Έφυγε από τη ζωή ο Ροδίτης εκπαιδευτικός και ιεροψάλτης της Σύρου Δημήτριος Ζαράρης

Rodiaki NewsRoom

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών, ο συμπατριώτης μας, Δημήτριος Ζαράρης του Σάββα, ένας εξαιρετικός εκπαιδευτικός και ιεροψάλτης, που άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά του, στη Ρόδο που γεννήθηκε, στην Πάτμο, που σπούδασε και στις Κυκλάδες όπου έζησε.

Σε σχετική ανάρτησή του, στον προσωπικό του λογαριασμό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο συγχωριανός του, εκπαιδευτικός και πρώην σχολικός σύμβουλος Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης κος Θεόδωρος Παπανδρέου αναφέρει:

«Έφυγε από κοντά μας ο πανάξιος εκπαιδευτικός, το αηδόνι του αναλογίου, ο άνθρωπος με το πρόσχαρο ύφος, ο γεμάτος χιούμορ και γνήσιο χαμόγελο, ο σπορέας της χαράς, και της καλοσύνης, ο ενάρετος υπηρέτης της αγάπης. Έφυγε για το μακρινό ταξίδι, που δεν έχει γυρισμό. Έφυγε έτσι ξαφνικά ανοίγοντας τα φτερά του το πρωί της Κυριακής και πέταξε για τον Παράδεισο.

Σίγουρα τώρα θα βρίσκεται στα προπύλαια. Σε λίγο θα τον υποδεχθεί εκείνος που αγάπησε, αγωνίστηκε και λάτρεψε, χαρίζοντάς του τη θέση του στο αναλόγιο των Αγγέλων!

Ο Δημήτρης υπήρξε αυτοκράτορας της πραότητας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και όταν ακόμη η ζυγαριά της δικαιοσύνης γυρνούσε προς το μέρος του! Ήταν ασκητικός στη ζωή του, απλός, ταπεινός, αθόρυβος, χωρίς επιδείξεις και εγωισμούς.

Ιώβ της υπομονής, της αντοχής και της αποτελεσματικότητας. Αυτοκράτορας της πραότητας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, Άνθρωπος που παρέμεινε παιδί!
Ο επιστήμονας ο εκπαιδευτικός, που γνώριζε τα πάντα στο στοιχείο του και κρατούσε αμείωτο το ενδιαφέρον και την προσοχή των μαθητών του και γενικά ο Δημήτρης υπήρξε φορέας της ανθρωπιάς και της καλοσύνης και ενάρετος υπηρέτης της φιλίας!

Ποιος ήταν ο Δημήτρης;
Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Μακαριστού Παπα-Σάββα του θαυμάσιου λειτουργού του υψίστου!

Ο Δημήτρης γεννήθηκε στην Απολακκιά της Ρόδου το 1936. Τις πρώτες (5) τάξεις του Δημοτικού, τις έκανε στο σχολείο του χωριού του, την ΣΤ΄ όμως τάξη, την έβγαλε σε σχολείο της πόλης της Ρόδου.

Όνειρο της μητέρας του, της εξαιρετικής και αγνής και θεοσεβούμενης αυτής μητέρας ήταν ο γιος της, ο πρωτότοκος, να σπουδάσει και να ακολουθήσει τον δρόμο του Χριστού, καθόσον η γενιά της είχε να παρουσιάσει πάνω από (26) κληρικούς με μακροβιότερο τον Παπα- Σάββα (114 ετών). Πραγματικά, ο Δημήτρης πραγματοποιώντας την επιθυμία των γονέων, γράφεται το (1949) στην Πατμιάδα Σχολή, (7) ετούς φοίτησης.

Εκεί διδάκτηκε εκτός των μαθημάτων της Θεολογίας και τη Βυζαντινή Μουσική, ακολουθώντας το παράδειγμα των παππούδων του που ήσαν καλλίφωνοι ψάλτες (Δημήτρης και Μιχάλης), οι οποίοι του κληροδότησαν το τάλαντο της εξαίρετης φωνής.

Στην Πατμιάδα ευτύχησε να έχει εξομολόγο του τον Όσιο « Αμφιλόχιο Μακρή», από τον οποίον πήρε άριστη Χριστιανική αγωγή. Το (1956) γράφεται στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Με την οικονομική βοήθεια του αδελφού του Μιχάλη, κατόρθωσε να βγάλει τα δύο πρώτα φοιτητικά χρόνια. Κατόπιν αναγκάστηκε να ασκεί τα καθήκοντα τού ιεροψάλτη και στη συνέχεια να συνεισφέρει τις υπηρεσίες του στη φοιτητική λέσχη, για να εξασφαλίσει το ενοίκιο κι ένα γεύμα στη λέσχη. Λόγω της φτώχειας και της ανέχειας, αναγκάστηκε να δουλέψει σκληρά ακόμη και σε οικοδομές για να τελειώσει το πανεπιστήμιο.

Όμως τα καλοκαίρια ή και κατά τις διακοπές πήγαινε στην Κάσο, όπου ήταν η οικογένειά του και υπηρετούσε ως ιερέας ο πατέρας του, τον οποίο βοηθούσε τις Κυριακές και στα πανηγύρια, ψάλλοντας με τη θαυμάσια φωνή του. Πρωτοδιορίστηκε στη Σύρο το (1965) και ακολούθως τέλειωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις στη Σύρο και την Κόρινθο.

Επανερχόμενος πάλιν στη Σύρο, νυμφεύθηκε την θαυμάσια και πανέξυπνη σύζυγό του Αθηνά, η οποία κατείχε υψηλή θέση στη Νομαρχία Κυκλάδων με την οποία έκανε δύο θαυμάσια κι εξαίρετα κορίτσια, τη Χρυσάνθη και τη Βιργινία, που τυγχάνουν εκτίμησης από τους Συριανούς. Διορίστηκε διαδοχικά ιεροψάλτης στους ιερούς Ναούς Σύρου της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και στον Μητροπολιτικό ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, σαγηνεύοντας το εκκλησίασμα.

Για τις άριστες ιεροψαλτικές του ικανότητες και το εξαίρετο θρησκευτικό του ύφος, τιμήθηκε από τον Μητροπολίτη Σύρου με τον Τίμιο Σταυρό της Οσίας «Μεθοδίας Κυμώλου».

Υπηρέτησε ως καθηγητής Θεολόγος, Γυμνασιάρχης και Λυκειάρχης σε σχολεία της Σύρου και της Μυκόνου, γράφοντας μια θαυμάσια και αξιόλογη εκπαιδευτική σταδιοδρομία ως εκπαιδευτικός και δεξιός ιεροψάλτης, αξιόλογο και σημαίνον μέλος της Συριανής κοινωνίας, που έτυχε εκτίμησης όλων των Συριανών και τίμησε επάξια την πατρίδα του τη Ρόδο. Αιωνία του η μνήμη-Αθάνατος!