Η Κάλυμνος του Μανώλη Χριστοδουλάκη

Rodiaki NewsRoom

Σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή, από την πρώτη εικόνα μόλις μπαίνεις στο λιμάνι

Του Μανώλη Χριστοδουλάκη* από το “AthensVoice”

27 χρόνια καλοκαίρι στην Κάλυμνο, ναι… δεν έχω χάσει κανένα. Όχι μόνο επειδή είναι το νησί της μητέρας μου, αλλά για όλους τους λόγους που ανακαλύπτει όποιος την επισκέπτεται. Δεν έχει τη φήμη της Σαντορίνης, ούτε τους τουρίστες της Μυκόνου, αλλά είναι πραγματικά αυτά που χρειάζεσαι για το καλοκαίρι σου;

Η Κάλυμνος σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή, από την πρώτη εικόνα μόλις μπαίνεις στο λιμάνι, με τα κτίρια που διατηρούν τον αρχιτεκτονικό τους χαρακτήρα από την ιταλική κατοχή, την πλατεία στην Πόθια, τον Άγιο Σάββα αριστερά στο βουνό με τη μοναδική θέα σε όλο το νησί και το δικό μας «ηφαίστειο» στα δεξιά (αυτό το αφήνω για έκπληξη). Φυσικά για όσους δεν θέλουν το ταξίδι με το πλοίο, πλέον (!) έχουμε και αεροδρόμιο, δεν το λες και τεράστιο, αλλά τη δουλειά του την κάνει. Σε 40΄ φτάνεις από Αθήνα!

Παραλίες για όλα τα γούστα, από το «κοσμοπολίτικο» Μασούρι μέχρι πιο ήσυχα και απομονωμένα μέρη για να απολαύσεις τα νερά του νοτιοανατολικού Αιγαίου. Νυχτερινή ζωή, νομίζετε, δεν έχει; To Καντούνι θα σας αλλάξει γνώμη, με υπέροχα μαγαζιά πάνω στην παραλία για μουσική και διασκέδαση μέχρι το πρωί, δίπλα στο κύμα, από ροκ μέχρι mainstream, για ό,τι αγαπάει ο καθένας.

Εγώ δεν θα σας μιλήσω για τα δύο πανέμορφα κάστρα της Καλύμνου, αυτά τα βρίσκετε στους ταξιδιωτικούς οδηγούς, ούτε για τις αναρριχητικές διαδρομές που είναι παγκοσμίου φήμης (εξάλλου αν ήσασταν αναρριχητές θα τα ξέρατε ήδη), θα σας μιλήσω όμως για 3 μαγικά σημεία που θα κάνουν το καλοκαίρι σας αξέχαστο.

Πρώτον, το δικό μας φιορδ, στο Βαθύ, σαν να είστε στη Νορβηγία αλλά με ήλιο και ζέστη. Τι καλύτερο; Όχι δεν το βρίσκεις αλλού.

Δεύτερον, η Παλιόνησος, ένας κόλπος ξεχασμένος από το Θεό, που μέχρι πριν λίγα χρόνια πήγαινες μόνο με σκάφος και ακριβώς για αυτό έχει κρατήσει αναλλοίωτες όλες τις φυσικές ομορφιές του. Τώρα έχει ανοίξει δρόμος και μπορούμε όλοι να αισθανόμαστε τυχεροί.

Τρίτον, η Τέλενδος, το καλύτερο για το τέλος. Ένα μικρό νησάκι, 5΄ με το καραβάκι από τις Μυρτιές. Την κοιτάς από απέναντι το ηλιοβασίλεμα και απορείς πώς γίνεται αυτά τα χρώματα να είναι φυσικά. Εκεί ο χρόνος σταματάει, σαν να είσαι σε άλλο κόσμο. Με τα ταβερνάκια της το βράδυ πάνω στο κύμα, να φας θαλασσινά που τα ψαρέψανε μόλις πριν λίγο. Δεν θα θες να φύγεις ποτέ.

Υ.Γ. Για τους πιο τολμηρούς, υπάρχει και το Πάσχα, «μούρι» και δυναμίτες, σε ένα νησί που δεν θα το ξεχάσεις ποτέ…

* Ο Μ.Χ. είναι Γραμματέας Κινήματος Αλλαγής.