Ο Ροδίτης φωτογράφος που βραβεύτηκε στον διεθνή διαγωνισμό της Sony

Ο Αχιλλέας Γεωργαλλίδης, μιλάει για την βράβευσή του και τις δύο εκθέσεις με μαυρόασπρες φωτογραφίες που ετοιμάζει

Όλο τον Ιανουάριο με το που άνοιγες το site του παγκόσμιου διαγωνισμού που διοργάνωσε η Sony για το 2012, με τη συμμετοχή 122.000 ερασιτεχνών και επαγγελματιών φωτογράφων, η φωτογραφία του Αχιλλέα Γεωργαλλίδη ήταν στην πρώτη σελίδα! Η μαυρόασπρη φωτογραφία του με τίτλο «Συμμετρία» και θέμα την αλλαγή φρουράς των ευζώνων στο Σύνταγμα, μπήκε στην πρώτη δεκάδα μεταξύ 5.160 συμμετοχών και βραβεύτηκε χωρίς ο ίδιος να το περιμένει! Ο Αχιλλέας από την Παστίδα, που έχει παππού και πατέρα συλλέκτες φωτογραφιών, έχει αδυναμία στη μαυρόασπρη φωτογραφία η οποία του θυμίζει τα παιδικά του χρόνια και γι αυτούς που ξέρουν αποδεικνύει την ικανότητα ενός φωτογράφου! Φωτογραφίες του υπάρχουν στο National Geographic στην κατηγορία αρχιτεκτονική, στο Vogue Italia αφού φωτογραφίζει μόδα, στο περιοδικό «Φωτογράφος», κι έχει πάρει άλλες τέσσερις διακρίσεις σε διεθνείς διαγωνισμούς! Πώς προέκυψε η αγάπη σας για τη φωτογραφία; Από τον παππού μου, κι από τον πατέρα μου. Ο παππούς μου είχε τη συνήθεια να μαζεύει φωτογραφίες της παλιάς Ρόδου. Είχε φωτογραφίες πριν το 1912, ημερομηνία που ήρθαν οι Ιταλοί, κυρίως με τοπία του νησιού. Τις έβλεπα μικρός πάνω στα τζάμια. Τη Μεσαιωνική Πόλη, τα Λουτρά της Καλλιθέας, φωτογραφίες που είναι ντοκουμέντα, έχουν ιστορική αξία. Μ΄ άρεσε να κάνω τη σύγκριση αυτού που έβλεπα πάνω στο τζάμι με το σημερινό τοπίο. Για παράδειγμα στο σημείο που βρίσκονται τα ελαφάκια η θάλασσα δεν ήταν τόσο έξω, είχε μια μικρή αμμουδιά, τα Λουτρά της Καλλιθέας πριν τα φτιάξουν οι Ιταλοί, είχαν μόνο τις πηγές. Αυτή η διαφορά στο πέρασμα των χρόνων ήταν νομίζω που μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Οι φωτογραφίες τότε ήταν πάνω σε τζάμια; Ναι, σε τζαμάκια, σε πλάκες, κι όχι σε χαρτί! Τα τζάμια ήταν αυτό που λέμε τώρα τα «αρνητικά», μ΄ αυτά ήρθα πρώτη φορά σε επαφή με τη φωτογραφία. Ήταν κι ο πατέρας σας συλλέκτης! Παππούς και πατέρας ήταν συλλέκτες, εγώ έγινα φωτογράφος. Ο πατέρας μου πολλαπλασίασε τις φωτογραφίες του παππού, τόσο που μέσα απ΄ αυτές μάθαινες την ιστορία της Ρόδου. Τις έχει συγκεντρώσει μάλιστα σε δύο βιβλία, με τίτλο «Η Ρόδος του χθες», κι ένα ημερολόγιο με τους πλανόδιους πωλητές της Ρόδου, είτε αυτοί πουλούσαν λεμονάδα, είτε σαλέπι, είτε οτιδήποτε άλλο. Με τις φωτογραφίες αυτές πραγματοποίησε δύο εκθέσεις στη Ροδιακή Έπαυλη. Η πρώτη φορά που μπήκατε σε σκοτεινό θάλαμο πια ήταν; Από εννιά, με δέκα ετών έμπαινα στο σκοτεινό θάλαμο που είχε ο πατέρας μου στο σπίτι μας, στην Παστίδα για να τυπώνει τις φωτογραφίες. Θυμάμαι ότι μου άρεσε να βάζω εγώ τα αρνητικά στον εμφανιστή και να αποτυπώνεται σιγά-σιγά η φωτογραφία πάνω στο χαρτί. Αυτό που γινόταν μέσα σε δευτερόλεπτα, στα μάτια μου φαινόταν μαγικό. Μερικά χρόνια αργότερα, στα 13 μου, μου έκαναν δώρο μια φωτογραφική μηχανή Canon και δεν την άφηνα από τα χέρια μου. Έβγαζα ό,τι έβλεπα μπροστά μου και από τότε δεν αποχωρίστηκα ποτέ τη φωτογραφική μηχανή. Σπουδάσατε όμως κάτι άλλο στην αρχή, άσχετο με τη φωτογραφία! Ναι, λογιστική, αλλά μπήκα ξανά στη σωστή πορεία και πήγα σε σχολή φωτογραφίας, ξεκινώντας πια να κάνω αυτό που πραγματικά θέλω στη ζωή μου. Η διεθνής διάκριση πώς ήρθε; Έστειλα μία φωτογραφία μου σε ένα παγκόσμιο διαγωνισμό, τον WPO world photography organization, που διοργανώνεται κάθε χρόνο από τη Sony στο Λονδίνο SWPA Sony world photography awards και μετέχουν επαγγελματίες και ερασιτέχνες φωτογράφοι από όλο τον κόσμο. Για το 2012 υπήρξαν 122.000 συμμετοχές από 175 χώρες στις κατηγορίες τοπίο, αρχιτεκτονική, κουλτούρα, μόδα, Fotoshop. Εγώ έλαβα μέρος στην κατηγορία «κουλτούρα» με μία φωτογραφία από την αλλαγή της φρουράς των ευζώνων στο μνημείο του ʼγνωστου Στρατιώτη στο Σύνταγμα, στην οποία έδωσα τον τίτλο «Συμμετρία» (Symmetric). Στο διαγωνισμό αυτό φωτογράφοι απ΄ όλο τον κόσμο στέλνουν τις φωτογραφίες τους και στο τέλος της χρονιάς επιλέγονται οι καλύτερες, κατά την άποψη διάσημων φωτογράφων που είναι οι κριτές. Η φωτογραφία μου διαγωνίστηκε μεταξύ 5.160 συμμετοχών σ΄ αυτή την κατηγορία και πλασαρίστηκε στην πρώτη δεκάδα. Το περιμένατε; Όχι, με πήραν τηλέφωνο από αθηναϊκή εφημερίδα και μου ζήτησαν να τους δώσω μια συνέντευξη «γιατί βραβεύτηκε η φωτογραφία μου»! Ξαφνιάστηκα. Βραβευτήκαμε τρείς Έλληνες φωτογράφοι για το 2012, ο καθένας σε διαφορετική κατηγορία. Όταν άνοιξα τη σελίδα του WPO η φωτογραφία μου ήταν πρώτη σελίδα! Χάρηκα πολύ, την έστειλα σε όλους τους φίλους. Γιατί πιστεύετε ότι ξεχώρισε η δική σας φωτογραφία; Γιατί τα πάντα ήταν σε απόλυτη συμμετρία. Η κίνηση, οι γραμμές, οι αποστάσεις… Πέτυχα φαίνεται την τέλεια στιγμή κάτι που τους έκανε εντύπωση. Πώς σκεφτήκατε την ιδέα; Τυχαία. Βρέθηκα στο Σύνταγμα στη μεγάλη αλλαγή φρουράς όταν πάνε και αλλάζουν πέντε τσολιάδες τους δύο, κι όχι τρείς όπως πάνε συνήθως. Όλοι φωτογράφιζαν, συνωστίζονταν, στριμώχτηκα κι εγώ, απομεσήμερο ήταν, ο ήλιος ψηλά, αλλά πέτυχα τη μαγική στιγμή. Η φωτογραφία είναι μαυρόασπρη όπως κι οι περισσότερες φωτογραφίες σας. Έχετε αδυναμία στη μαυρόασπρη φωτογραφία; Η φωτογραφία γεννήθηκε ασπρόμαυρη! Το ασπρόμαυρο αναγάγει κατευθείαν στις γραμμές, στα σχήματα, στους όγκους, στις μορφές και δίνει τη δυνατότητα στο φωτογράφο πιο έντονα πολλές φορές να εκφράσει την φωτογραφική του ιδέα. Και η έκθεσή σας σε λίγες μέρες, θα περιλαμβάνει μαυρόασπρες φωτογραφίες; Η έκθεση, στο Γαλλικό Κατάλυμα από τις 24 Μαΐου έως τις 30 Ιουνίου έχει τον τίτλο “Black and white” και θα αποτελείται από 50 ασπρόμαυρες φωτογραφίες με θέματα: άνθρωπος στο τοπίο, αρχιτεκτονική, πορτρέτο-γάμος και αφηρημένο. Είναι η δουλειά μου των δυόμιση τελευταίων χρόνων. Για το Σεπτέμβριο προγραμματίζουμε μία ακόμα έκθεση στην Πινακοθήκη της Ρόδου, πάντα με ασπρόμαυρη φωτογραφία. Ποια είναι η καλύτερη ώρα για να φωτογραφίζει κανείς; Ή πολύ νωρίς το πρωί, ξημέρωμα, ή αργά το απόγευμα μισή ώρα πριν δύσει ο ήλιος. Έχω φάει ώρες να περιμένω να ξημερώσει σε παραλίες, σε βουνά… Παραμένετε στη Ρόδο. Έχετε σκεφτεί να φύγετε στο εξωτερικό ή να εγκατασταθείτε στην Αθήνα μιας και φωτογραφίζετε και μόδα; Φεύγω, κάνω μια δουλειά και ξανάρχομαι. Μετέχω σε παγκόσμια γκρουπ φωτογραφίας γάμων, τον Ιούνιο έχω ένα διήμερο σεμινάριο στην Πομπηία της Ιταλίας, έχω παρακολουθήσει σεμινάρια στην Ισπανία και πολλά στην Αθήνα, αλλά η βάση μου είναι η Ρόδος.