Αλλαγές που δεν τολμάμε

Αλλαγές που  δεν τολμάμε

Αλλαγές που δεν τολμάμε

Μαρία Καρίκη

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 354 ΦΟΡΕΣ

Είναι τόσα αυτά που έχουμε πάντα στα υπόψη μας να αλλάξουμε μέσα μας και γύρω μας που συχνά δεν ξέρουμε από πού να αρχίσουμε!

Από τη μια επιθυμούμε διακαώς το διαφορετικό, το καινούριο, αλλά από την άλλη μας αγχώνει κιόλας. Σαν να ακροβατούμε ανάμεσα στη συνήθεια και την επιθυμία. Το οικείο μας δημιουργεί μεν την αίσθηση της ασφάλειας, αλλά μας περιορίζει ταυτόχρονα. Είναι εσωτερική μας ανάγκη να δούμε τι υπάρχει πέρα από το γνωστό, πέρα από το ήδη κατακτημένο.

Κάποιοι το τολμούν πιο εύκολα αυτό το βήμα, ενώ κάποιοι άλλοι διστάζουν, φοβούνται, αναβάλλουν. Αναρωτιούνται για τις συνέπειες που θα επιφέρουν οι αλλαγές κι αν θα είναι όλες διαχειρίσιμες. Στη θεωρία μπορούν να υποστηρίξουν τα μεγαλεπήβολα σχέδιά τους, αλλά στην πράξη τα ίδια αυτά σχέδια τους φαίνονται «βουνό» τελικά.

Τι είναι αυτό που αναστέλλει την επιθυμία άραγε και μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στη στασιμότητα, στην καθήλωση; Είναι ο σπόρος της αμφιβολίας σχετικά με την υλοποίηση μιας ιδέας;

Είναι ο φόβος της αποτυχίας; Είναι το κόστος της απώλειας των κεκτημένων; Είναι η δύναμη της συνήθειας που αντιστέκεται σε καθετί καινούριο; Είναι οι ανασφάλειες και η χαμηλή αυτοπεποίθηση που θρέφουν το άγχος;

Τίποτα διαφορετικό δεν μπορεί να έρθει αν δεν το οραματιστούμε, αν δεν το διεκδικήσουμε. Με πίστη, πάθος, ενθουσιασμό, θάρρος, αποφασιστικότητα. Τίποτα δεν χαρίζεται αν δεν το κυνηγήσεις. Δεν μπορείς μια ζωή να αποφεύγεις το ρίσκο. Δεν θα μάθεις ποτέ μέχρι που μπορούσες να φτάσεις, αν δεν δοκιμάσεις, αν δεν τολμήσεις να πειραματιστείς.

Το μεγαλύτερο εμπόδιό μας σε ό,τι θα θέλαμε να πράξουμε είναι οι αρνητικές μας σκέψεις. Όλα εκείνα τα σενάρια που είναι «ποτισμένα» με απαισιοδοξία, με καταστροφή, με αποτυχία. Οι αρνητικές σκέψεις που μας πείθουν για το αδύνατο, το ανέφικτο και το ουτοπικό. Μας πείθουν για την «ανεπάρκεια», τις αδυναμίες, την ανικανότητά μας. Και είναι τόσο έντονες και καυστικές που ακούγονται σαν αληθινές...

Η αληθοφάνεια αυτών των σκέψεων είναι τελικά που μας κάνει να μην τολμάμε το επιθυμητό. Διαλέγουμε την αναβολή, την παραίτηση, την αποφυγή. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να διακινδυνεύσουμε όλα όσα με κόπο έχουμε κάνει «δικά» μας. Δεν τολμάμε τις αλλαγές, γιατί επικρατεί ο φόβος περισσότερο από την επιθυμία. Και έτσι κάπως συμβιβαζόμαστε... επαναπαυόμαστε...νοθευόμαστε...

Κι ο χρόνος κυλάει και γινόμαστε οι συμβιβασμοί και οι φόβοι μας. Γινόμαστε αυτό που δεν τολμήσαμε, που δεν διεκδικήσαμε, που δεν ανατρέψαμε. Γινόμαστε οι αποφάσεις που δεν πήραμε, οι υπερβάσεις που δεν κάναμε, οι επιλογές που απορρίψαμε, οι άνθρωποι που αποφύγαμε ή εγκαταλείψαμε... Όχι γιατί αυτό θέλαμε ουσιαστικά, αλλά γιατί ίσως αυτός ήταν ο πιο εύκολος δρόμος... Ίσως γιατί την κομβική στιγμή της απόφασης επικράτησε η αγωνία, η αβεβαιότητα, η σύγχυση...

Οι αλλαγές που δεν ήρθαν εν τέλει στη ζωή μας δεν είναι όλες λόγω «ατυχίας» ή λόγω κακών συγκυριών. Καλό είναι να αναζητήσουμε τη δική μας συμμετοχή σε όλα όσα δεν ήρθαν. Δεν τα ποθήσαμε αρκετά; Δεν επιμείναμε αρκετά; Δεν αγωνιστήκαμε μήπως αρκετά; Ας μην αποδίδουμε συνεχώς τις ευθύνες κάπου αλλού.

Ας μην κατηγορούμε μόνο τους άλλους. Αν δεν συνειδητοποιήσουμε τι πραγματικά φταίει εντός μας, δεν θα μάθουμε ποτέ πώς μόνοι μας «σαμποτάρουμε» τον εαυτό μας! Πόσο τοξικές και ανασταλτικές μπορούν να γίνουν οι σκέψεις μας!

Η πρώτη αλλαγή που προηγείται όλων των υπολοίπων είναι η αλλαγή του τρόπου σκέψης μας. Καμία υπέρβαση δεν θα γίνει αν δεν μάθεις να σκέφτεσαι αλλιώς. Αν δεν μάθεις να τιθασεύεις τους φόβους σου και να τους οριοθετείς. Το χρωστάς στον εαυτό σου να μη γίνεις έρμαιό τους. Το οφείλεις στα όνειρά σου να μην υποδουλωθείς στο άγχος σου, όσο και αν φαντάζει τέρας.

Αλλοτριώνεσαι αν ζεις μονίμως στη σκιά των καταστροφικών σεναρίων σου. Κινδυνεύεις να γίνεις αφιλόξενος απέναντι σε καθετί «θετικό» που προσπαθεί να σε πείσει για το αντίθετο της καταστροφολογίας σου. Για αυτά που είσαι ικανός να πετύχεις και να γίνεις... Οι αλλαγές είναι πάντα εκεί και σε περιμένουν...

Δεν είναι εκείνες, ωστόσο, που θα έρθουν ως «δια μαγείας» να σε βρουν. Είσαι εσύ που θα κάνεις την υπέρβαση και θα γκρεμίσεις ό,τι στέκεται ανάμεσα σας...Είσαι εσύ που θα ξεκινήσεις την αναζήτηση και που θα πεισμώσεις μέχρι να τα καταφέρεις...!!!

Διαβάστε ακόμη

Χρήστος Γιαννούτσος: Τελικά ψηφίζουμε στις Ευρωεκλογές με κριτήριο την πολιτική ή το lifestyle;

Ηλίας Καραβόλιας: Το αφανές κόστος του δυνητικού

Θεόδωρος Παπανδρέου: Διορθωτικές παρεμβάσεις στο Αναλυτικό και Ωρολόγιο πρόγραμμα του Δημοτικού Σχολείου

Γιατί να ψηφίσουμε στις Ευρωπαϊκές εκλογές του 2024;

Στην Ηλιούπολη για τα μπαράζ ανόδου ο ΠΑΟΚ Ρόδου

Ηλίας Καραβόλιας: Παγκόσμια ημέρα βιβλίου

Δρ. Μελίνα Φιλήμονος - Τσοποτού: Τα νησιά, τα μουσεία και οι φύλακες

Σπύρος Συρόπουλος: "Δωριέας: Ο αρχιτέκτονας του πολιτικού μεγαλείου μιας διαχρονικής πόλης"