Γεώργιος Παπαγεωργίου: Ο αριθμός των ελαφιών μπορεί να υπολογισθεί μόνο με αυτοψίες στα καταφύγιά τους

Γεώργιος Παπαγεωργίου: Ο αριθμός των ελαφιών μπορεί να υπολογισθεί μόνο με αυτοψίες στα καταφύγιά τους

Γεώργιος Παπαγεωργίου: Ο αριθμός των ελαφιών μπορεί να υπολογισθεί μόνο με αυτοψίες στα καταφύγιά τους

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 114 ΦΟΡΕΣ

Γράφει ο
Γεώργιος Β. Παπαγεωργίου

Το ότι οι επιστημονικές μελέτες, πανεπιστημιακές ή μη, ακριβοπληρωμένες ή όχι, απέχουν πολύ από την πραγματικότητα, φαίνεται ξεκάθαρα από τη μεγάλη διαφορά όταν οι μελέτες μιλούν για 6.000 ή 7.000, και οι αγρότες-καλλιεργητές κάτοικοι των περιοχών, όπου ζει το ελάφι, τα υπολογίζουν σε 30.000.

Ο μόνος πρακτικός και πιο αξιόπιστος τρόπος μέτρησης - και πάλιν υπολογιστικά και όχι με απόλυτη ακρίβεια- είναι να συγκροτηθεί ειδική ομάδα καταμέτρησης των ελαφιών, η οποία με αυτοψίες, δηλαδή με επίσκεψη των χώρων και των περιοχών όπου το ελάφι βρίσκει εκεί συνήθως καταφύγιο, θα δει και θα εκτιμήσει αυτοπροσώπως τον αριθμό που ζει -συνήθως σε ομάδες ή οικογένειες-, κάτι που είναι πιο εύκολο να εκτιμηθεί.


Αν διασχίζει το νησί από άκρη σε άκρη και κυρίως στις περιοχές όπου το ελάφι ζει θα συναντήσει πολλές μικρές ή ομάδες μεγάλες ελαφιών. Ένας έμπειρος κάτοικος της περιοχής ή ένας κυνηγός μπορεί εύκολα να υπολογίσει ή να προσεγγίσει τον αριθμό, εξ άλλου και στις Αφρικανικές χώρες, όπου ένα ζώο αυξάνεται ή πολλαπλασιάζεται σε βαθμό ανησυχητικό ή το αντίθετο, γίνεται με αυτοψίες.


Ο έλεγχος του πληθυσμού των ελαφιών μπορεί να γίνει μόνον -και να περιοριστεί-, σε τρία ή τέσσερα μεγάλα περιφραγμένα καταφύγια θηραμάτων-ελαφιών μέσα στα οποία, μπορεί να ελεγχθεί ο πληθυσμός αλλά κι η αναπαραγωγή τους και όπου μπορεί σε ανάλογες αναγκαίες περιπτώσεις να τους εξασφαλισθεί, να τους παρέχεται τροφή και νερό, η βασική αιτία που τα αναγκάζει να γίνουν δυσάρεστα.


Η δική μου προσωπική άποψη είναι και την έχω ζήσει πολλά χρόνια και προπολεμικά και μετά τον πόλεμο και τώρα, ότι τη μεγάλη ζημιά στις καλλιέργιες και κυρίως στις ελιές, στα ελαιόδενδρα, τις κάνουν οι αδέσποτες κατσίκες... συστηματικά καταστροφικές και αθεράπευτες και όχι βέβαια αποκλειστικά τα ελάφια. Ένας άλλος τρόπος ήπιου ελέγχου και σεβασμού στο ιερό ζώο της Ρόδου, δώρον Θεάς, είναι η δημιουργία μικρών Ζωολογικών Κήπων με έναν λογικό αριθμό ελαφιών σε κάθε χωριό, σε κάθε κοινότητα, που θα είναι επισκέψιμος σε κατοίκους και ξένους τουρίστες επισκέπτες κάτι που θα συντηρούνται με δωρεές των ίδιων κατοίκων ή φιλοζωικών οργανώσεων ή συλλόγων ή να μετατραπεί σε ζώο πρεσβευτή αντιπροσωπευτικό της Ρόδου και να δωρίζεται σε δήμους του εσωτερικού ή εξωτερικού. Το κυνήγι και οι στειρώσεις είναι ακραίες, ανεπιθύμητες ενέργειες.

Διαβάστε ακόμη

Αργύρης Αργυριάδης: Είναι η Ευρώπη θνητή;

Ηλίας Καραβόλιας: Οι οιωνοί από τον «μεγάλο ληξίαρχο»

Γιάννης Σαμαρτζής: Η χώρα μας υστερεί στον τομέα των παραγωγικών επενδύσεων

Θεόδωρος Παπανδρέου: Τάξεις μαθημάτων, αντί των ηλικιακών τάξεων

Θανάσης Καραναστάσης: Ας μην προτρέχουμε

Γιάννης Παρασκευάς: Απορία ψάλτου... βηξ

Σπύρος Κατσούρης: Η επιλογή Συμπαραστάτη του Πολίτη από την ΠΝΑΙ κι εγώ

Πρωτοπρεσβύτερος Κυριάκος Μανέττας: Αφιέρωμα τιμής στον αξέχαστο Μητροπολίτη Ρόδου Σπυρίδωνα Συνοδινό