Σχέδιο Έκτακτης Εθνικής Ανάγκης

Rodiaki NewsRoom

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, κατά την παρουσία του στις ΗΠΑ, έθεσε και από το βήμα του ΟΗΕ το κορυφαίο μεταξύ άλλων ζήτημα του ελληνικού χρέους. Όμως, η όποια αναδιάρθρωσή του, όποτε και όπως γίνει, δεν θα αφορά στο σύνολό του, αλλά το πολύ σε 100 δισ. ευρώ. Δηλαδή στην κορυφή του παγόβουνου της σύγχρονης ελληνικής καταστροφής που επέφερε η «Μεταπολίτευση».

Υπενθυμίζεται, ότι το χρέος που φτάνει σήμερα (προς το παρόν...) στα 709 δισεκατομμύρια ευρώ είναι τριπλό, και αναλύεται ως εξής: α. κεντρικής κυβέρνησης, β. γενικής κυβέρνησης, γ. ευρύτερου δημόσιου τομέα, με αλληλοκαλυπτόμενες διάρκειες «εξυπηρέτησής» του οι οποίες υποδουλώνουν τη χώρα για τον επόμενο αιώνα.

Ειδικότερα αντιστοιχούν: 360 δισεκατομμύρια, στο εξωτερικό -σε διακρατικά δάνεια, 206 δισεκατομμύρια, σε δάνεια ιδιωτικά- στο εσωτερικό, και 143 δισεκατομμύρια, χρέος ρευστότητας τραπεζών. Πρόσφατα, το ΔΝΤ υπολόγισε μόνο το εξωτερικό χρέος μας σε 200%, και συνολικά, σε 400% του ΑΕΠ.

Αυτή η ολοκληρωτική καταστροφή και νέα Άλωση της χώρας μας προήλθε μέσα από το νεοφιλελεύθερο πολιτικό σύστημα που υπηρέτησε και υπηρετεί με φανατισμό τον αχαλίνωτο σύγχρονο υπερ-καπιταλισμό. Ένα σύστημα που ουσιαστικά αποτέλεσε την κοινή ιδεολογική βάση των δύο κομμάτων τα οποία κυβέρνησαν εναλλάξ επί σαράντα χρόνια, μέχρι που συνενώθηκαν, τελικά, στην ενιαία νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Αντωνίου Σαμαρά- Ευάγγελου Βενιζέλου.

Συνενώθηκαν, όταν πια η κοινή προέλευση και ιδεολογία τους δεν μπορούσε να κρυφτεί άλλο, όπως γινόταν με διάφορες μεταμορφώσεις επί 100 χρόνια. Κι αυτό γιατί ο Νεοφιλελευθερισμός προέκυψε ως μετεξέλιξη του Φιλελευθερισμού του 1910, τον οποίο εισήγαγε στη χώρα μας ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ως ένοχο παρακολούθημα της ΑΝΤΑΝΤ και του υπερ-καπιταλισμού της εποχής του.

Όμως, για την «μεταπολιτευτική» καταστροφή της πατρίδας μας φέρουν καίρια ευθύνη και όσα κόμματα αποδέχτηκαν τον εθνομηδενισμό που προώθησε, ως δούρειο ίππο, η μονοδιάστατη οικονομική παγκοσμιοποίηση, κυρίως μετά την πτώση του «Τείχους», το 1989. Από τότε που κατέλαβε τον ιδεατό χώρο του Κομμουνιστικού Διεθνισμού. Απόδειξη, η σημερινή στάση και θέση της Κίνας και της Ρωσίας.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο μοιάζει απίθανο να εντοπιστεί στη νεώτερη ελληνική ιστορία, εξαιρουμένης της τουρκοκρατίας, μία άλλη σαραντάχρονη περίοδο σαν της «Μεταπολίτευσης» κατά την οποία με τόσο συστηματική «συνέπεια» οδηγήθηκε η Ελλάδα στην εθνική καταστροφή.

Τα δημοσιονομικά προβλήματα που συσσώρευσε η «Μεταπολίτευση» απαιτούν κατεπείγουσα επίλυση σε πολλούς τομείς: Κάθαρση- αντιμετώπιση διαφθοράς, λογιστικό έλεγχο χρέους «Μνημονίων», ανάπτυξη πολιτισμού, κοινωνικό κράτος, ανεργία, στήριξη επιχειρήσεων, βιοτεχνιών, βιομηχανιών, κ.ά.

Αλλά, υπάρχουν προαπαιτούμενα που αφορούν την υπόσταση, την ύπαρξη της χώρας, και τους Έλληνες ως έθνος, ως λαό. Προαπαιτούμενα, που είναι πιο κρίσιμα από τα «μνημονιακά» δημοσιονομικά. Θα αναφέρουμε επιγραμματικά μόνο τέσσερα, τα οποία όλα είναι πρωτεύοντα και ίσης αξίας μεταξύ τους, και στην ουσία αποτελούν τα «εκ των ων ουκ άνευ» για να αντιμετωπίσει η χώρα την καταστροφή των «Μνημονίων».

1. Ανασύσταση πρωτογενούς παραγωγής. Η ανάγκη διατροφικής, τουλάχιστον, αυτάρκειας της χώρας θα αξιοποιήσει τους εργάτες γης και θάλασσας, τους μικρομεσαίους επαγγελματίες, τους βιοτέχνες. Όπως και τις σχετιζόμενες μικρές βιομηχανίες οι οποίες απαιτούνται για τη συσκευασία και προώθηση των παραγόμενων προϊόντων.

2. Πολιτισμός, εκπαίδευση, και ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Να δοθεί βήμα και λόγος στους συστηματικά εξοστρακισμένους άξιους από την μεταπολιτευτική εγκληματική πολιτική του λαϊκισμού.

3. Θέσπιση οικονομικής ενίσχυσης πραγματικού κόστους ζωής για τα δύο πρώτα παιδιά, και κανονικό μισθό σε κάθε οικογένεια που αποκτά και ανατρέφει τρίτο παιδί. Πρόσθετα επιδόματα ή φοροαπαλλαγές σε κάθε επόμενο παιδί. Η Ελλάδα, βάσει των στοιχείων της Eurostat, από το 2008 μέχρι το 2014, έρχεται πρώτη στην Ευρώπη στη μείωση των γεννήσεων, με ποσοστό μείωσης 22,2%. Εάν ο ρυθμός αυτός δεν αναστραφεί, η χώρα μας σύντομα θα αποτελεί παρελθόν.

4. Διεκδίκηση πρακτικής και απερίφραστης αναγνώρισης των ελληνικών συνόρων ως συνόρων της «Ενωμένης» Ευρώπης, και θέσπιση ελληνικής-ευρωπαϊκής ΑΟΖ. Άμεση φύλαξη θαλασσίων συνόρων από ευρωπαϊκές στρατιωτικές δυνάμεις υπό ελληνική διοίκηση. Απαλλαγή της Ελλάδος από τον φόρο υποτέλειας που πληρώνει, μέσω της προμήθειας πολεμικού εξοπλισμού, ειδικά λόγω Τουρκίας.

Χειροπιαστή ευρωπαϊκή πολιτική για άμεσο αποτέλεσμα στο τεράστιας σημασίας για την χώρα μας ζήτημα των προσφύγων πολέμου, ή ροών (sic), και έλεγχο των παράνομων. Με δεδομένα ότι: α. η λύση του προβλήματος βρίσκεται στις πατρίδες των μεταναστών, όπου συγκρούονται μεγάλες ή μικρότερες στρατιωτικές, οικονομικές και θρησκευτικές δυνάμεις, και όχι στις χώρες αποδέκτες και, β. οι ροές αυτές αποτελούν επιδίωξη και όχι ατύχημα ευρύτερων πολιτικο-στρατωτικών σχεδιασμών.

Ανάλογα κρίσιμα ζητήματα απαιτούν ένα κατεπείγον σχέδιο Έκτακτης Εθνικής Ανάγκης, και κόμματα ευθύνης τα οποία θα πρέπει να προτάξουν μια εθνικά επωφελή πολιτική και όχι τον κομματικό τους αυτισμό. Το εφιαλτικό παίγνιο με τη μεταπολιτευτικά σημαδεμένη κομματική τράπουλα έχει προκαλέσει στο σώμα της Ελλάδος προχωρημένη γάγγραινα, και χωρίς άμεση αλλαγή πορείας ο χρόνος της ύπαρξής της τελειώνει.

Γράφει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο συγγραφέας Γιώργος Ρωμανός