Η θεατρική ομάδα του «Ψηλορείτη»

Rodiaki NewsRoom

Γράφει η Μαίρη Παπανδρέου

Το θέατρο, είναι πανάρχαιος και πανανθρώπινος κλάδος της Τέχνης, που αναφέρεται στην απόδοση ιστοριών, μπροστά σε κοινό, με όργανο έκφρασης κυρίως το «λόγο», αλλά και τη μουσική και το χορό. Στην αρχαιότητα είχαμε τρία «θεατρικά έργα», την Τραγωδία, την Κωμωδία και το Σατυρικό Δράμα και αρχικά οι θεατρικές παραστάσεις, πραγματεύονταν αποκλειστικά στη ζωή και τη λατρεία του Διόνυσου, γι αυτό και σε όλα τα αρχαία θέατρα, υπήρχε βωμός αφιερωμένος στο θεό Διόνυσο, καθώς ξεκίνησαν από τα αρχαία Διονυσιακά Μυστήρια.

Θέλω να πιστεύω ότι η λέξη «θέατρο», δεν προέρχεται μόνον από τη «θέαση» και «θεώμαι», αλλά και από τη λέξη «θείο» με την έννοια του θεϊκού, καθώς όχι μόνον εκφράζει αλλά και αφυπνίζει συναισθήματα και διάνοια. Άλλωστε και η λέξη «ηθοποιός» σημαίνει «αυτός που ποιεί ήθος», δηλαδή οδηγεί τον θεατή σε ανώτερα ψυχοπνευματικά επίπεδα. Λέμε ότι ο «ηθοποιός», «παίζει, υποδύεται, ερμηνεύει, ενσαρκώνει, εκφράζει, κλπ.» συγκεκριμένες εσώτερες καταστάσεις και προβληματισμούς, και χωρίς να το συνειδητοποιούμε, ταυτιζόμαστε με τον ηθοποιό, έτσι που με αυτόν τον ανώδυνο τρόπο, βελτιώνομε τόσο τον συναισθηματικό όσο και τον πνευματικό μας πλούτο.

Η «Θεατρική Ομάδα» της «Αδελφότητας Κρητών Ρόδου Ψηλορείτης», εδώ και τριάντα (30) χρόνια δημιουργεί μέσα από την Θεατρική Τέχνη με αξιοθαύμαστο τρόπο, παρουσιάζοντας έργα ποιότητας που άπτονται της Ελληνικής μας Ιστορίας και Παράδοσης, και εμπλουτίζουν τις γνώσεις μας και τα συναισθήματά μας.

Τη Δευτέρα 11.12.17 στο Δημοτικό Θέατρο, παρουσίασαν με εξαιρετική επιτυχία μία «θεατροποιημένη προσέγγιση του έργου του Νίκου Καζαντζάκη «Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά», «Στα βήματα του Αλέξη Ζορμπά», όπου με αμεσότητα και συγκινητικές ερμηνείες, έδιναν με απλό τρόπο, βαθύτερα υπαρξιακά προβλήματα που όλοι φέρομε μέσα μας.

Έχομε συνηθίσει την υψηλή ποιότητα ερμηνείας των θεατρικών έργων που μας έχει παρουσιάσει επί τόσες δεκαετίες η Θεατρική Ομάδα του Ψηλορείτη, όμως πρέπει ν’ αναλογιστούμε και να εκτιμήσομε το γεγονός, πως «πίσω» από την τόσο επιτυχημένη θεατρική ομάδα που όλοι μας θαυμάζομε επί σκηνής, υπάρχει και ένα πολυάριθμο πλήθος «αφανών συντελεστών» της επιτυχίας, όπως είναι ο Σκηνοθέτης Γιάννης Φλώρος, η Επιμέλεια του κειμένου και θεατρική προσαρμογή του Γιάννη Νιωτάκη, η Επιμέλεια των κοστουμιών όλης της θεατρικής ομάδας, η επιλογή Μουσικής/επιμέλεια/εγγραφή/μίξη ήχου/ρύθμιση φωτισμού Εμμανουήλ Σκλιβάκη, και όλες οι οικογένειες των συμμετεχόντων, που στηρίζουν τους οικείους τους.

Πρέπει να αναγνωριστεί ακόμα, και η εξαιρετική παρουσία των εκατοντάδων Ροδιτών, οι οποίοι παρακολούθησαν την συγκεκριμένη παράσταση, που με εντυπωσιακή κατάνυξη ήταν προσηλωμένοι στα διαδραματιζόμενα, έτσι και τόσο που κυριολεκτικά μπορούσε ν’ ακουστεί «πέταγμα μύγας», αποδεικνύοντας με τον πιο αδιάσειστο τρόπο την πνευματικότητα και την καλλιέργεια των Ροδιτών.

Ο μεγαλύτερος αριθμός της Ροδιακής κοινωνίας έχει συναισθηματικές ευαισθησίες, τόσο για τον πάσχοντα συνάνθρωπο, όσο και πνευματικές ανησυχίες, που γίνονται καταφανείς με την πολυπληθή παρουσία τους σε ποιοτικές παραστάσεις όπως αυτή της Αδελφότητας Κρητών Ρόδου «ο Ψηλορείτης». Να υπενθυμίσομε επίσης, ότι οι ερασιτέχνες ηθοποιοί που συμμετείχαν στην παράσταση «Στα βήματα του Αλέξη Ζορμπά», και ξεπέρασαν τους επαγγελματίες, διότι ερμήνευσαν τους ρόλους τους με την «καρδιά» τους, ήταν: Ο Μανώλης Τσιρακάκης (Νίκος Καζαντζάκης), Στέλιος Μοσχονάς (Αλέξης Ζορμπάς), Μαρία Παπαδάκη (ζητιάνα), Μανώλης Καλογεράκης (καφετζής), Νικηφόρος Στρατήγης (αναγνώστης), Αντ. Ευ. Ξεπαπαδάκης (χωρικός-βοσκός), Φρόσω Κουβίδη (Μαντάμ Ορτάνς), Γιάννης Νιωτάκης (γέρος διαβάτης).

Η «7η Τέχνη», δηλαδή ο κινηματογράφος, στηρίζεται και στην «Τεχνολογία». Μια θεατρική παράσταση, «στηρίζεται» στην ερμηνεία, σκηνοθεσία και στην επιμέλεια μουσικής/φωτισμού και δίνει την δυνατότητα στον θεατή, να συμμετέχει συναισθηματικά στα δρώμενα επί σκηνής με αμεσότητα. Να θυμόμαστε πως στην Αρχαία Ελλάδα, το θέατρο αποτελούσε μέσο μόρφωσης και οι Αθηναίοι πήγαιναν στις πολύωρες παραστάσεις, παίρνοντας μαζί τους και το «κολατσιό» τους, καθώς τα δράματα ή οι κωμωδίες, διαρκούσαν πολλές ώρες. Άξιοι και πιστοί συνεχιστές της μακραίωνης Παράδοσης του «Κρητικού Θεάτρου», η Θεατρική Ομάδα του «Ψηλορείτη».