Η «ιδιωτική» επίσκεψη του κ. Τσαβούσογλου στην Κομοτηνή

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Κώστας Ε. Σκανδαλίδης

Κανείς στον κόσμο δεν αμφισβητεί ότι η Ελλάδα δεν είναι μόνον η χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία, αλλά εξακολουθεί να είναι μια χώρα δημοκρατική.

Όπως επίσης, ότι είναι μια χώρα που σέβεται το διεθνές δίκαιο και επομένως όλες τις συνθήκες που έχει συνυπογράψει με όλες τις χώρες με τις οποίες στο παρελθόν είχαν τραυματισθεί οι σχέσεις της.

Όπως ήδη είναι γνωστό, την Κυριακή το πρωί ο υπουργός Εξωτε-ρικών της Τουρκίας θα πραγματοποιήσει το πρώτο σκέλος της επίσκε-ψής του στην Ελλάδα, ξεκινώντας από το τουρκικό προξενείο στην Κομοτηνή όπου θα συναντηθεί με διπλωμάτες και τους μουφτήδες της Ξάνθης και της Κομοτηνής, συνοδευόμενος από εκπροσώπους των ΜΜΕ και συνεργάτες του. Στη συνέχεια θα επισκεφθεί το μειονοτικό γυμνάσιο-λύκειο Τζελάλ Μπαγιάρ της Κομοτηνής, καθώς και τον τάφο του πρώην βουλευτή Αχμέτ Σαδίκ.

Τα απόγευμα της ίδιας ημέρας ο κ. Τσαβούσογλου θα ολοκληρώ-σει την παραμονή του στην Ελλάδα με την επίσημη επίσκεψή του στην Αθήνα όπου θα συναντηθεί με τον κ. Δένδια και πιθανώς με τον Πρωθυπουργό.

Όσον αφορά στο σκέλος της ανεπίσημης επίσκεψής του στην Κο-μοτηνή με την κουστωδία του, η οποία ονομάστηκε ιδιωτική, προσω-πικά διατηρώ την επιφύλαξη της ερμηνείας «ιδιωτική». Και βεβαίως η Ελλάδα δεν μπορεί να απαγορεύσει μια ιδιωτική επίσκεψη. Το θέμα όμως είναι το κατά πόσον είναι ιδιωτική και μάλιστα, θα έλεγα, σε μια ημερομηνία που σχεδόν συμπίπτει με μια επέτειο που μας πονά ως απογόνους της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Και θα πρόσθετα το γεγονός ότι, τελευταία, η γείτων φροντίζει να ζητά συνομιλίες με την Ελλάδα, τις παραμονές συνόδων κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και διόλου να μην προσθέσω τις κάθε λίγο και λιγάκι δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων περί τουρκικής μειονότητας στη Θράκη. Όλα τυχαία, λοιπόν; Και μάλιστα από μια χώρα που επιζητεί επίλυση διαφορών, αλλά και την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση;

Μήπως, εν τέλει, η επιλογή του χρόνου της συνάντησης δεν ήταν η ενδεδειγμένη;

Μήπως οι κατά καιρούς «ιδιωτικές» επισκέψεις στη Θράκη, είναι στρατηγικές επιλογές της γείτονος για να αιτιάται συνεχώς την ύ-παρξη τουρκικής μειονότητας;

Και μήπως κάποια στιγμή θα αιτιάται και την εδαφική βουλιμία της στη συγκεκριμένη περιοχή;

Μήπως η αποδοχή της καλής γειτονίας, «αβρόχοις ποσί», αποθρα-σύνει τους γείτονες, οι οποίοι και επεκτατικοί έχουν αποδειχθεί ιστο-ρικά, αλλά και θιασώτες άκρατης υπομονής («αγάλι-αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι») είναι, σαν τους παλιούς συνδικαλιστές που έλεγαν «κατεβαίνουμε σε απεργία με δέκα αιτήματα και ό,τι πάρομεν καλόν είναι»;

Ασφαλώς και δεν είναι κανείς αντίθετος με την καλή γειτονία ούτε με την προσπάθεια επίλυσης των όποιων διαφορών, όχι όμως και της τουρκικής πρακτικής των συνεχών παραβιάσεων κυριαρχικών δι-καιωμάτων της Ελλάδας, αλλά και διεθνών συνθηκών που έχουν υπο-γραφεί εκατέρωθεν καθώς και από τις μεγάλες εγγυήτριες δυνάμεις. Θα έλεγα ακόμα και υπέρ ενός συνεχούς διαλόγου, ο οποίος κάποτε μπορεί να καταλήξει σε διευθέτηση των διαφορών. Όχι όμως υπέρ συ-νεχώς και αδιαλείπτως νέων απαιτήσεων και «ορέξεων» της γείτονος, η οποία αμφισβητεί ακόμα και τις διεθνείς συνθήκες και αυτό το ίδιο το δίκαιο της θάλασσας.

Για ποια καλή γειτονία ή καλυτέρευση σχέσεων με τόσες απαιτή-σεις στις οποίες συνεχώς προστίθενται και νέες; Μια μας λένε οι καλοί συνομιλητές μας πως τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα, μια μας λένε όχι στα 12 μίλια η αιγιαλίτιδα ζώνη, ούτε καν στα έξι, μια μας μιλούν για γκρίζες ζώνες και νησιά που κακώς εμείς λέμε πως είναι ελληνικά, μια «συνάπτουν» ΑΟΖ με την Λιβύη, μια χώρα που ούτε καν συνο-ρεύουν, μια τη μια, μια την άλλη συνεχώς αμφισβητούν τα πάντα σε βάρος της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλά-δας, την άλλη τους φταίει η Λοζάνη, κάθε μέρα παραβιάζουν τον ελ-ληνικό εναέριο χώρο κι από πάνω από αυτές τις ορέξεις και τις απειλές απαιτούν από την Ελλάδα να αποστρατικοποιήσει τα νησιά. Και να σου το λέει μια χώρα που κάθε μέρα σε απειλεί. Δηλαδή, «πέσε πίτα να σε φάω»!

Τώρα, γιατί εγώ, ένας απλός σκεπτόμενος πολίτης, πρέπει να δεχτώ ότι σώνει και καλά η επίσκεψη του κ. Τσαβούσογλου στην Κομοτηνή είναι «ιδιωτική», που πάει να δει και να συναντήσει τους ομόθρη-σκούς του και να τους πει ότι είναι Τούρκοι, αλλά είναι φίλοι με τους Έλληνες και πρέπει να…μεταφερθούν σε τουρκικά εδάφη, ό,τι δη-λαδή έκαναν οι ομόθρησκοί τους με τους Έλληνες της Κωνσταντινού-πολης που τους ξεπάστρεψαν και από 120.000 περίπου τους έκαναν 1.500!!! Βρε λες, να ’ναι τόσο…Ελληναράς κι εμείς τον παρεξηγή-σαμε!

Άσε μας κ. Τσαβούσογλου, για να μην σου το πω στα τούρκικα! Μέρα που ναι σήμερα…