Παραμύθι χωρίς όνομα

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο X. Βουτυράκης
h_vout@yahoo.gr

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα πανέμορφο νησί προικισμένο μ’ όλες τις χάρες και μέσα σ’ αυτές και άφθονο νερό.

Όλοι ξέρομε ότι το νερό είναι πηγή ζωής και χωρίς αυτό ούτε άνθρωπος ούτε ζώο ούτε φυτό ζει παρά μόνο για λίγες μέρες.

Το νερό όμως του νησιού ήταν αρκετό για τις ανάγκες των ανθρώπων, ντόπιων και τουριστών, και κάθε άλλης ζωής που φιλοξενούσε.

Οι άρχοντες του νησιού, ποτέ δεν είχαν αντιμετωπίσει πρόβλημα με την επάρκεια του νερού και όλοι ήταν ευχαριστημένοι που είχαν νερό να πίνουν.

Κάποτε όμως και σωστά, οι άρχοντες σκεφτήκανε πως έπρεπε να έχουν και μιάν αποθήκη νερού, για κάθε ενδεχόμενο, να μαζεύουν το νερό της βροχής για να μην κορακιάσουν οι υπήκοοι και γίνουν ρεζίλι οι άρχοντες. Έτσι κι έγινε.

Φώναξε ο αρμόδιος άρχοντας της περιφέρειας που ανήκε το νησί εργολάβους και διάλεξε τον πιο φθηνό όπως προβλέπεται πάντα κι αυτός έφτιαξε το φράγμα του νερού της ζωής για το νησί.

Αφού το έφτιαξε ο εργολάβος, το δοκίμασε αν λειτουργεί και αν δίνει νερό και μετά έκλεισε τις βάνες παροχής και απαγόρευσε να πάρει νερό το νησί.

Μπορούσε να το κάνει αυτό, γιατί στη σύμβαση που υπόγραψε ο άρχοντας της περιφέρειας του νησιού, ανέθεσε στον ίδιο εργολάβο ( με άλλο όνομα), να το λειτουργήσει ο ίδιος και να έχει και την συντήρηση του και όχι ο άρχοντας της δημόσιας επιχείρηση που ήταν αρμόδια γι αυτή τη δουλειά.

Έτσι ένα κοινωνικό αγαθό που πρέπει να είναι δημόσιο, έγινε ιδιωτικό και εξαρτάται πια από τον ιδιώτη εργολάβο αν θα έχει το νησί νερό ανάλογα με τα κέρδη που επιδιώκει.

Τελικά το νησί κοράκιασε γιατί νόμιμα ο εργολάβος κράτησε κλειστές τις βάνες παρ ότι χιλιάδες άνθρωποι υποφέρουν.

Αν ο εργολάβος μόνο κατασκεύαζε το φράγμα, δοκίμαζε την λειτουργία του και εκπαίδευε το προσωπικό της δημόσιας υπηρεσίας, πού ασχολείται με την διανομή του νερού για να λειτουργήσει αυτή το φράγμα, το πρόβλημα δεν θα υπήρχε και το νερό θα ήταν δημόσιο αγαθό.

Δυστυχώς ήρθε η μέρα που ο εργολάβος έγινε ο άρχοντας του νερού του νησιού και ο κανονικός άρχοντας της δημόσιας επιχείρησης του νερού, ανήμπορος να επέμβει, προσπάθησε με κάθε τρόπο να αποκαταστήσει την επάρκεια νερού στο νησί που κυβερνά ,χωρίς αποτέλεσμα..

Και έτσι θα ζήσει ο εργολάβος καλά κι εμείς χειρότερα γιατί ο εργολάβος και τα λεφτά θα πάρει και όποτε του καπνίσει θα κόβει το νερό (ο θεός να με βγάλει ψεύτη).

Με τις υγείες μας.

Πάντα τέτοιες επιτυχίες.

Το παραμύθι είναι χωρίς όνομα γιατί παρά την σοβαρότητα της κατάστασης, δεν ακούστηκε ούτε ένα όνομα υπεύθυνου.