Δύο λόγια αντί Μνημοσύνου για ένα φίλο που έφυγε...

Rodiaki NewsRoom

ΕΦΥΓΕ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΤΑΥΡΙΑΝΟΣ... Ένας από τους τελεταίους οραματιστές του χωριού μας - ένας άνθρωπος που σκοπός της ζωής του και όλων των ενεργειών του ήταν να ξαναβάλει το χωριό μας στη θέση που είχε πριν την χαλαπα του αεροδρομίου, έφυγε έτσι απρόοπτα αφήνοντας πίσω του ένα μεγάλο κενό.

Ο Βασίλης γεννήθηκε, μεγάλωσε, έζησε όλα του τα χρόνια στο χωριό του στο Παραδείσι- γιος του δασκάλου Νικόλα Σταυριανού και της Παρασκευής Ανάστασου, τελειώνοντας τα μαθητικά του χρόνια στη Ρόδο, σπούδασε ηλεκτρολογία στο Ε.Μ.Π. την οποία υπηρέτησε όλη του τη ζωή.

Παντρεύτηκε την Έφη Σταυριανού από τις Σέρρες και μαζί της απέκτησε δύο υπέροχα κορίτσια την Εύη και τη Δήμητρα, είχε παθολογική αγάπη τόσο για τα κορίτσια όσο και για τα εγγόνια του, όπως έλεγε, ήταν ότι καλύτερο απόκτησε στη ζωή του. Ήταν καλός οικογενειάρχης, καλύτερος πατέρας και πολύ καλύτερος σαν παππούς. Η οικογένεια, η θρησκεία, η πατρίδα και το χωριό του ήταν τα πιστεύω του, τα ιδανικά του. Από μικρός είχε μέσα του το σαράκι της πολιτικής, ήθελε να είναι μέσα σε όλα, αλλά και να είναι ο πρώτος, ο αρχηγός...

Τον βλέπουμε παιδί 15 χρόνων πρόεδρο του Συλλόγου Αγροτοπαίδων και Αγροτονεανίδων Παραδεισίου και να καθιστά τον Σύλλογο αυτό ξεχωριστό για την εποχή του και πρωτοπόρο από όλους τους άλλους Συλλόγους. Μετά το Στρατό και την μόνιμη κατοικία του στο χωριό άρχισε το ενδιαφέρον του για τα κοινοτικά, πράγμα που το χωριό τον τίμησε επί πέντε τετραετίες στη θέση του κοινοτάρχη και δύο ως αρχηγό της αντιπολίτευσης.

Τα χρόνια της προεδρίας του ήταν γεμάτα, καρποφόρα και εποικοδομητικά-γιατί εκτός από τα έργα της καθημερινότητας όπως καθαριότητα, ηλεκτροδότηση, ύδρευση, άρδευση, διαμορφώσεις οδών κ.λπ. έκανε και μεγάλα εργα που σημάδεψαν την όλη του σταδιοδρομία στην κοινότητα αλλά έδωσαν ζωή και πνοή στο χωριό ...όπως:

1) Με τις ενέργειες του έγινε το ωραίο κτήριο του Δημοτικού Σχολείου, ως και τα νέα κτήσματα του Νηπιαγωγείου και ο Παιδικός Σταθμός

2) Κατόρθωσε και λειτούργησε στο χωριό μας Γυμνάσιο που στεγάζεται από παλιό Δημοτικό και το ΕΠΑΛ.

3) Έκανε την αίθουσα πολλαπλών χρήσεων στη βιβλιοθήκη

4) Νέες γεωτρήσεις για αρδυση και ύδρευση

5) Ο περιφερειακός δρόμος παράλληλα του αεροδρομίου

6) Το Παραδείσι και η Κρεμαστή έγιναν τα πρώτα χωριά και από την πόλη της Ρόδου που απόκτησαν αποχετευτικό σύστημα.

Από τα πρώτα βήματα του ΠΑΣΟΚ στάθηκε σε αυτό δούλεψε σκληρά για την επικράτηση του με αποτέλεσμα να καθίσει στη θέση του Γενικού Γραμματέα του κινήματος στη Δωδεκάνησο.

Ο Βασίλης ήταν ένας εκκρηκτικός άνθρωπος αν δεν τον γνώριζα από κούνια θα τον κακοχαρακτήριζα αλλά στην πραγματικότητα ήταν ένας άλλος άνθρωπος, καλός, γενναιόδωρος, έτοιμος να σου συμπαρασταθεί σε κάθε σου δυσκολία. Εμείς που όλα αυτά τα χρόνια ήμασταν αντιπάλοι του στις κοντινές εκλογικά αναμετρήσεις και ιδεολογικά αντίθετοί του.

Βλέποντας την αδράνεια για το χωριό μας και τον παραμερισμό του, ξεχωρίζοντας την ικανότητα του και πιστεύοντας πως αυτός μπορούσε να βγάλει το χωριό από το τέλμα, συστρατευτήκαμε μαζί του, φτιάξαμε ένα μοναδικό στο χωριό ενοτικό ψηφοδέλτιο με αρχηγό το Βασίλη. Η ενέργεια μας πέτυχε και όταν τώρα τέθηκαν οι βάσεις για τα δύο πρώτα έργα του χωριού... έφυγε ξαφνικά αφήνοντας πίσω του ένα μεγάλο κενό.

Και εδώ κάναν μια έκληση, μια παράκληση, στο μνημόσυνο στο Βασίλη, στο Δήμαρχό μας.

Δήμαρχέ μας, Αντώνη Καμπουράκη, θέλουμε να πιστεύουμε ότι αυτά τα δύο έργα που εγκρίνατε στον φίλο σας Βασίλη θα πραγματοποιηθούν.

Βασίλη μας, εμείς που ημασταν όχι εχθροί αλλά αντιπάλοι με την καλή έννοια για το καλό του χωριού, φεύγοντας σου λέμε ότι χάσαμε ένα πραγματικό φίλο, έναν άνθρωπο που αγάπησε αυτό το χωριό, έναν άνθρωπο που αγωνίστηκε χρόνια από τη ζωή του για την προκοπή αυτού του χωριού.

Σε ευχαριστούμε Βασίλη για όλα αυτά και μην ξεχνάς τώρα από την καινούργια σου θέση από το νέο σου μεταρίζι να είσαι κοντά μας...

Θα ήθελα να τελειώσω αυτό μου το μνημόσυνο με τα λόγια του Απόστολου Παύλου... «Τον δρόμον τετέλεκας, την πίστιν τετήρηκες, απόκειται σοι ουν ο Στέφανος της Δικαιοσύνης ον αποδώσει Κύριος».

Αλλά ήσουν ακόμη νέος, είχες πολλά να δώσεις για την οικογένεια και το χωριό σου.

Γι’ αυτό, γειά σου Βασίλη, καλό Ταξίδι να έχεις.

Ο φίλος σου,
Μανώλης Μπηνόγλου.