«Γιατί Ερωτόκριτος τις μέρες μας…» Mια άλλη ματιά

Rodiaki NewsRoom

Παραφράζοντας το μότο του συνεδρίου του παγκόσμιου συμβουλίου Κρητών που έγινε το καλοκαίρι στο Ηράκλειο και που είχε ως θέμα το, «Γιατί… Ερωτόκριτος στον 21ο αιώνα στην Κρήτη και τον Κόσμο;», θα μπορούσαμε να το διατυπώσουμε ως, «Γιατί Ερωτόκριτος τις μέρες μας…».

Μα γιατί το υπέροχο ποίημα του Βιτσέντζου Κορνάρου, “Ερωτόκριτος”, με τη μεγάλη λογοτεχνική του αξία εμπνέει του ποιητές, τους λογοτέχνες και τους καλλιτέχνες ως τις μέρες μας,
Ο Αδαμάντιος Κοραής είχε ονομάσει τον ποιητή του Ερωτόκριτου «Όμηρο της δημώδους ποιήσεως». Ο Γιώργος Σεφέρης στο δοκίμιο του για τον Ερωτόκριτο αναφέρει τις αρετές που έχει το ποίημα και σημειώνει ότι έχει «έλλειψη ρητορείας, περιγραφή της λεπτομέρειας, κυριαρχία στη γλώσσα και στο ρυθμό της».

Ο “Ερωτόκριτος”, είναι ένα έμμετρο επικό ποίημα που γράφτηκε ανάμεσα στα 1590 και 1610 και χαρακτηρίστηκε από τα κορυφαία έργα της εποχής. Είναι έργο εξαιρετικής ποιητικής ομορφιάς, γεμάτο κρητικούς ιδιωματισμούς και αποτελείται από 10.000 στίχους. Ο συγγραφέας του Ερωτόκριτου Βιτσέντζος Κορνάρος γεννήθηκε και έζησε στη Σητεία και μετά πήγε στο Ηράκλειο.
Να πούμε πως δεν υπήρχε παλιά σπίτι στην Κρήτη, που να μην έχει σε ένα συρτάρι δύο βιβλία, την Αγία Γραφή και το βιβλίο του «Ερωτόκριτου» που ήταν κάτι σαν «Ευαγγέλιο».

Η μουσικοχορευτική εκδήλωση «Τα λόγια σου Ρωτόκριτε», που παρουσίασε η Αδελφότητα Κρητών Ρόδου την Κυριακή 10-11-2019 ήταν η συνεισφορά της στον παγκόσμιο εορτασμό, φέτος, του έτους Ερωτόκριτου, όπως χαρακτηρίστηκε το 2019 από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Η εκδήλωση για τον Ερωτόκριτο στηριζόταν στην αφήγηση επιλεγμένων αποσπασμάτων από το ποίημα. Την παρουσίαση έκαναν η Ειρήνη Βουτυράκη και ο Γιώργος Χουρδάκης. Μια αφήγηση καθηλωτική, γεμάτη συναίσθημα και ευαισθησία, που έπαιρνε τον θεατή και τον ταξίδευε στους δρόμους της εποχής που ζωντάνευε μέσα από το κείμενο.

Οι ήρωες αποκτούσαν σάρκα και οστά από τις υπέροχες περιγραφές και τη ζωντάνια της εξιστόρησης. Κι ύστερα, ερχόταν το τραγούδι, με τις μελωδίες να παίρνουν τους θεατές και να τους ανεβάζουν στα δυσθεώρητα ύψη ανάτασης της ψυχής και του πνεύματος. Με οδηγό τον λυράρη Γιώργη Παραγυιό με τα παιδιά, μαθητές του, να συμπαίνουν τη φωτιά που σιγοκαίει σε καρδιές που αποζητούν την τελειότητα. Πλάι στον Γιώργη Παραγυιό, στις λύρες ήταν ο Γιώργος Χατζηκαλημέρης και ο Νίκος Καβουσανάκης, στα λαούτα ο Σταύρος Μοσχίδης με τον Γιάννη Χατζηκαλημέρη, στο μαντολίνο ο Κων/νος Ανδρουλάκης και στο νταούλι ο Παναγιώτης Δημητρίου.
Στο τραγούδι, μαζί με τον Γιώργη Παραγυιό, σε μια, συνολικά, ανεπανάληπτη ερμηνεία ήταν η Ειρήνη Βουτυράκη και ο Γιώργης Χουρδάκης. Το μερδικό τους από τη συμμετοχή στην εκδήλωση είχαν οι Σταυραετοί. Η χορευτική ομάδα που με σεμνότητα και σεβασμό συνέβαλε με την παρουσία της στο συνολικό μαγευτικό αποτέλεσμα. Στην ομάδα, μαζί με τον Γιώργο Σακκομήτρο, συμμετείχαν οι: Στράτος Παπασταματίου, Μιχάλης Σαράντης, Παναγιώτης Σαράντης, Κατερίνα Βραχνά, Φωτεινή Φωνιαδάκη, Ελένη Βολάκη και Αναστασία Ζουρλαδάνη.

Τη σκηνοθεσία της παράστασης είχε επιμεληθεί ο σκηνοθέτης Γιάννης Φλώρος.
Χαρακτηριστικό του αφιερώματος ήταν, στο τέλος, οι εκδηλώσεις του κοινού που είχε γεμίσει ασφυκτικά το θέατρο και που παρέμεινε στον χώρο για αρκετή ώρα εκφράζοντας την ικανοποίηση και τον θαυμασμό του στους συντελεστές της εκδήλωσης. Ήδη οι διοργανωτές της, ύστερα από παράκληση πολλών θεατών, προγραμματίζουν την επανάληψή της.
Μ.Γ.