετόκλειο Γυμνάσιο Ρόδου συνέχισε τις σπουδές του στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών Αθηνών. Αποφοίτησε με βαθμό «Άριστα» (10) και η Ακαδημία Αθηνών, σπάνια σε παρόμοιες περιπτώσεις, του απένειμε τιμητικό βραβείο.

«Η Ροδιακή» στο φύλλο της στις 22.7.1935, με αριθμό 1.574, αντέγραφε το σχόλιο της Ακαδημίας: «Τιμητικόν βραβείον»: Εις τον αριστούχο απόφοιτο της Ανωτάτης Εμπορικής και Οικονομικής Σχολής Αθηνών, ημέτερον συμπολίτη κ. Ιωάννην Γ. Ζίγδην ή Παπαϊωάννου, υιόν του φίλου διευθυντού του Καζουλλείου κ. Γεωργίου Παπαϊωάννου, η Ακαδημία Αθηνών, αριστείας ένεκεν, απένειμεν ως τιμητικόν βραβείον τα «Χρυσά Έπη» του Αδαμάντιου Κοραή εις πολυτελεστάτην έκδοσιν. Συγχαίροντες τον νεαρό συμπολίτη ευχόμεθα αυτώ ομοίας δάφνας και εις το πρακτικόν στάδιον».

Ακολούθως στα Πανεπιστήμια Λωζάννης, Γενεύης και Λονδίνου παρακολούθησε υψηλού επιστημονικού επιπέδου παραδόσεις των κορυφαίων οικονομολόγων και πολιτειολόγων του Μεσοπολέμου. Κι εδώ, μέχρι τη διδακτορική του διατριβή επί της φιλοσοφίας του κλάδου της οικονομικής ανελλιπώς αριστούχος.

Αρχές του 1940 σε ηλικία 27 ετών, δίνει στον Παρνασσό εμπεριστατωμένη διάλεξη με το επίκαιρο τότε θέμα: «Πόλεμος και Οικονομία», την οποία ο καθηγητής Δημήτριος Καλιτσωναύτης δημοσίευσε στο Επιστημονικό Αρχείο Κοινωνικών και Οικονομικών Επιστημών, το οποίο επί σειρά ετών διηύθυνε.

Το 1940, όταν η φασιστική Ιταλία μας επιτέθηκε, πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Εθελοντικού Δωδεκανησιακού Συντάγματος, το οποίο εντάχθηκε στη δύναμη των Ενόπλων Δυνάμεων του Έθνους και έγραψε και αυτό αναλογικά, σελίδες δόξας κατά το Αλβανικό έπος.

Τον Φεβρουάριο του 1944, ενώ ο Γιάννης Ζίγδης βρισκόταν στο Κάιρο, στη Μονάδα που υπηρετούσε ήλθε πρόσκληση του διεθνούς κύρους οικονομολόγου Κυριάκου Βαρβαρέσου, υπουργού Συντονισμού της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης να πάει στο Λονδίνο για να βοηθήσει στο έργο της προπαρασκευής της πολιτικής και οικονομικής ανασυγκρότησης μετά τη νίκη των Συμμάχων, που φαινόταν πια βέβαιη.

Αργότερα, διορίστηκε Οικονομικός Σύμβουλος της UNRRA, του Οργανισμού Αρωγής και Aνασυγκρότησης των Ηνωμένων Εθνών στην Ελλάδα, όπου παρέμεινε μέχρι το 1948. Από τη θέση αυτή πέτυχε να συγκροτηθεί μια πολυμελής επιστημονική επιτροπή από τεχνικούς και οικονομολόγους, η οποία συστηματικά ασχολήθηκε με την εκβιομηχάνιση της Ελλάδας.
Toν Μάρτιο του 1950, που διεξήχθησαν οι πρώτες ελεύθερες βουλευτικές στη Δωδεκάνησο, συμμετείχε στο ψηφοδέλτιο του Κόμματος των Φιλελευθέρων και εκλέχθηκε βουλευτής.

Έκτοτε, επί 47,5 χρόνια, μέχρι τον θάνατό του, ασχολήθηκε ενεργά και αφοσιωμένα με την πολιτική. Διετέλεσε 4 φορές υπουργός και το 1977 εκλέχθηκε Πρόεδρος της ΕΔΗΚ. Γενικά συνετέλεσε αρκετά στη μεταπελευθερωτική ανάπτυξη της Δωδεκανήσου και τα κυριότερα αναπτυξιακά μέτρα, που εφαρμόστηκαν τα πρώτα ελεύθερα χρόνια φέρουν και τη δική του σφραγίδα.

Το 1991 ίδρυσε το Πολιτιστικό Ίδρυμα Δωδεκανήσου «ΚΛΕΟΒΟΥΛΟΣ Ο ΛΙΝΔΙΟΣ».
Διαβάζοντας τις κατευθυντήριες γραμμές της αποστολής του Ιδρύματος νιώθεις ότι βρίσκεσαι μπροστά σ’ ένα κείμενο εθνικής παρακαταθήκης.
Τέλος, με τη δωρεά που άφησε με τη διαθήκη του, ανεγέρθη στη γενέτειρά του, τη Λίνδο, το οποίο τώρα με χρηματοδότηση του δημάρχου Ρόδου ανακαινίζεται και προσεχώς θα λειτουργήσει ως βιβλιοθήκη.
***
Θα αποτελούσε παράλειψη να μην καταχωρηθεί στη σημερινή παρουσία που προηγείται το ενδιαφέρον του δημάρχου Ρόδου κ. Αντωνίου Καμπουράκη στην προβολή του, όσον αφορά την ιστορία και τον πολιτισμό της Λίνδου.

Ο δήμαρχος Ρόδου τιμώντας τη μνήμη του Λινδίου πατέρα του, του αείμνηστου Βασιλείου, ως και της εν ζωή μητέρας του Βαλασίας, το γένος Μαρκουλλή, πέραν από το ενδιαφέρον του για την ίδρυση της Βιβλιοθήκης στο Πνευματικό Κέντρο Λίνδου Ιωάννης Γ. Ζίγδης, οργάνωσε στη Λίνδο προ ημερών εκδήλωση, στο Αρχαίο Θέατρο Λίνδου , για την ιστορία και τον πολιτισμό της αρχαίας κωμόπολης.

Παραθέτουμε στη συνέχεια το ρεπορτάζ που καταχωρήθηκε στο φύλλο της «Ροδιακής» της 10ης τρέχοντος μηνός με τίτλο: «Πλήθος κόσμου στην εκδήλωση για την ιστορία και τον πολιτισμό της Λίνδου».
Πιο αναλυτικά, το κείμενο έχει ως εξής:
«Μια μεγάλη εκδήλωση κάτω από την Ακρόπολη της Λίνδου, μπροστά από το αρχαίο θέατρο με πανσέληνο, ολοκληρώθηκε με μεγάλη επιτυχία.

Πλήθος κόσμου παρακολούθησε την εκδήλωση, η οποία αποτελεί τμήμα μιας σειράς πρωτοβουλιών, που αφορούν την ιστορία και τον πολιτισμό της Λίνδου. Όπως αναφέρεται στον προσωπικό λογαριασμό του δημάρχου Ρόδου κ. Αντώνη Καμπουράκη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με τη στήριξη της Δημοτικής Αρχής, την εισήγηση του Χωρικού Αντιδημάρχου κου Νίκου Καραμαρίτη και τη συμμετοχή των καθηγητών του Πανεπιστημίου Αιγαίου, κ.κ. Σπύρου Συρόπουλου και Μανόλη Στεφανάκη, καθώς και της Αρχαιολόγου της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου, κας Ελένης Τσακανίκα, παρουσιάσθηκε στο κοινό της Λίνδου, αναλυτικά:

– Ελένη Τσακανίκα, «Τα αρχαιολογικά ευρήματα των ανασκαφών της Λίνδου 1902-1914»
– Μανόλης Στεφανάκης «Τα νομίσματα της αρχαίας Λίνδου»
– Σπύρος Συρόπουλος «Το χρονικό της Λίνδου: Το εύρημα και η σημασία του».

Τη βραδιά πλαισίωσε το χορευτικό σχήμα «Τερψιχόρη» με αρχαιοελληνική χορογραφία».