Κυριακή Γ’ Λουκά

Γράφει ο
μητροπολίτης Λέρου-Καλύμνου
Παΐσιος


“Αδελφοί,
δικαιωθέντες εκ πίστεως ειρήνην έχοµεν πρός τον Θεόν δια του Κυρίου ηµών Ιησού Χριστού» Ρωµαίους ε΄ στιχ.1-10

Ο Απόστολος των Εθνών Παύλος στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα λέγει, προς τους Ρωμαίους και σε µας σήµερα «αφού λοιπόν δικαιωθήκαμε χάρη της πίστεως, έχουµε ειρήνη µε τον Θεό, δια του Κυρίου µας Ιησού Χριστού.
Οι λόγοι αυτοί του Αποστόλου Παύλου, χθες και σήµερα οι αυτοί καλούν πάντες τους πιστεύοντας στον Θεάνθρωπο Ιησού να αναλογιστούν την θεία του Θεού Πατρός συγκατάβαση να στείλει στον κόσµο τον Μονογενή Υιό Αυτού δια να ενώσει τα διεστώτα, να ενώσει άνθρωπο και Θεό, να ενώσει γη και ουρανό. Βαθύ και ακατάληπτο το µέγα και σωτήριο, δια τον πεπτωκότα άνθρωπο, μυστήριο της λύτρωσης.
Όσον όµως ο άνθρωπος προχωρεί στην πίστη και ζει και κινείται στην κατά Χριστό ζωή, τόσο και περισσότερο γίνεται µύστης και γεύεται τις ανεκτίμητες δωρεές του λυτρωτικού έργου.

Ο ατελής άνθρωπος δεν μπόρεσε και δεν µπορεί πλήρως να γνωρίσει τον τέλειο Θεό και τις βουλές Αυτού. «Άπειρον το θείον και ακατάληπτον και τούτο µόνον καταληπτόν η απειρία και η ακαταληψία» µας λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Δαµασκηνός. Όσον και αν εντείνει το µυαλό του, όσον και να προσπαθεί να εμβαθύνει στις βουλές του Θεού ο ανθρώπινος νους, δεν είναι δυνατό να κατανοήσει πλήρως αυτές, αλλά µέρος αυτών.
Εµείς οι Χριστιανοί, αναγεννημένοι δι’ ύδατος και πνεύµατος, κατά το θείο βάπτισµα, εν Χριστώ Ιησού, πρέπει να µελετάµε και να έχoυµε στον νουν µας και στην καρδιά µας τον λόγο του Θεού, και να καυχόµαστε και να οµολογούµε ότι είµαστε χριστιανοί και να ελπίζουµε πάντοτε στην αγάπη, στην ευσπλαχνία, και την αγαθοσύνη του Θεού.

Και όχι µόνο αυτό, αλλά και κατά τον θείο Παύλο, να καυχόμαστε δια τις θλίψεις που έρχονται και ως χριστιανοί να γνωρίζουμε ότι οι θλίψις γεννά την υπομονή, η υπομονή γεννά δοκιμασμένο χαρακτήρα, ο δε δοκιμασμένος χαρακτήρας γεννά την ελπίδα, και η ελπίδα, δεν ντροπιάζει και τούτο διότι η αγάπη του θεού είναι χυµένη στις καρδιές µας δια του Αγίου Πνεύµατος.
Ο ευαγγελιστής Ιωάννης στην πρώτη καθολική Επιστολή του µας λέγει - «ο Θεός αγάπη εστί, και ο µένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ µένει και ο Θεός εν αυτώ».
Την άπειρον αγάπη του Θεού προς εµάς τα παιδιά του, όπως αυτή φανερώθηκε µε την σταυρική θυσία του Μονογενούς Υιού Του, την καταγράφει, την λέγει και την τονίζει ο Απόστολος Παύλος και την χαράζει ανεξάλειπτα, και ανεξίτηλα στις καρδιές των ανθρώπων.

Η άπειρος συγκατάβαση και αγάπη του Θεού δια εµάς, λέγει ο των Εθνών Απόστολος Παύλος, φάνηκε από το ύψιστο και μοναδικό στην ιστορία του επιγείου και ουρανίου κόσµου γεγονός, ότι ενώ το ανθρώπινο γένος ήταν ασθενές και αµαρτωλό και ένοχο ενώπιο του Θεού Πατρός, όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, εξαπέστειλε ο Θεός τον Υιό Αυτού στον κόσµο. Ήλθε Εκείνος.
Ήλθεν Εκείνος, όπως είχε ορίσει µε την πρόγνωσή Του ο Θεός στον Αδάµ και την Εύα κατά την ηµέρα της εξόδου από τον Παράδεισο, ο Οποίος εκουσίως άπλωσε τα πανάγια χέρια Του επάνω στο Σταυρό του µαρτυρίου Του – γενόµενος υπήκοος µέχρι θανάτου, θανάτου δε Σταυρού – δια να σώσει µε την λυτρωτική θυσία Του ολόκληρο το ανθρώπινο γένος.
Η αγάπη, λοιπόν, του Θεού Πατρός προς το ανθρώπινο γένος φανερώνεται µε την σταυρική θυσία του Ιησού Χριστού, και µας λέγει στην σημερινή αποστολική περικοπή ο απόστολος Παύλος «ότι, ενώ εµείς είµαστε ακόµη αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε για εµάς».
Δια του θανάτου του Ιησού Χριστού εµείς οι αποστάτες και εχθροί του Θεού συμφιλιωθήκαμε µε τον Θεό Πατέρα και αποκτήσαμε πάλιν την υιοθεσία «και γάρ εχθροί όντες κατηλλάγηµεν τω Θεώ δια του θανάτου του Υιού αυτού.
Το πανάγιο αίµα του Χριστού – το εκχυθέν υπέρ του κόσµου ζωής και σωτηρίας - µας έδωκε την δικαίωση, µας λύτρωσε από την ενοχή της αµαρτίας και µας κατέστησε δικαίους ενώπιο του δικαίου Θεού.

Αδελφοί µου,
«Χάριτι θεία» απολαμβάνουνε εδώ στην γη τα αγαθά του Παντοδυνάµου Θεού. Ένα τέτοιο αγαθό είναι η ειρήνη που έχουµε πλέον µε τον Θεό. Η ειρήνη είναι δώρο Θεού, «ειρήνη δίδωµι υµίν», λέγει µετά την ανάστασή Του ο Κύριος στους µαθητές Του και δι’ εκείνων σε όλους σε όσους πιστεύουν στο όνομά Του.
Η άπαξ δια παντός θυσία του Θεανθρώπου πάνω στον Γολγοθά υπέρ πάντων ηµών των αµαρτωλών, είναι πρωτοφανής και ασύλληπτο δείγµα της θείας αγάπης.
Αυτό το δείγµα της θείας αγάπης τονίζει σήµερα και σε εµάς ο πρώτος µετά τον Ένα, ο Απόστολος Παύλος όταν µας λέγει: «αδελφοί δικαιωθέντες ούν εκ πίστεως ειρήνην έχομεν προς τον Θεόν δια του Κυρίου ηµών lησού Χριστού». ΑΜΗΝ Ο.Λ.Κ.Α.Π.