“Σερβίρουμε με άδεια πιάτα...”

Οι σπουδαστές της ΑΣΤΕΡ δίνουν τη μάχη της επιβίωσης της σχολής τους κάνοντας έκκληση προς όλες τις κατευθύνσεις.

Βία είναι να σου κλέβουν τ΄ όνειρο. Να έχεις φτύσει αίμα να μπεις σε μια σχολή, να έρθεις μέχρι τη Ρόδο για να φοιτήσεις και να χάνονται όλα. Το μάθημα να μη γίνεται, ο καιρός να περνά και η σχολή να κινδυνεύει να κλείσει! Αυτό είναι βία! Οι σπουδαστές της ΑΣΤΕΡ βγάζουν κραυγή απόγνωσης, τρέχουν παντού, μαζί με τους καθηγητές τους, παρακαλάνε τους πολιτικούς κι ας είναι οι πρώτοι που δεν πιστεύουν ότι θα τους σώσουν. Είναι η ανάγκη που τους κάνει και η αίσθηση του μετέωρου βήματος όχι του πελαργού, αλλά του σπουδαστή, σε ένα άλμα που μένει πετρωμένο. Δίνουμε και σήμερα μια συνέχεια στο θέμα που βράζει γιατί μέχρι τη Μ. Τετάρτη που κλείνει η Βουλή κρίνονται όλα. Η Ελένη Μαυρίκη είναι πρωτοετής, από την Καλαμάτα, που μένει στο οικοτροφείο, μέχρι τη στιγμή που μιλάμε. Από το τίποτα καλύτερα αυτό το παραιτημένο δωμάτιο, σ΄ αυτό το παραιτημένο οικοτροφείο. Αν καταργηθεί το οικοτροφείο ίσως δεν μπορέσει να συνεχίσει. Ο Γιώργος Καραγιάννης και ο Νίκος Μαρτάκης, δευτεροετείς, ζουν στη Ρόδο, αλλά αλλιώς τα ήξεραν τα πράγματα. Περίμεναν να κάνουν πρακτική στα εργαστήρια, να σερβίρουν με γεμάτα πιάτα, να πειραματίζονται, να παίρνουν γνώσεις. Στην Ελλάδα του 2012 όλα είναι αλλιώς. Σ΄ αυτή τη γενιά έλαχε να είναι η γενιά Ιφιγένεια που θα θυσιαστεί σε μια θυσία όπου κανείς δεν είναι βέβαιο ότι θα ζήσει. Πως είναι τα πράγματα αυτή τη στιγμή; Η σχολή αντί για Οκτώβρη ανοίγει πια το Δεκέμβρη, φέτος άνοιξε 12 Δεκεμβρίου, με το αιτιολογικό ότι καθυστέρησε η προκήρυξη για την πρόσληψη ωρομίσθιων καθηγητών. Για να μην αλλάξει το πρόγραμμα των μαθημάτων και να μη χάσουμε το εξάμηνο, τα μαθήματα συνεχίζονται καθημερινά επί 9ωρο, μέχρι αργά το απόγευμα, κάτι που είναι εξαντλητικό και για εμάς και για τους καθηγητές μας. Πολλά μαθήματα των εργαστηρίων και των επιστημονικών συνεργατών ξεκίνησαν τον Φεβρουάριο γιατί άργησε να γίνει η προκήρυξη των θέσεων, αλλά το χειρότερο δεν είναι αυτό, είναι ότι οδηγούν τη σχολή, με μαθηματική ακρίβεια, σε κλείσιμο ή σε συγχώνευση αφού αν κλείσουν το οικοτροφείο τότε όλο και λιγότεροι σπουδαστές θα την επιλέγουν. Στο κάθε έτος φοιτούν περίπου 35 σπουδαστές ενώ τα προηγούμενα χρόνια ήταν πάνω από 70. Έχετε ενεργοποιηθεί όλοι, σπουδαστές, καθηγητές… Τι ζητάτε; ʼρση της απόφασης για κατάργηση του οικοτροφείου της σχολής και μετατροπή του σε σπουδαστική εστία. Η λειτουργία του οικοτροφείου ήταν αυτή που επέτρεπε στους σπουδαστές να έρθουν μέχρι τη Ρόδο για να φοιτήσουν. Σε άλλη περίπτωση δεν θα μπορούν να το κάνουν και μάλιστα μέσα σε αυτή την κρίση. Υπάρχει περίπτωση να σταματήσουν εντελώς τις σπουδές τους κάποιοι από εμάς και να μειωθεί ο αριθμός των εισαχθέντων, δραματικά, με αποτέλεσμα μέσα στα δύο επόμενα χρόνια η σχολή να μην υπάρχει. Έχουμε αποστείλει όλα τα δικαιολογητικά για τη νόμιμη χρηματοδότηση της σχολής μας, αλλά λόγω «γραφειοκρατικών διαδικασιών» δεν έχουν μελετηθεί από το διοικητικό συμβούλιο του Ο.Τ.Ε.Κ, ώστε να λειτουργήσουν τα εργαστηριακά μαθήματα. Πρακτική κάνετε, σε μια σχολή που είναι κατεξοχήν πρακτική; Μαθαίνουμε σέρβις σε άδεια πιάτα! Κι έχουμε κανόνες πεντάστερου σέρβις. Στην πραγματικότητα δεν μαθαίνουμε σέρβις. Έδωσαν 4.000 ευρώ στη σχολή για να μαγειρεύουμε, να σερβίρουμε, να τρώμε και το μίνιμουμ που έπρεπε να δώσουν, σύμφωνα με τις μελέτες είναι 36.000 ευρώ. Έχουν προσλάβει μάγειρες για να μας μαγειρεύουν, αλλά δεν υπάρχουν τα υλικά και μαγειρεύουν στη διπλανή σχολή, τη ΣΤΕ. Η συνέχεια είναι να μην μας απασχολήσουν το καλοκαίρι τα ξενοδοχεία κάτι που είναι προϋπόθεση για να πάρουμε πτυχίο κι επομένως να μην πάρουμε πτυχίο!