Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης: Οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα

Rodiaki NewsRoom

Η Φιλοπατρία των Ελλήνων, είναι γνωστή και παράδειγμα προς μίμηση για όλες τις Πολιτισμένες Κοινωνίες της υφηλίου.

Κι αυτή η παγκόσμια αναγνώριση κι αποδοχή του πατριωτισμού μας, αναγνωρίστηκε για νιοστή φορά πρόσφατα, μετά τη λήξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, από τον Ουίνστων Τσώρτσιλ με την περίφημη φράση του: «Τώρα πρέπει να λέμε ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες».

Όπως, είπε επίσης μια αλήθεια που προκαλεί πόνο, αλλά πρέπει τη λάβομε σοβαρά υπ’ όψη μας, καθώς διατύπωσε με σκεπτικισμό: «Αν οι Έλληνες αποκτούσαν μόρφωση και ενότητα, αλλοίμονό μας…».

Από την αρχαιότητα, έχομε την ιστορική επώδυνη και ατιμωτική προδοσία του Εφιάλτη, που το επαίσχυντο όνομά του εδώ και τόσους αιώνες, χρησιμοποιείται από την Ψυχολογία και την Ψυχιατρική, για χαρακτηρίσει ανείπωτο τρόμο, αγωνία και απέχθεια, που βέβαια δεν επισκιάζει την Ένδοξη Ιστορία τους Έθνους μας, με τις συγκλονιστικές ηρωϊκές πράξεις αυτοθυσίας απλών πολιτών, όπως στο Αρκάδι, στο Μεσολόγγι και χιλιάδες ακόμα γενναίες πράξεις αυτοθυσίας, που δεν σημαίνουν μόνον ηρωισμό, αλλά επιβεβαιώνουν και την απροσμέτρητη αγάπη και αφοσίωση στην Πατρίδα και τα Ιδανικά μας.

Οι πράξεις μας, όπως και τα λόγια μας, εκπροσωπούν κι εκφράζουν τον εσώτερο εαυτό μας, το Ήθος μας, τη μόρφωσή μας και τα κίνητρά μας. Δυστυχώς κάποιοι, δεν σκέφτονται ούτε με τη «διάνοιά» τους διότι ίσως δεν διαθέτουν, ούτε και με την καρδιά τους, επειδή τους λείπει η αγάπη για τον συνάνθρωπο και πρώτιστα για τον εαυτό τους, που σημαίνει πως είναι δυστυχείς, όπως όλοι όσοι δεν έχουν αγάπη στην καρδιά τους.

Εφόσον λοιπόν, δεν είναι ικανοί ν’ αγαπήσουν τον εαυτό τους, δεν μπορούν ν’ αγαπήσουν τον συνάνθρωπο, πόσο μάλλον υψηλότερες έννοιες. Υπάρχουν και οι αρρωστημένες/νευρωσικές ή ακόμα πιο βαριάς μορφής ψυχικές/συναισθηματικές ασθένεια, όπως είναι η ‘ψυχοπαθητική προσωπικότητα’, που δεν επιδέχεται καμιά είδους θεραπεία.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, απλώς αποφεύγομε τα συγκεκριμένα προαναφερόμενα άτομα και δεν λαμβάνομε καν υπόψη μας τα όσα λέγουν. Άλλωστε, το ρητό: «Δείξε μου το φίλο σου για να σου πω ποιος είσαι», έχει και το ‘συμπλήρωμά’ του: «Δείξε μου τον εχθρό σου να σου πω ποιος είσαι». Γι αυτό, αποτελεί φιλοφρόνηση για τους συναισθηματικά και διανοητικά υγιείς, να έχουν τους εχθρούς που έχουν.

Έτσι, ερμηνεύεται και η ‘εξαίρεση’ που κάποιοι «μετρημένοι» στα δάχτυλα του ενός χεριού, χάρηκαν που η Ρόδος δεν ανακηρύχθηκε «Πολιτιστική Πρωτεύουσα». Ας τους αγνοήσομε κι ας εστιάσομε την προσοχή μας, στην πλειοψηφία των συμπολιτών που αγαπούν τη γενέτειρά τους και απογοητεύτηκαν με την εκλογή της Ελευσίνας.

Ανεξήγητο, αδικαιολόγητο, απρόσμενα δυσάρεστο το γεγονός της εκλογής της Ελευσίνας αντί της Ρόδου. Αναρωτιέται ο καθένας, για τους λόγους αυτής της εκλογικής. Δεν μου είναι εύκολο να κατανοήσω και να αιτιολογήσω την επιλογή της Ελευσίνας, με το σκεπτικό πως η Ελευσίνα, είναι υποβαθμισμένη περιοχή και χρειάζεται πολλαπλή ενίσχυση.

Αν άκουγα ως αιτιολογία τον πανάρχαιο πολιτισμό της και τα «Ελευσίνια Μυστήρια», ίσως προσπαθούσα να δεχθώ την απόφαση. Και πάλι όμως, δεν μπορώ να μην προτάξω, ότι η Ρόδος, έχει περισσότερες και σημαντικές ‘παρουσίες’ στην Ιστορία του Μοναδικού Πολιτισμού της, όχι μόνον στο χώρο της Φιλοσοφίας, όπως και στον Αθλητισμό όπως οι Ολυμπιονίκες υπήρξε ολόκληρη η οικογένεια του Διαγόρα, στις Επιστήμες με την κατασκευή του πρώτου «Υπολογιστή» των Αντικυθήρων από τον μαθητή του περίφημου Μαθηματικού/Αστρονόμου Γέμινου, τον Ροδίτη Νικία, γύρω στα 250 π.Χ. ακόμα και στο γεγονός ότι ο Απόστολος Παύλος ήρθε στη Λίνδο το 54 μ.Χ. για να κηρύξει στους πανέτοιμους ηθικά και πνευματικά Ροδίτες το Χριστιανισμό, το γεγονός πως η Ρόδος σήμερα διαθέτει την καλύτερα διατηρημένη Μεσαιωνική Πόλη στον κόσμο, που η ΟΥΝΕΣΚΟ ανακήρυξε παγκόσμιο Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς, κι ακόμα στη Ρόδο έχομε το μεγαλύτερο «Νυμφαίο» στην Ελλάδα στο Λόφο του Αγίου Στεφάνου (Μόντε Σμίθ), στη Ρόδο υπάρχει επίσης το πρώτο «Εμποροδικείο» στον κόσμο (στην Κάζα Καστελανία), επίσης η Ρόδος διαθέτει την πλουσιότερη Αρχαιολογική Βιβλιοθήκη της Ανατολικής Μεσογείου, έχει το μοναδικό Πανεπιστημιακό Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών, το μοναδικό παγκοσμίως «Ινστιτούτο Δικαίου της Θάλασσας» που χορηγεί πτυχία σε ήδη διπλωματούχους πανεπιστημίων, όπως επίσης το μοναδικό στην Ελλάδα «Διεθνές Κέντρο Συγγραφέων και Μεταφραστών», την πλουσιότερη Πινακοθήκη μετά την Εθνική Πινακοθήκη της Αθήνας και πολλές ακόμα «μοναδικότητες», ων ‘ουκ έστι αριθμός’.

Να θυμίσομε στην «Επιτροπή κρίσης», ότι στη Ρόδο – συγκεκριμένα στη Λίνδο – υπάρχει ο μοναδικός ναός της θεάς Αθηνάς, ο οποίος έχει διαφορετικό προσανατολισμό από όλους τους άλλους ναούς αφιερωμένους στη θεά Αθηνά, γεγονός που προσείλκυσε το ενδιαφέρον πολλών διεθνούς φήμης αρχαιολόγων.

Στη Ρόδο επίσης, υπάρχουν απολιθώματα χαυλιοδόντων νάνων ελεφάντων και προγόνων των μαμούθ και βρέθηκε επίσης, το μεγαλύτερο απολιθωμένο κουκουνάρι μήκος περίπου 40 εκ. που παρουσίασε σε ομιλία του ο Πανεπιστημιακός Καθηγητής Παλαιοντολογίας Μπενιζέλος.
Να θυμίσομε ακόμα στην «Επιτροπή Κρίσης για την Πολιτιστική Πρωτεύουσα», αν έλαβαν υπόψη τους τα «Ελευσίνια Μυστήρια», ότι αυτά δεν είναι τα αρχαιότερα.

Τα αρχαιότερα είναι της Κρήτης, τα οποία μάλιστα προηγούνται των Μυστηρίων της Ίσιδας, κι αυτό το αναφέρει και ο Πλάτωνας στην «Πολιτεία». Ακόμα και τα «Καβείρια Μυστήρια» επίσης προηγούνται των Ελευσινίων Μυστηρίων. Μερικοί Ιστορικοί ερευνητές, πιστεύουν ότι και στη Ρόδο τελούνταν «Μυστήρια της Ίσιδας», καθώς είχε ανακαλυφθεί ο μεγαλύτερος ναός – και με αφιερώματα – της Ίσιδας, εκτός Αιγύπτου.

Να μην ξεχάσομε και τον τεράστιο στόλο που διέθεται η Ρόδος, και ο Όμηρος αναφέρει στα Έπη του, πως «συμμετείχαν» πλοία Ροδίων. Είναι αδύνατον μέσα σε ένα άρθρο εφημερίδας, ν’ αναφερθούν όλες οι «μοναδικότητες» της Ρόδου. Κρίνω, επικρίνω και κατακρίνω τα μέλη της Επιτροπής Κρίσης για την Πολιτιστική Πρωτεύουσας, ως μια απλή πολίτης, που η αγάπη μου για την Πατρίδα και τον τόπο που ζω, με ώθησε να ενδιαφέρομαι για την Ιστορία (μου).

Γράφει η Μαίρη Παπανδρέου