Γιάννης Παρασκευάς: Το χάος της άρνησης

Γιάννης Παρασκευάς: Το χάος της άρνησης

Γιάννης Παρασκευάς: Το χάος της άρνησης

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 276 ΦΟΡΕΣ

Γράφει ο
Γιάννης Παρασκευάς

Για τους έξυπνους ανθρώπους, το «παρελθόν διδάσκει» ορθά ερμηνευόμενο και οι ανοιχτόμυαλοι σεβόμενοι την πραγματικότητα, αποφασίζουν για την υπέρβασή της ή την ποιοτική της βελτίωση, τα όποια όμως άλματα, οφείλουν να είναι ποιοτικά και όχι ποσοτικά.

Οι πολιτικοί σχηματισμοί της χώρας μας, πορεύονται, στην άνυδρη ΓΗ των αποξηραμένων ΙΔΕΩΝ και με υλικά, απόψεις και ιδέες του πρόσφατου και απώτερου παρελθόντος, περιγελώντας εαυτούς και αλλήλους, αναζητούν ρόλους στην αφιλόξενη για αυτούς χώρα των πολιτικών αναζητήσεων.

Αρνούνται πεισματικά οι πολιτικοί μας ΤΑΓΟΙ να δεχθούν πως το κύριο πρόβλημα της χώρας και γενεσιουργό αίτιο των προβλημάτων που μας ταλανίζουν, είναι το γεγονός της ανυπαρξίας πολιτικών κομμάτων ΑΡΧΩΝ και η επιμονή τους στη διατήρηση κομμάτων παρέας, κομμάτων ασπόνδυλων, κομμάτων χειροκροτητών, κομμάτων Ηρακλειδών του στέμματος του ΑΡΧΗΓΟΥ.

Μακρυά από αυτούς παραμένει η άποψη και η αναγκαιότητα κοινωνικής τους αντιστοίχισης, τυφλωμένοι στη διατήρηση των κεκτημένων, αρνούνται να δουν τη διαφοροποίηση της κοινωνικής διαστρωμάτωσης, τις τάσεις της δημιουργίας των ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ, όχι πλέον των δύο τρίτων (2/3), αλλά τη δημιουργία ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ του 1/10, με το ένα δέκατο στην κορυφή της πυραμίδας και τα εννέα δέκατα στη βάση της.

Αρνούνται να δουν την κατεδάφιση της ΜΕΣΑΙΑΣ ΤΑΞΗΣ, αν και όλοι, ο καθένας με τον τρόπο του, δηλώνουν υπερασπιστές της.

Αρνούνται να κατανοήσουν την υποβάθμιση της εργατικής αξίας, τη συνεισφορά της στην κοινωνική συνοχή και τη μετρούν με το ύψος της απολαβής και επιδεικτικά αγνοούν την πολιτισμική της υποβάθμιση.

Αρνούνται να δουν και να αναλογισθούν τις ευθύνες τους για την καθημερινά διευρυνόμενη ανισότητα πλούτου, ευκαιριών και δικαιωμάτων.

Αρνούνται να δουν τον κοινό εχθρό, που άλλος δεν είναι από την βίαια εισαγόμενη ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ, της οποίας τα αποτελέσματα τώρα γίνονται εμφανή.

Αρνούνται να δουν και να μελετήσουν την πραγματικότητα, πορεύονται τον δρόμο τον δικό τους, τον δρόμο της δικιάς τους πολιτικής επιβίωσης και αρνούνται να κατανοήσουν, πως χωρίς ΚΟΙΝΩΝΙΑ δεν μπορούν να επιβιώσουν.

Αρνούνται να κατανοήσουν πως η ολιγαρχική άλωση της πολιτικής και η υποταγή της στα κελεύσματα της ολιγαρχικής του χρήματος και του πλούτου, είναι η διαδικασία της ανάστασης των δικών τους νεκροθαπτών.

Αρνούνται να δουν πως το μεγάλο πρόβλημα είναι η δομή και λειτουργία των δικών τους κομμάτων, και η νοοτροπία που διακατέχει τους ΑΡΧΗΓΟΥΣ και τους παρατρεχάμενούς τους.

Αρνούνται να κατανοήσουν τις αντιδράσεις των καταφρονημένων, των θυμάτων των δικών τους επιλογών και των «οικονομικών πατρώνων τους ντόπιων και ξένων».

Αρνούνται την ευθύνη τους για την απαξίωση της πολιτικής και πολιτικών, του φαινομένου της αποχής δίνοντας τον χαρακτηρισμό του λαϊκιστή σε αυτούς που αντιδρούν.

Αρνούνται να ερμηνεύσουν τη συμπεριφορά και στάση των νέων γενεών, των γενεών που έπεισαν ότι το πτυχίο και μεταπτυχιακό είναι το μέσο της ανέλιξής τους.

Αρνούνται να δεχθούν ότι ευθύνονται για την ανεργία όλων αυτών των πολυπτυχιούχων και δήθεν δεν μπορούν να εξηγήσουν, το γιατί αρνούνται τους απαξιωτικούς μισθούς των 550 ή των 700 ευρώ.

Αρνούνται να δεχθούν ότι είναι υπεύθυνοι για τη διεύρυνση των οικονομικών ανισοτήτων, για τα υπερκέρδη των οικονομικών τους συνεταίρων, για τη ληστεία των πολιτών από ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ και ως πιστοί υπηρέτες του ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΡΙΟΥ ΤΩΝ ΒΡΥΞΕΛΛΩΝ εκτελούν τις εντολές του, εις βάρος του κοσμάκη.

Μπήκαμε «στα βαθιά» μιας μικρής ή παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου και το σύνολο των πολιτικών μας κομμάτων απέχει από την κατάθεση προτάσεων Κυβερνητικής Πολιτικής, με στόχο την υπέρβαση των παθογενειών και κατατρύχονται, με το πώς και με ποιον τρόπο θα βολευτούν οι ημέτεροι σε εκλόγιμες περιφέρειες.

Οδηγούνται σε επιλογές υποψηφίων ή του σταρ σύστεμ ή αναπαλαίωσης με ληγμένες προσωπικότητες ή ηρακλειδών του στέμματος και με τις διαδικασίες που ακολουθούν, αποθαρρύνουν τη συμμετοχή των όποιων νέων και ικανών.

Η άρνηση της άρνησης αποτελεί κατάφαση και κατάφαση για την άρση των αδιεξόδων, είναι η αφύπνιση της ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.

Διαβάστε ακόμη

Θάνος Ζέλκας: Μέτρα. Όχι ημίμετρα

Αγαπητός Ξάνθης: Ο κος Ζαχαριάδης, ένας ακάματος εργάτης της Δημοσιογραφίας και εκπομπής ήθους

Ηλίας Καραβόλιας: Το μέλλον που δεν βλέπουμε

Γιάννης Παρασκευάς: Μία βόλτα στη Λίνδο

Μανώλης Κολεζάκης: Σελίδες από την πολεμική ιστορία της Ρόδου

Ηλίας Καραβόλιας: Περί της δομής των πραγμάτων

Γιώργος Γεωργαλλίδης: Η ανάγκη επιστροφής της ελπίδας

Θεόδωρος Παπανδρέου: Έχει θέση η τιμωρία στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού;