Ηλίας Καραβόλιας: Η αναγκαία μελέτη της σύγχρονης εφαρμοσμένης μακροοικονομικής

Rodiaki NewsRoom

Γράφει
ο Ηλίας Καραβόλιας

Αναρωτιέμαι τι διαβάζουν (αν έχουν αυτή τη συνήθεια) όσοι χαράσσουν οικονομική πολιτική για τις ζωές μας στα επόμενα χρόνια.

Εάν γνωρίζουν - στη φιλελεύθερη, (υποτίθεται) κυβέρνηση αλλά και στη σοσιαλδημοκρατική (υποτίθεται) αντιπολίτευση- π.χ. τον Peter Skott και τον Eduard Challe, με τα πολύ πρόσφατα έργα τους για τις «Οικονομικές διακυμάνσεις στη μακροοικονομική πολιτική» ο πρώτος (MIT press) και τη «Δομική και συμπεριφορική μακροοικονομική» ο δεύτερος (Cambridge University Press).

Νεο-Κεϋνσιανοί αμφότεροι εξετάζουν ότι πιο επίκαιρο για τις οικονομίες αλλά και ό,τι πιο πιθανό θα βρούμε μπροστά μας (και προτείνοντας λύσεις πέρα από τα θεωρητικά αξιώματα):

- Πώς διαχέονται ακριβώς οι υφέσεις και οι κρίσεις σε κλάδους και εισοδηματικές τάξεις;
- Είναι τελικά πληθωρισμός κλαδικών και ολιγοπωλιακών κερδών αυτό που φαίνεται να μονιμοποιείται ή είναι ένας επελαύνων παγκόσμιος στασιμοπληθωρισμός που σαρώνει εφοδιαστικές αλυσίδες και εισοδήματα;

- Υπάρχει αναποτελεσματικότητα στις πολιτικές συνοχής και ανάπτυξης της Ε.Ε. όσον αφορά την αγοραστική δύναμη και τις διευρυνόμενες ανισότητες και ποιες οι πολιτικές αναχαίτισής τους;

- Ποια ακριβώς «αποτελεσματικά»μέσα διαθέτουν οι κεντρικές τράπεζες σε Ε.Ε. και ΗΠΑ (και ποια οι κυβερνήσεις) μετά την πανδημία και το πληθωριστικό σοκ, για να τονώσουν τη δραστηριότητα, όταν η ιδιωτική ζήτηση είναι αναιμική;

- Μπορεί η νομισματική πολιτική της ΕΚΤ και της FED να χάσει την αποτελεσματικότητά της (ή να πέσουμε σε ασύμμετρες απειλές λογω των διαφόρων τους ) όταν οι οικονομίες πέφτουν συνεχώς σε ατέρμονες «παγίδες ρευστότητας;
Αυτά δεν είναι θεωρία: είναι η αθέατη όψη της καθημερινότητάς μας. Υπάρχουν φυσικά κι άλλα ερωτήματα (σχέσεις μισθών-κερδών, αποτελεσματικότητα μοντέλων φορολογίας, τόνωση πολλαπλασιαστών, αναδιάρθρωση χρεών κ.ά.) που δεν αφορούν μόνο την οικονομία και τις αγορές, αλλά τον βίο μας, την εργασία μας μέσα στη γενικευμένη «σταθερή ανισορροπία», διεθνώς.

Ξέρετε, καλά τα ευχολόγια για την πράσινη οικονομία, την ενεργειακή φτώχεια και την κλιματική αλλαγή, καλά τα επιδόματα και τα pass, καλές οι δήθεν φορολογικές διορθώσεις για κοινωνική δικαιοσύνη, ωραίες ακούγονται και οι αντιπολιτευτικές υπεραπλουστεύσεις για εναλλακτική πολιτική (που δεν συγκεκριμενοποιείται) αλλά το μείζον είναι ποια αντιστάθμιση των κινδύνων έχουμε στη φαρέτρα μας ως χώρα σε φαινόμενα που κρύβονται πίσω από την ακρίβεια, πίσω από τα υψηλά επιτόκια και τους χαμηλούς μισθούς.

Αυτά όλα απαιτούν υπεύθυνους γνώστες, ανθρώπους μονίμως ενημερωμένους για τις εξελίξεις στη στρατηγική αντιστάθμιση των κινδύνων μέσω της οικονομικής πολιτικής (και όχι υπερεπικοινωνιακούς πολιτικούς με αναρτήσεις στα social media και γενικόλογα συνθήματα).