Έκλεισε η διαδικασία διαβούλευσης του χωροταξικού

Rodiaki NewsRoom

Στο θέμα του χωροταξικού καθώς και σε άλλα θέματα που απασχολούν την περιοχή μας αυτή την περίοδο, αναφέρθηκε, σε δηλώσεις του χθες, ο δικηγόρος κ. Μιχάλης Παπαγεωργίου, ο οποίος είναι Διδάκτωρ Συνταγματικού και Διοικητικού Δικαίου και νομικός εκπρόσωπος της ΠΕΔ Νοτίου Αιγαίου ειδικά για το θέμα του περιφερειακού χωροταξικού σχεδιασμού και της διαδικασίας για τους δασικούς χάρτες καθώς και μέλος της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής του Υπουργείου Δικαιοσύνης για τη μετάπτωση του Κτηματολογίου της Δωδεκανήσου στο Εθνικό Κτηματολόγιο.

Για το χωροταξικό
Καταρχάς, όσοn αφορά το μεγάλο θέμα του χωροταξικού, όπως είπε ο κ. Παπαγεωργίου, έχει κλείσει η διαδικασία της διαβούλευσης σε επίπεδο περιφερειακής οντότητας της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου για το σχέδιο, τον προγραμματισμό, του περιφερειακού χωροταξικού σχεδιασμού και ταυτόχρονα και το μέρος που αφορά στη νομιμότητά του και τη νομιμοποίησή του, που είναι η στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΣΜΠΕ).

Εκεί, λοιπόν, έγινε από πλευράς ΠΕΔ Νοτίου Αιγαίου και σε ευθεία συνεργασία με την Περιφέρεια, μία γνωμοδότηση και μία μελέτη, τόσο νομική από πλευράς του, όσο και τεχνική από την πλευρά της Περιφέρειας, με την καθοδήγηση του προϊσταμένου της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και Ανάπτυξης της Περιφέρειας, κ. Πάνου Βενέρη.

Αυτά τα δυο κείμενα, η τεχνική έκθεση και η δική του νομική μελέτη, αποτέλεσαν μέρος της γνωμοδότησης και της θέσης της ΠΕΔ και της Περιφέρειας για τον περιφερειακό χωροταξικό σχεδιασμό και την ΣΜΠΕ. Και εξήγησε ο κ. Παπαγεωργίου:
«Πράγματι, διαπιστώσαμε σε μία πολυσέλιδη έκθεση που έγινε από πλευράς του Υπουργείου, ένα σοβαρό σχέδιο εξακοσίων και σελίδων, με προτάσεις, με κατευθύνσεις, με ρυθμίσεις, σε ένα γενικό περίγραμμα ως προς τις αναπτυξιακές προοπτικές και την οργάνωση του επενδυτικού περιβάλλοντος, τη χωροταξία, την περιβαλλοντική αειφορία και τη βιωσιμότητα όλου του νησιωτικού συμπλέγματος.

Έχει θετικές κατευθύνσεις, λοιπόν, σε αναπτυξιακό επίπεδο, σε περιβαλλοντικό επίπεδο, σε επίπεδο συντονισμού και αειφορίας των νησιών μας, ωστόσο η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων έχει κάποια σοβαρά ελαττώματα τόσο στη νομιμότητά της όσο και ως προς την αποδοτικότητά της».

Τα κύρια ζητήματα που εντόπισε ο ίδιος μελετώντας τη ΣΜΠΕ, είναι ότι δεν έχει τηρηθεί όπως θα έπρεπε η νομική διαδικασία. Ανέφερε ως παράδειγμα, ότι δεν έχει τηρηθεί το άρθρο 188 του νόμου 3852 του 2010 (νόμος Καλλικράτη), που απαιτεί κατά το σχεδιασμό ενός περιφερειακού χωροταξικού πλαισίου, τη συμμετοχή εκπροσώπων από την αντίστοιχη περιφέρεια. Όπως εξήγησε ο κ. Παπαγεωργίου, αυτό, πέρα από τη διαβούλευση, δεν έγινε πράξη ως προς τη ζύμωση και την κατάρτιση του χωροταξικού σχεδίου.

Ταυτόχρονα, έχει ελλείψεις και σε τεκμηρίωση από διάφορες άλλες επιστημονικές ομάδες και εκθέσεις, πέρα από τους ανθρώπους που γνωμοδότησαν και κατέθεσαν το σχέδιο, που είναι μηχανικοί, τοπογράφοι, συγκοινωνιολόγοι και περιβαλλοντολόγοι. Υπάρχουν και ιδιαίτερες άλλες αποχρώσεις, περιφερειακού χωροταξικού σχεδιασμού, που πρέπει να ληφθούν επίσης ισοδύναμα και δεν ελήφθησαν, τόνισε.

Θέλοντας, στη συνέχεια, να δώσει ένα γενικότερο στίγμα των αγκυλώσεων και των προβληματισμών που δημιουργεί αυτό το χωροταξικό σχέδιο, αναφέρθηκε σε τρία πρακτικά σημεία: ένα είναι η διαφοροποίηση που δημιουργείται στο νησιωτικό σύμπλεγμα του Νοτίου Αιγαίου ως προς την πολεοδομισημότητα, υποδομησιμότητα εκτάσεων και ακινήτων που βρίσκονται κοντά σε ρέμα.

Ενώ, δηλαδή, ο βασικός νόμος σε όλη την Ελλάδα για τα ρέματα μιλάει για απόσταση 20 μέτρων από αυτά, εδώ στα νησιά μας, που έχουμε κατεξοχήν μικροϊδιοκτησίες και κατεξοχήν τα ρέματα ήταν οι δρόμοι, ήταν τα ανοίγματα που χώριζαν τις εκτάσεις μεταξύ τους, μπήκε η ρήτρα των πενήντα μέτρων απόσταση που θίγει τις μικροϊδιοκτησίες ως επί των πλείστων αλλά και αναπτυξιακά έργα που ήδη υφίστανται ή που σχεδιάζονται, σε επίπεδο μεγάλων ή μικρότερων ξενοδοχειακών μονάδων και άλλων παραγωγικών δραστηριοτήτων.

Άλλο μείζον ζήτημα είναι, επίσης, η απόσταση από τον αιγιαλό για την οικοδομησιμότητα των εκτάσεων που υφίστανται εκεί, που μπαίνει πάλι αδικαιολόγητα σε σχέση με τις υπόλοιπες περιοχές της Ελλάδας το όριο των 150 μέτρων απόσταση από τον αιγιαλό, και έτσι, πολλές φορές φιλέτα-οικόπεδα των κατοίκων των νησιών μας καθίστανται στην ουσία ανενεργά και αναξιοποίητα πολεοδομικά διότι περνάει από την πάνω πλευρά του δρόμου, όπως λέμε χαρακτηριστικά, η δυνατότητα να οικοδομήσουμε με θέα στη θάλασσα.

Γι’ αυτό το τελευταίο μάλιστα, η δικαιολογία είναι ότι γίνεται για λόγους πλημμύρας, σεισμογενούς περιοχής, αλλά εξαιρούνται οι παραδοσιακοί οικισμοί που είναι πάνω στον αιγιαλό και την παραλία, που είναι και κτίρια τουλάχιστον εκατό χρόνων ενώ σήμερα έχουμε και βέλτιστες λύσεις για τη στατικότητα των κτιρίων και των υποδομών.

Μάλιστα, υπάρχει μία κλιμάκωση 120 μέτρων για περιοχές που είναι εντός ΓΠΣ και οικισμών και το ζήτημα ιδιαίτερο είναι η διαδικασία και η θέσπιση του πλαισίου, οι off-shore που λέμε, οι έξω από τις ακτές εγκαταστάσεις Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, τα λεγόμενα off-shore αιολικά πάρκα, όπου εκεί μπήκε το όριο της απόστασης 4,5 χλμ. από τη θάλασσα, που αυτό δημιουργεί μία απόδειξη ασφαλούς μη προσβολής του αισθητικού περιβάλλοντος και της όχλησης που μπορεί να υπάρχει στο αιγαιοπελαγίτικο περιβάλλον, αλλοιώνοντας την όμορφη θέα που υπάρχει στα νησιά μας ενώ θα μπορούσαν να υπάρχουν άλλες κλιμακώσεις ως προς την τοποθέτησή τους μέσα στο Αιγαίο.

«Αυτά είναι τα ειδικά νομικά θέματα που, ωστόσο, χρήζουν μίας αντιμετώπισης και μίας επαγρύπνησης και από την τοπική οικονομία και την αγορά αλλά και από την κοινωνία των πολιτών, για τη διαφύλαξη των συμφερόντων και των δικαιωμάτων τους», είπε.

Για το Κτηματολόγιο
Ο κ. Παπαγεωργίου, ως μέλος της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής για το νόμο που θα διαμορφώσει το ρυθμιστικό πλαίσιο για τη μετάπτωση του Κτηματολογίου της Δωδεκανήσου στο Εθνικό Κτηματολόγιο, «που πρέπει να γίνει με τρόπο εναρμονισμένο και ασφαλή για τα συμφέροντα και τα δικαιώματα που έχουν ήδη καταρτιστεί και διασφαλιστεί εκατό χρόνια σχεδόν τώρα από το Κτηματολόγιο Δωδεκανήσου», όπως είπε, έκανε λόγο για μία διαδικασία η οποία έχει και νομικά και οργανωτικά ζητήματα ως προς το πως θα γίνει αυτή η εναρμόνιση με τον τρόπο που λειτουργεί το Εθνικό κτηματολόγιο, σύγχρονα, με τα κεκτημένα τα όμορφα που έχει το Δωδεκανησιακό Κτηματολόγιο αλλά και τις αγκυλώσεις και τα προβλήματα που έχει…».

Είπε, επίσης, ότι αυτό είναι ένα νομοθετικό πλαίσιο που σίγουρα επηρεάζεται και από τη στασιμότητα που υπάρχει στο κτιριακό καθώς το Εθνικό Κτηματολόγιο θέλει να αναλάβει μία κατάσταση η οποία θα είναι ξεκάθαρη, ασφαλής και εύρυθμη στο να μπορέσει και αυτό να αποκαταστήσει τα ήδη υπάρχοντα λειτουργικά προβλήματα. Οπότε, εκτιμά ότι η άμεση επίλυση του κτιριακού και της υποδομής του Κτηματολογίου της Ρόδου είναι σε άμεση συνάρτηση με την εξέλιξη αυτή και την εναρμόνιση των δύο νομοθετικών πλαισίων που υπάρχουν σήμερα.

Σχετικά με την εκτίμησή του για καθυστερήσεις, όπως είπε, με τον τρόπο που προχωρούν οι διεργασίες και απαιτείται συνεργασία εκτός του Υπουργείου Δικαιοσύνης και με άλλα Υπουργεία που πρέπει και αυτά να συντονιστούν μεταξύ τους και έτσι όπως είναι τα πράγματα στη χώρα μας, οι διαδικασίες είναι χρονοβόρες.
Τέλος, στασιμότητα υπάρχει αυτή την περίοδο για τους δασικούς χάρτες καθώς υπάρχει μία ειδική επιτροπή, μέσα από το Υπουργείο, που κάνει ένα νόμο και η Νομική Σύμβουλος του Κράτους δεν αναγνωρίζει το καθεστώς που υπήρχε στα Δωδεκάνησα. Εκεί, σύμφωνα με τον κ. Παπαγεωργίου, πρέπει να υπάρξει μία σωστή αντιμετώπιση καθώς υπάρχει διάθεση από το Υπουργείο Περιβάλλοντος για λύση, υπάρχει διάθεση για αποκατάσταση των εξώφθαλμων ζητημάτων, το θέμα είναι και οι αρμόδιες υπηρεσίες να αντιληφθούν την κρισιμότητα της κατάστασης ως προς τα συμφέροντα τα ιδιοκτησιακά των νησιωτών, την ιδιαιτερότητα της νησιωτικότητας αλλά και την ουσιαστική προστασία του περιβάλλοντος που δεν έχει καμία σχέση με την αλλοίωση των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων που υπάρχει σήμερα στα νησιά μας με την ανάρτηση των δασικών χαρτών.