Αρκιοί: ένα κακόγουστο «πείραμα»

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Αναστάσιος Ι. Κυριακίδης, Λαογράφος-ερευνητής

Η παρέμβαση αυτή, στα τοπικά προβλήματα, έχει καθαρά ανθρωπιστικό περιεχόμενο και σκοπό. Ουδόλως δεν ονειρεύομαι να πολιτευτώ και σαφώς δεν επιθυμώ να κάνω αντιπολίτευση μέσα από ανήθικη αντιπαράθεση. Αηδιάζω με τις αριστερές ιδέες δίχως προοπτική. Ανθρωπολογικά και Λαογραφικά ασχολούμαι με τον νησί των Αρκιών τα τελευταία 4 έτη περίπου.

Αρχής γενομένης με την πρώτη μου γνωριμία τη δασκάλα τότε, την κα. Τσιαλέρα Μαρία, η οποία με μύησε στην πολιτισμική κουλτούρα, αλλά και στα προβλήματα που «ζουν» και αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι του νησιού. Ωστόσο έχω τη δική μου κριτική σκέψη και προσπαθώ μέσα από τις οιανδήποτε καταστάσεις να τις αντιμετωπίσω και να τις προσεγγίσω αντικειμενικά.

Όσο «ανακάτευα» το ξεθωριασμένο και τον πάλαι ποτέ τροφοδοτούμενο πολιτισμό, εκ των πλησιεστέρων νήσων (σχ. άρθρο μου βλ. «Η ΡΟΔΙΑΚΗ»), των Αρκιών άκουγα διάφορα υπολείμματα λαϊκού πολιτισμού που απέμειναν, αλλά στα αυτιά μου φτάνανε και τα προβλήματα των κατοίκων ενός παραμελημένου από την πολιτεία νησιού. Προσπαθούσα επίμονα να μην εμπλακώ σε τέτοιου είδους συζητήσεις και θέματα συζητήσεων.

Το τοίχος της προσπάθειάς μου εντούτοις έπεσε και έπεσε ποικιλοτρόπως. Ακούγοντας, λοιπόν, τα πάμπολλα σοβαρά προβλήματα στάθηκα σε ένα. Ένα που με συγκίνησε ιδιαιτέρως και ιδιαίτερα.
Τα τελευταία χρόνια γίνεται (θεωρώ με δόλο) μια πρωτοφανή προσπάθεια ακατανόητης αρπαγής περιουσίας από την πλευρά της πολιτείας κατά των κατοίκων του νησιού. Υμίν ερωτώ δήμε και Μονή, αληθεύει; Αν ναι, γιατί;

Ποιος είναι ο λόγος και ο σκοπός που με δικαστικές αγωγές αρπάζετε από μεν αγράμματους, τίμιους δε Αρκιώτες, την προ ετών επίσημα και νόμιμα κατοχυρωμένη περιουσία τους; Ιερά Μονή και δήμε, τι βλέψεις έχετε ερήμην των φιλόπτωχων κατοίκων της νήσου Αρκιοί; Γιατί αφαρπάζετε με το «έτσι θέλω», με το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» ην περιουσία των; Τι κρύβεται πίσω από αυτές τις υπόγειες και απάνθρωπες ενέργειες;

Από δικό μου ενδιαφέρον θα ήθελα μια έντιμη και αληθινή απάντηση στις έως άνω ερωτήσεις. Η σιωπή είναι εις βάρος σας!!! Ενέχει πρωτίστως προβλήματα ήθους!!! Το θέμα έχει φτάσει έως τη Βουλή των Ελλήνων, το γνωρίζουν οι πολιτικές και πολιτειακές δυνάμεις του τόπου μας. Υποσχέσεις πολλές, αποτέλεσμα κανένα!!!
Δεν κάνω αντιπολίτευση, δεν με ενδιέφερε ουδέποτε ο πολιτικός στίβος. Τον θεωρώ αρρωστημένο για ελαττωματικές συνειδήσεις.

Ωστόσο στη σύντομη, έως σήμερα, ζωή μου όταν αναδεικνύω τα εκάστοτε προβλήματα μέσα από μια υγιή αντίδραση, όπως του εντύπου και διαδικτυακού μέσου, να παραθέτω και τις ανάλογες προτάσεις και σκέψεις μου. Όπως σας προείπα αηδιάζω με τις αριστερές ιδέες και νοοτροπίες, μου φέρνουν σηψαιμία!!!
Το νησί του (εκάστοτε) δήμου και της Μονής οφείλουμε όχι απλώς να προσπαθήσουμε να ζήσει, αλλά και να αναπτυχθεί.

Παράλληλα με την ανάπτυξή του αναπτύσσεται και η Πάτμος. Ιδιάζουσα, λοιπόν, σημασία για τον στόχο αυτόν έχουν τα κίνητρα που θα πρέπει να δοθούν από την πολιτεία και το κράτος, και όποιος άλλος φορέας εκκλησιαστικός ή δημόσιος ή ιδιωτικός κατέχει γη στο νησί. Τα βακούφια, οι ενοικιάσεις και οι, με το «έτσι θέλω», απαλλοτριώσεις ανήκουν στους περασμένους αιώνες και πρέπει να λάβουν τέλος εν έτει 2022. Εγώ προσωπικά ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ!!! ΕΣΕΙΣ;

Προτάσεις απολύτως εφικτές
1) Να επιστραφούν «χθες» οι περιουσίες των ανθρώπων
2) Οργάνωση νεκροταφείου, ώστε να μεταφερθούν οι απανταχού κεκοιμημένοι Αρκιώτες και να ενταφιαστούν στον τόπο που γεννήθηκαν. Το νεκροταφείο είναι μια πολύ ισχυρή, αξιοσέβαστη και χειροπιαστή απόδειξη αιώνια για τους «κακούς λύκους».
Στελέχωση του ιατρείου με υγειονομικό προσωπικό (έναν γιατρό και έναν νοσηλευτή).

4) Διορισμός – τοποθέτηση οργανικής θέσεως (όχι απόσπαση) ενός δημόσιου, και όχι δημοτικού, υπαλλήλου καθαριότητος.
5) Να οριστεί με Φ.Ε.Κ. «Κοινότητα Αρκιών», ώστε να εκλεγεί πρόεδρος και Δ.Σ.

6) Να δημιουργηθούν ορισμένες και να συντηρηθούν υπάρχουσες βασικές κοινωνικές δομές. Όχι μόνο για τους κατοίκους του νησιού, αλλά και για τους τουρίστες. Φερ’ ειπείν ασφαλή παιδική χαρά, διαμόρφωση κεντρικής πλατείας και λιμανιού, καλαίσθητοι κάδοι απορριμμάτων, συντήρηση δημόσιων χώρων κ.α.

7) Μόνιμη επάνδρωση Υποσταθμού, έστω με δύο αστυνομικούς υπαλλήλους, ένας εκ των οποίων διοικητικός.
8) Απόσπαση κατά την περίοδο Μαΐου-Οκτωβρίου δύο λιμενικών.
9) Τοποθέτηση οργανικής θέσεως Ιερέως.

10) Ο εξυπνότερος εξ αυτών να τοποθετηθεί για να διεκπεραιώνει υποθέσεις Κ.Ε.Π. – ΔΕΚΟ, ώστε να μην υποχρεώνονται οι κάτοικοι να μεταβαίνουν συνεχώς στην Πάτμο.
11) Να δοθεί δημόσια γη σε ενδιαφερόμενους ιδιώτες να επενδύσουν στο νησί, σεβόμενοι τον τόπο και τους κατοίκους, σε διάφορους τομείς.
Έχουν διενεργηθεί διάφορες μελέτες κατά το παρελθόν εκμεταλλεύσεως πρωτογενούς τομέα. Π.χ. Μέλι, τυριά και πάσης φύσεως γαλακτοκομικά, άνθη/φυτά.

12) Τουρισμός περιβάλλοντος χαράσσοντας μονοπάτια για πεζοπορία και ποδηλατοδρομία σε ανώμαλο δρόμο. Αφήνοντας μεν, επιτηρώντας τους δε, τούς ανάλογους συλλόγους/σωματεία να δράσουν καταλλήλως.

13) Γεωργικός και κτηνοτροφικός τουρισμός, μαθαίνοντας τον τουρίστα να ζει με/και από τη γη και τα ζώα.
Δύσκολα; Δεν νομίζω... Αφήστε τους ιδιώτες να δράσουν!!! Το ΜΟΝΟ που χρειάζεστε είναι η θέληση… ΕΧΕΤΕ;
Σημειώνω ότι τα έξοδά σας είναι μόνο στην παράγραφο 2 και 6, οι οποίες είμαι σίγουρος ότι αν «βγείτε μια βόλτα», θα καλυφθούν εν ευθέτω χρόνω.

Τα οφέλη θα είναι όχι μόνο για το νησί των Αρκιών, αλλά και για την εκ του ασφαλούς «χόρευε και όσο θέλεις πήδα», Πάτμο.
Ορίστε, λοιπόν, ενδιαφέρεστε για τους Αρκιούς εν τοις πράγμασι;
Ή κατά τρόπον θεωρητικόν μόνον;

Ευελπιστώ στην επίδειξη της ευαισθησίας και της ανθρωπιάς σας.
Η βασική αρετή ενός ηγέτου είναι το ήθος. Ηγεσία δίχως ήθος/αρετή είναι κενή.
Ολοκληρώνοντας θα ήθελα να θυμηθώ τα λόγια ενός Αρκιώτη, τα οποία μου προκαλούν ανατριχίλα κατά το άκουσμα και αναγνώσεώς των και τα οποία αυτολεξεί παραθέτω παρακάτω:
«Τάσο μου να σου πω την αλήθεια; Εδώ θέλω να μείνω, εδώ θέλω να πεθάνω, πάνω σ’ αυτό το νησάκι».

Χωρίς πολιτική αντιπαράθεση αλλά με σεβασμό, εκτίμηση και συμπάθεια στον εκάστοτε δήμο Πάτμου.
Με αδελφική αγάπη και ταπεινότητα στην Ιερά Μονή.