Πρωτοπόροι οι αρχαίοι Έλληνες με την εγχείρηση «αλλαγής φύλου»

Rodiaki NewsRoom

Της Μαίρης Παπανδρέου

Πρωτοπόροι εμείς οι Έλληνες, τόσο στην Φιλοσοφία, όσο και στην Επιστήμη και Τεχνολογία, που αδιάψευστα αποδεικνύεται μέσα από αρχαία κείμενα.

Αρχαίοι Έλληνες Ιατροί, ήταν οι πρώτοι που πραγματοποίησαν με επιτυχία, εγχείρηση «αλλαγής φύλου».

Αρχαία Ελληνικά κείμενα, αναφέρονται στην ομοφυλοφιλία, στην αμφιφιλοφιλία, στον ερμαφροδιτισμό και σε άλλες «ιδιαιτερότητες», που παλαιότερα ονομάζονταν «ανωμαλίες».

Η Ψυχιατρική, αναλύει κι ερμηνεύει τα αίτια των προαναφερόμενων «μη συνηθισμένων» καταστάσεων, που έχουν πολλές αιτιολογίες, όπως: ερμαφροδιτισμό, ορμονική διαταραχή, βιασμός κατά την παιδική ηλικία, περιέργεια, κακές επιρροές, γονικές καταπιέσεις, λάθη συμπεριφοράς γονιών, εσφαλμένη παιδεία και ανατροφή των παιδιών κ.α.

Κατανοητές οι αιτίες που οδήγησαν κάποια άτομα στις προαναφερόμενες καταστάσεις, όμως παραμένει απαράδεκτη η προκλητική συμπεριφορά, από όπου κι αν προέρχεται, όταν επιχειρείται η προβολή των «ιδιαιτεροτήτων», που δεν μπορούν ποτέ να αποτελέσουν πρότυπο παραδείγματος προς μίμηση.

Ο Φιλόλογος/Συγγραφέας Α.Αντωνάκος, σε σύγγραμμα του, αναφέρει: «Μέγιστο Αρχαίο Ιατρικό Επίτευγμα: Η πρώτη εγχείρηση αλλαγής φύλου στον κόσμο, πραγματοποιήθηκε από αρχαίους Έλληνες στην Επίδαυρο».

«Στα αρχαία κείμενα περιγράφονται χειρουργικές επεμβάσεις για αλλαγή ή διόρθωση φύλου». «Η πρώτη εγχείρηση αλλαγής φύλου, πραγματοποιήθηκε στην αρχαία Επίδαυρο, γύρω στο 120 π.Χ. περιγράφεται από πολλούς συγγραφείς με πρώτο τον Διόδωρο Σικελιώτη (Βιβλίο 32, κεφ. 11, παρ.1-4)», και αναφέρει : «… μια νέα και ορφανή γυναίκα από την Επίδαυρο, ονομαζόμενη Καλλώ, είχε το χαρακτηριστικό σημείο των γυναικών άτρητο και από κάποιο εκ γενετής συρίγγιο έβγαζε τα περιττά υγρά του σώματος (ούρα). Η γυναίκα αυτή, όταν έφτασε στην ακμή της ηλικίας της, παντρεύτηκε κάποιον και έμεινε μαζί του για δύο χρόνια παντρεμένη, χωρίς όμως να έχει ποτέ ερωτική κατά φύσιν επαφή με τον σύζυγό της.

Όμως, παρουσιάστηκε φλεγμονή στην περιοχή των συγκεκριμένων οργάνων, η οποία συνοδευόταν από φρικτούς πόνους, με αποτέλεσμα να κληθούν πολλοί γιατροί». «Ένας από αυτούς, εγχείρισε την Καλλώ, και όχι μόνον αποκάλυψε το ανδρικό της φύλο, αλλά πραγματοποίησε και πλαστική χειρουργική». «…έκανε τομή, έφτασε στην ουρήθρα και τοποθέτησε εκεί, μία αργυρή τεχνητή ουρήθρα, από την οποία έβγαζε τα περιττά υγρά.

Στη συνέχεια, τράβηξε και σύρραψε το σημείο του συριγγίου. Και επειδή με αυτόν τον τρόπο του απέδωσε την υγεία, απαιτούσε διπλό μισθό… Διότι παρέλαβε μία νοσούσα γυναίκα και παρέδωσε έναν υγιή νεανίσκο. Η δε Καλλώ, άφησε τη γυναικεία αμφίεση, φόρεσε ανδρική εσθήτα και αφού προσέθεσε στο όνομά της και ένα «Ν», το άλλαξε σε «Κάλλον». Από κάποιους δε λέγεται, ότι πριν να γίνει άνδρας η Καλλώ, ήταν ιέρεια της Δήμητρας».

Στο ίδιο κείμενο του Διόδωρου, αναφέρεται και άλλο περιστατικό, (Διοδ. Σικελ. 32, 10, 2) της «Ηραϊδος», όπου περιγράφεται παρόμοια χειρουργική επέμβαση με κάθε ιατρική λεπτομέρεια, η οποία μετονομάστηκε σε «Διάφανο», όπως ονομαζόταν ο πατέρας της και συγκαταλέχθηκε στους ιππείς. Όμως, όταν παρατάχθηκε μαζί με τον βασιλεία, αναγκάστηκε να φύγει από την πόλη, διότι έγινε γνωστός ένας παλαιότερος χρησμός, που έλεγε ότι ο βασιλιάς των Αβών, θα σφαχτεί όταν γεννηθεί ο δίμορφος».

Τα ίδια γεγονότα αναφέρει και ο Φώτιος (Κώδικας 244, σελ. 378b), όπως και ο Ποσειδώνιος (Fragment 85, 84-108).

«Πατέρας της Ιατρικής», ήταν ο Κώος Ιπποκράτης (450-370 π.Χ.), του οποίου ο ‘Ορκος έχει καθιερωθεί παγκόσμια, ως «Κώδικας Ηθικής», που πρέπει να τηρούν και οι σύγχρονοι Ιατροί.

Σήμερα πιστεύεται, ότι ο Όμηρος, υπήρξε επίσης γιατρός, διότι στα κείμενά του αναφέρονται περίπου εκατόν πενήντα ανατομικοί όροι και λεπτομέρειες του ανθρωπίνου σώματος.

Περιγράφει αιμορραγίες, που επιφέρουν «κλεόν θάνατον» (=μαύρο θάνατο), εσωτερικά τραύματα, χειρουργικές επεμβάσεις, περίθαλψη τραυματιών πολέμου, όπως: «Στους ελαφρά πληγωμένους έδιναν τις πρώτες βοήθειες στο πεδίο της μάχης. Τους βαριά τραυματισμένους, τους μετέφεραν επάνω σε φορεία σε ένα είδος μόνιμων χειρουργείων, που ονόμαζαν ‘κλισίες’». Αναφέρει διάσημους χειρουργούς, όπως ήταν ο Μαχάων, ο Ποδαλείριος, κ.α. οι οποίοι αφού καθάριζαν τα τραύματα με δροσερό νερό και ειδικές αλοιφές από βότανα, έκαναν τις απαραίτητες χειρουργικές επεμβάσεις, αφού πρώτα τα χειρουργικά εργαλεία τα έκαιγαν στη φωτιά ή έπλεναν με παλιό κρασί (που η περιεκτικότητα σε οινόπνευμα ήταν μεγαλύτερη).

Ο Όμηρος, στην Ραψωδία Δ΄ της Ιλιάδας, περιγράφει την περιποίηση του τραύματος του Μενέλαου, που προκλήθηκε από βέλος του τοξότη Πανδάρου, και φρόντισε ο Μαχάονος που ήταν γιός του Ασκληπιού, με βότανα από συνταγή του Χείρωνα. Αξίζει η αναφορά του ονόματος του Ασκληπιού, που ήταν υπαρκτό πρόσωπο και θεοποιήθηκε αργότερα, ο οποίος έκανε σοβαρές χειρουργικές επεμβάσεις, αλλά ασκούσε και ψυχοθεραπεία, αναλύοντας και τα όνειρα των ασθενών, όπως οι σημερινοί μας Ψυχίατροι/Ψυχαναλυτές.

Σημειωτέο ότι το όνομα του Ασκληπιού, είναι σύνθετο από τις λέξεις «άσκλη»(=αίγλη-λάμψη) και «ήπιος». Στα Ασκληπιεία, υπήρχαν ειδικότητες, όπως: παθολόγοι, χειρουργοί, ορθοπεδικοί κ.α. Και βέβαια, η λέξη «χειρουργική», είναι σύνθετη και φανερώνει το νόημά της, «χειρ» και «έργον». Διασημότερες Σχολές Ιατρικής, ήταν της Ρόδου, του Κρότωνα, της Κνίδου, της Ιωνίας και της Αλεξάνδρειας.

Αξίζει να αναφέρομε την εξαιρετική ομιλία του Καθηγητή του Τμήματος Μεσογειακών Σπουδών Αδαμάντιου Σάμψων, που πραγματοποίησε στ’ Αφάντου, για την ανακάλυψη σε σπηλιά του χωριού, απολιθώματα νάνων ελεφάντων και είχε επίσης τονίσει ότι κατά την αρχαιότητα, στην συγκεκριμένη σπηλιά, «νοσήλευαν» πρόωρα γεννημένα νεογνά, ασθενικά μωρά και ασθενείς με αναπνευστικά προβλήματα, επειδή γνώριζαν οι Ροδίτες γιατροί, το «θεραπευτικό περιβάλλον της σπηλιάς, που είχε αρνητικά ιόντα», γεγονός που επιβεβαιώνει και η σύγχρονη ιατρική, για τις ευεργετικές επιδράσεις των αρνητικών ιόντων.