Φίλιππος Ζάχαρης: Πλημμύρες, κομματικά επιτελεία και ξεχαρβαλωμένο κράτος

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Φίλιππος Ζάχαρης

Χάνουν οι άνθρωποι τις περιουσίες τους στον Θεσσαλικό κάμπο και το μόνο που γίνεται, είναι να ανεβαίνουν τα κομματικά κλιμάκια και να προσφέρουν γη και ύδωρ στους αποκλεισμένους, πως τάχα επί δικής τους διακυβέρνησης δεν θα συμβούν ποτέ αυτά.

Πρωτεργάτες σε αυτό οι πάσης φύσεως αριστεροί που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους πως αν πάρουν την εξουσία θα λάβουν δραστικά μέτρα για την μη επανάληψη αυτού του τραγικού φαινομένου. Η κυβέρνηση βέβαια προσπαθεί να μετριάσει τα πράγματα, λέγοντας πως δεν μπορούμε να τα βάλουμε με την φύση. Πριν από τις εκλογές όμως δεν υπήρχε αδάμαστη φύση;

Δεν υπήρχαν εγκληματικές παραλείψεις που οδήγησαν σε τραγωδίες τύπου Μάτι; Όχι, δεν υπάρχει κανένα διαθέσιμο σωσίβιο για την τωρινή κυβέρνηση. Δεν υπάρχει όμως ούτε για την αντιπολίτευση στο σύνολό της που δεν κάνει απολύτως τίποτε για να δείξει διαφορετικό πρόσωπο. Βρισκόμαστε λοιπόν μπροστά σε μία πρωτοφανή κατάσταση όπου τα κόμματα ελεεινολογούν πάνω στις χαμένες περιουσίες των πολιτών και την πρωτοφανή καταστροφή στις αγροτικές καλλιέργειες.

Μπροστά μας έχουμε τις αυτοδιοικητικές εκλογές όπου υποψηφιότητα υποβάλλει ο κάθε τυχάρπαστος-η με μόνο στόχο μα μπει τεχνηέντως στο χορό των κονδυλίων – μικρών και μεγάλων, στο όνομα πάντα της διαφάνειας και της ισονομίας. Θα έχουν παρελάσει σίγουρα από τις περιοχές σας γνωστά σας πρόσωπα που διεκδικούν την ψήφο στο εκλογικό πεδίο.

Θα έχετε ήδη εντοπίσει, φαντάζομαι, πολλούς από αυτούς που θέλουν να εκλεγούν για τους δικούς τους λόγους. Οι εικόνες όμως από την Μαγνησία και τον Θεσσαλικό κάμπο παραμένουν τραγικές και δεν γνωρίζω με ποιον τρόπο θα αποζημιωθούν χιλιάδες οικογένειες από το πρωτόγνωρο αυτό φυσικό φαινόμενο. Με λίγα λόγια, με τις εκάστοτε εκλογές και δη αυτού του τύπου, δεν πρόκειται να λάβουν χώρα ούτε κοσμογονικές αλλαγές ούτε θαύματα.

Σίγουρα επρόκειτο για ένα πρωτόγνωρο φυσικό φαινόμενο. Σίγουρα ο κρατικός μηχανισμός δεν επαρκεί με τα διαθέσιμα μέσα για να επιλύει παρόμοια προβλήματα. Υπάρχουν όμως ευθύνες. Και αυτές συνίστανται στο φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής και της υποχρεωτικής αναπροσαρμογής σε πλημμυρικά και άλλα φαινόμενα. Τι θα έπρεπε λοιπόν να γίνει;

Αυτό που δεν έγινε από καμία κυβέρνηση ως τώρα: να διατεθούν κονδύλια για την αυτοπροστασία των Δήμων και των Κοινοτήτων. Και αυτό θα ξεκινήσει από μικρά πράγματα προς τα μεγάλα. Επειδή όμως τίποτε από όλα αυτά δεν έχει σχεδιαστεί, επειδή η χώρα είναι ανοχύρωτη μπροστά σε τέτοιου είδους σοβαρές καταστάσεις, καλό είναι οι πολίτες σιγά – σιγά να αυτοοργανώνονται μακριά από τα κόμματα και τους υποψηφίους των εκλογών.

Η φύση εκδικείται και οι προειδοποιήσεις των επιστημόνων ισχύουν εδώ και χρόνια. Αντί λοιπόν να επαφίονται κάποιοι στον Μεγαλοδύναμο και κάποιοι στο κράτος, καλό θα ήταν ως πολίτες να χαράξουν την πορεία και να ανοίξουν τους δρόμους, στην κυριολεξία και όχι στα λόγια. Και αυτό γίνεται ήδη στον Θεσσαλικό κάμπο, όπου οι πολίτες οι ίδιοι παίρνουν πρωτοβουλίες και οργανώνουν την αντίδρασή τους στο φαινόμενο αυτό.

Ακούστηκαν και άλλα πολλά του τύπου, «όλα έγιναν για να μην πλημμυρίσουν οι πόλεις, πως το νερό διοχετεύτηκε αλλού, γιατί προτιμότερο ήταν να πλημμυρίσουν τα χωράφια παρά να χαθούν ανθρώπινες ζωές ή να εκκενωθούν πόλεις. Δεν είμαι ειδικός επί του θέματος και ούτε που θα ήθελα να φανταστώ πως η όλη κατάσταση προέκυψε από ρωσική ρουλέτα ή ρίσκα επί χάρτου μεσούσης της καταιγίδας. Αυτά αφορούν άλλους που μελετούν τα πλημμυρικά φαινόμενα και είναι σε θέση να προλάβουν μίας τέτοιας έκτασης καταστροφή.

Η κατάσταση όμως αυτή που εξακολουθεί, γίνεται αντικείμενο κομματικής αντιπαράθεσης, όπως αναμενόταν. Τα κομματικά επιτελεία είναι πανέτοιμα να ξιφομαχήσουν και πάλι πάνω από νεκρούς και αγνοούμενους αλλά και χιλιάδες άψυχα ζώα. Είναι η συνήθης αυλαία και το τέλος μίας ακόμη τραγικής παράστασης που τα κόμματα ερμηνεύουν κατά το δοκούν.

Ενός επίλογου που ολοκληρώνει την καταστροφή και διογκώνει την ανασφάλεια για την επόμενη μέρα που αφορά χιλιάδες αγρότες και παραγωγούς και κατά συνέπεια εκατομμύρια καταναλωτές που θα δουν την τσέπη τους να μην σηκώνει την εκτοξευόμενη ακρίβεια λόγω της επικείμενης έλλειψης προϊόντων. Δραματικός επίλογος με τη βούλα ενός απολύτως ξεχαρβαλωμένου κράτους.