Χρήστος Γιαννούτσος: Μία της υποκλοπής, δύο της διαρροής των emails, τρία της μονταζιέρας – Μια (Νέα) Δημοκρατία

Χρήστος Γιαννούτσος: Μία της υποκλοπής, δύο της διαρροής των emails, τρία της μονταζιέρας –  Μια (Νέα) Δημοκρατία

Χρήστος Γιαννούτσος: Μία της υποκλοπής, δύο της διαρροής των emails, τρία της μονταζιέρας – Μια (Νέα) Δημοκρατία

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 576 ΦΟΡΕΣ

Γράφει ο
Χρήστος Γιαννούτσος*

Είμαστε τελικά κράτος δικαίου ή όχι; Το τελευταίο διάστημα γίνεται έντονος διάλογος κατά πόσο αποτελούμε κράτος δικαίου ή όχι. Το ψήφισμα του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου στο οποίο εκφράζονται σοβαρές ανησυχίες για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα έχει δημιουργήσει ποικίλες αντιδράσεις.


Ωστόσο, δεν είναι το ψήφισμα ο λόγος που γράφω το παρόν άρθρο. Αφορμή αποτελεί το αντι-ψήφισμα που κατέθεσε το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, το οποίο «χαιρετίζει την πρόοδο της Ελλάδας» στον τομέα του κράτους δικαίου και της Ελευθερίας του Τύπου, και το οποίο συνυπέγραψαν οι ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Ας δούμε λοιπόν την πρόοδο της Ελλάδας τη τελευταία διετία ως προς τη λειτουργία του κράτους δικαίου και της ελευθερίας του Τύπου:


Πρώτον: Έχουμε ένα σκάνδαλο υποκλοπών, όπου παρακολουθούνταν αποδεδειγμένα από την ΕΥΠ ο πρώην ευρωβουλευτής και νυν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, καθώς και ο δημοσιογράφος οικονομικού ρεπορτάζ, Θανάσης Κουκάκης.


Συγκεκριμένα, μετά από έλεγχο της τηλεφωνικής συσκευής του από την Υπηρεσία Ψηφιακής Ασφάλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αποκαλύφθηκε τον Ιούλιο του 2022 ότι ο τότε ευρωβουλευτής και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, έχει στοχοποιηθεί από το κακόβουλο λογισμικό Predator. Μάλιστα, η απόπειρα παρακολούθησης μέσω Predator έγινε τον Σεπτέμβριο του 2021, την ίδια περίοδο κατά την οποία η ΕΥΠ ξεκίνησε τις υποκλοπές σε βάρος του Νίκου Ανδρουλάκη, επικαλούμενη λόγους εθνικής ασφάλειας.

Εν τέλει οι λόγοι εθνικής ασφάλειας δεν δόθηκαν ποτέ επίσημα στη δημοσιότητα και παράλληλα υπέβαλαν την παραίτησή τους ο Γρηγόρης Δημητριάδης, τότε δεξί χέρι του πρωθυπουργού, και ο Παναγιώτης Κοντολέων, τότε διοικητής της ΕΥΠ. Η υπόθεση ακόμα ερευνάται. Ωστόσο, αυτό ήταν μόνο η αρχή.


Δεύτερον: Έχουμε διαρροή προσωπικών δεδομένων των Ελλήνων αποδήμων από τη νυν ευρωβουλευτή της ΝΔ, Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου.
Την περίοδο που βρισκόταν το σκάνδαλο των υποκλοπών στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, είχαμε τη νυν ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου, η οποία υπενθυμίζω, ότι υπέγραψε το αντι-ψήφισμα για την πρόοδο της Ελλάδας ως κράτος δικαίου, να χαρακτηρίζει μύθο το σκάνδαλο των υποκλοπών.
Και τώρα κατηγορείται για διαρροή προσωπικών δεδομένων, και συγκεκριμένα των emails των Ελλήνων αποδήμων, τα οποία χρησιμοποίησε η νυν ευρωβουλευτής για τον σκοπό της προεκλογικής της εκστρατείας.


Το αποτέλεσμα αυτής της ενέργειας ήταν η απόσυρσή της Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου από το ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ και η αποπομπή του τότε γραμματέα Απόδημου Ελληνισμού της ΝΔ, Νίκου Θεοδωρόπουλου, καθώς και του τότε γενικού γραμματέα του υπουργείου Εσωτερικών, Μιχάλη Σταυριανουδάκη. Η υπόθεση ακόμα ερευνάται.


Τρίτον: Η μονταζιέρα στα Τέμπη ρίχνει νέες σκιές στην τραγωδία.
Το «Βήμα της Κυριακής» αποκαλύπτει στις 24 Μαρτίου, ότι υπήρξε μοντάζ των συνομιλιών του σταθμάρχη. Συγκεκριμένα, αναφέρεται στο άρθρο, ότι η μονταζιέρα που φαίνεται ότι λειτούργησε αμέσως μετά το τραγικό συμβάν και αποτελεί δείγμα της σπουδής να προβληθεί μόνο η θεωρία του υπαρκτού ανθρώπινου λάθους.
[...] Ενα βασικό αρχικό σημείο ενδιαφέροντος λοιπόν είναι: Πώς ανασύρθηκαν και δημοσιοποιήθηκαν (μονταρισμένα) τα ηχητικά αρχεία με τις συνομιλίες του σταθμάρχη της Λάρισας, μόλις λίγες ώρες μετά τη σύγκρουση των τρένων;

Με κύριο ζητούμενο: Ποιος αφαίρεσε βιαστικά τις εν λόγω μαγνητοφωνήσεις από το σύστημα καταγραφών του ΟΣΕ που είναι ελεγχόμενης πρόσβασης; Με προφανές βασικό μέλημα να εστιασθεί το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης μόνο στο πρόσωπο του σιδηροδρομικού κι όχι στην έλλειψη των ηλεκτρονικών συστημάτων ασφαλείας.

Οπότε έχουμε μια της υποκλοπής, δύο της διαρροής των emails, τρία της μονταζιέρας, όπως γράφω και στον τίτλο του άρθρου. Και κάπως έτσι ξεχείλισε το ποτήρι και το ΠΑΣΟΚ, με πρωτοβουλία του «κοιμισμένου» και «λίγου», σύμφωνα με διάφορα ΜΜΕ, Νίκου Ανδρουλάκη, έθεσε πρόταση δυσπιστίας εναντίον της κυβέρνησης, πρόταση που συνυπέγραψαν ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, η Νέα Αριστερά και η Πλεύση Ελευθερίας, τα λεγόμενα κόμματα του δημοκρατικού τόξου.

Και ενώ, λοιπόν, η Νέα Δημοκρατία υποστήριζε, ότι υπάρχουν συμφέροντα του εκδότη της εφημερίδας «Το Βήμα της Κυριακής» πίσω από τη δημοσίευση του άρθρου, τα οποία υποστηρίζει και το ΠΑΣΟΚ με την κατάθεση τής πρότασης δυσπιστίας, τελικά αποδείχτηκε, ότι αυτοί που είχαν άμεσες επαφές με τον συγκεκριμένο εκδότη ήταν ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και διευθυντής του πρωθυπουργικού γραφείου, Γιάννης Μπρατάκος, και ο Υπουργός Επικρατείας, Σταύρος Παπασταύρου.


Το αποτέλεσμα της δημοσιοποίησης της συνάντησης αυτής ήταν το ακόλουθο: «Ο υπουργός Επικρατείας, Σταύρος Παπασταύρου και ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ, Γιάννης Μπρατάκος, υπέβαλαν στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη τις παραιτήσεις τους. Ο πρωθυπουργός τους ευχαρίστησε για τη συνεργασία και έκανε αποδεκτές τις παραιτήσεις τους».


Θα αναρωτηθείτε εύλογα, οι αναγνώστες και οι αναγνώστριες του παρόντος άρθρου: Οπότε εννοείς, ότι η Ελλάδα δεν αποτελεί κράτος δικαίου;. Όχι! Η άποψή μου ταυτίζεται απόλυτα με το άρθρο του Νίκου Αλιβιζάτου, ομότιμου καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, σχετικά με το κράτος δικαίου στην Ελλάδα, ο οποίος συντάσσεται με την άποψη ότι «η Ελλάδα παραμένει κράτος δικαίου», ωστόσο υπάρχουν σοβαρά ελλείμματα που χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης, όπως η απονομή δικαιοσύνης και οι υποκλοπές.


Συνοψίζοντας, λοιπόν, το συμπέρασμά μου είναι το ακόλουθο: Όχι, δεν είμαστε (ακόμα) ούτε Ουγγαρία, ούτε Πολωνία. Η Ελλάδα παραμένει κράτος δικαίου, με πολλά προβλήματα και καθυστερήσεις, ωστόσο, στην απονομή της δικαιοσύνης (χαρακτηριστικά παραδείγματα: Μάτι, υποκλοπές, Τέμπη).


Και κλείνω το άρθρο με ένα σχόλιο για τη σπουδαιότητα των ευρωεκλογών:
Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες πολίτες καλούνται στις Ευρωεκλογές να ψηφίσουν την κατεύθυνση που θα χαράξει την επόμενη πενταετία η Ευρωπαϊκή Ένωση και στα ζητήματα του κράτους δικαίου. Αν επιλέξουμε να επικροτήσουμε με την ψήφο μας τις υποκλοπές, τη διαρροή προσωπικών δεδομένων και τις μονταζιέρες, τότε ποιος και ποια μας εγγυάται, ότι μελλοντικά θα διαφέρουμε από την Ουγγαρία και την Πολωνία; Η αποχή δεν είναι η λύση, απεναντίας επιβραβεύει το πρώτο κόμμα εξαιτίας της κατακερματισμένης αντιπολίτευσης.


Συνεπώς, η εύρεση αξιόπιστου εναλλακτικού πολιτικού φορέα σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο στις Ευρωεκλογές είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε. Και κατά την προσωπική μου γνώμη, ως νέος και συνάμα δημοκρατικός Έλληνας πολίτης, αυτή τη στιγμή, η πιο αξιόπιστη εναλλακτική επιλογή είναι αποδεδειγμένα το ΠΑΣΟΚ, διότι μέσω των θεσμικών πρωτοβουλιών του και της υπεύθυνης αντιπολιτευτικής του στάσης αυτή τη διετία είναι το μόνο κόμμα που έχει προκαλέσει ρωγμή στην κυβέρνηση, με την αποπομπή 3 μελών του Υπουργικού Συμβουλίου και του Διευθυντή της ΕΥΠ, λόγω ζητημάτων κράτους δικαίου.

* Ο Χρήστος Γιαννούτσος είναι επαγγελματίας Μεταφραστής στη Ρόδο και υποψήφιος Διδάκτωρ του Τμήματος Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου.

Διαβάστε ακόμη

Ηλίας Καραβόλιας: Περί της δομής των πραγμάτων

Γιώργος Γεωργαλλίδης: Η ανάγκη επιστροφής της ελπίδας

Θεόδωρος Παπανδρέου: Έχει θέση η τιμωρία στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού;

Πέτρος Κόκκαλης: Εθνική Πράσινη Συμφωνία για την ευημερία

Γιάννης Ρέτσος: Υπερτουρισμός: μύθοι και αλήθειες

Δημήτρης Κατσαούνης: Αυτές οι Eυρωεκλογές χτίζουν γέφυρα με τον Ελληνισμό της Διασποράς

Γιάννης Σαμαρτζής: Τα τεκμήρια διαβίωσης των φορολογουμένων και η δυνατότητα αποφυγής τους

Φίλιππος Ζάχαρης: Εσωτερικός κόσμος, εικόνες και ορισμός του χρόνου