Η κνίδωση

Η κνίδωση

Η κνίδωση

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 1137 ΦΟΡΕΣ

Από το γενικό πληθυσμό περίπου ένας στους τέσσερις, βιώνει κάποια στιγμή της ζωής του έντονο κνησμό («φαγούρα»), καύσο («θερμότητα») και δημιουργία κόκκινων ή λευκών πομφών (πλάκες επαρμένου-«φουσκωμένου» δέρματος, γνωστές στην Κρήτη και ως «φλούμπες»), σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος μας.

Πρόκειται για την κνίδωση, που είναι συχνότερη στα παιδιά και παρόλη την ενοχλητική εικόνα, τις περισσότερες φορές υποχωρεί χωρίς να χρειάζεται κάποια αγωγή.

Αίτια
Μπορεί να οφείλεται σε φυσικά αίτια (πίεση, κρύο, ζέστη, ήλιο), ή σε κάποια λοίμωξη (ίωση, στρεπτόκοκκο, μυκόπλασμα), πιο συχνά όμως είναι το αποτέλεσμα κάποιου αλλεργιογόνου (τρόφιμα, γύρη, χόρτα, τσίμπημα εντόμου, κάμπιες, φάρμακα).

Σε λιγότερο από τις μισές περιπτώσεις καταφέρνουμε να αναγνωρίσουμε την αιτία. Συνήθως απλώς μαντεύουμε τι πιθανά να πείραξε το παιδί («έπαιζε μέσα στα χόρτα»). Εαν βρεθούν πολλά παιδιά στις ίδιες συνθήκες («έπαιζαν με κάμπιες και όλα γέμισαν σπυριά») ή εάν ένα παιδί ξαναεμφανίσει κνίδωση σε παρόμοιες συνθήκες («ξαναπέταξε φλούμπες όταν και πάλι πήγαμε στης γιαγιάς του και έπαιξε κοντά στο κοτέτσι»), τότε πλησιάζουμε τον πραγματικό ένοχο.

Η συχνότερη αιτία είναι κάποιο αλλεργιογόνο. Όπως μαρτυρά η ετυμολογία της λέξης, αλλεργία σημαίνει «άλλο-έργο». Η άμυνα του παιδιού αναγνωρίζει ως «εχθρό» το αλλεργιογόνο (οτιδήποτε γεννά-δημιουργεί αλλεργία π.χ. η γύρη), το οποίο στον υπόλοιπο κόσμο δεν προκαλεί βλάβη.

Με την επαφή με το αλλεργιογόνο κινητοποιείται μέρος του αμυντικού μηχανισμού με κύριο χαρακτηριστικό την έκκριση ουσιών (κυρίως ισταμίνης), στις οποίες οφείλεται και η εντυπωσιακή εικόνα με τον κνησμό, τον καύσο και το οίδημα.

Θεραπεία
Αποφυγή έκθεσης στο αίτιο (εαν το έχετε εντοπίσει)
• Αντιϊσταμινικά(Xozal, Aerius, Rupafin κλπ), ακόμα και Η2 αντιϊσταμινικά (γνωστά μας αντιόξινα για το στομάχι) και σε σπάνιες (βαριές ή χρόνιες) περιπτώσεις κορτιζόνη ή/και αδρεναλίνη (πάντα μετά από συμβουλή ιατρού)

• Δίαιτα αποκλεισμού ορισμένων φαγητών δεν χρειάζεται, εκτός εάν παρατηρήσουμε έξαρση της κνίδωσης αφού το παιδί φάει κάτι συγκεκριμένο. Πιο συχνά το παρατηρούμε όταν τα παιδιά καταναλώσουν οστρακοειδή, ψάρια, μπανάνα, φράουλα, ντομάτα, σοκολάτα, ξηρούς καρπούς ή τροφές με συντηρητικά. Σε αυτή την περίπτωση, αποφεύγουμε την υπεύθυνη τροφή για 1-2εβδομάδες, χωρίς να σημαίνει αναγκαστικά ότι η συγκεκριμένη τροφή είναι το αίτιο της κνίδωσης, ούτε πως το παιδί είναι αλλεργικό σε αυτή.

• Υπομονή και παρακολούθηση-επανεξέταση από τον θεράποντα ιατρό, ειδικά εάν παρουσιάζονται σοβαρές εξάρσεις ή το τυπικό εξάνθημα δεν υποχωρεί ή αλλάζει εμφάνιση.

Πορεία νόσου
Η κνίδωση συνήθως υποχωρεί σε 1-2 μέρες χωρίς να χρειαστεί αγωγή. Δεν αποκλείεται όμως να επανεμφανιστεί μετά από 2-3 μέρες και μάλιστα ενώ πιθανά έχετε ήδη αρχίσει και φαρμακευτική αγωγή.
Χρειάζεται να περάσουν περισσότερες από 6 εβδομάδες υποτροπών για να ονομάσουμε την κνίδωση χρόνια.

Ευτυχώς ο κανόνας για τα παιδιά μιλάει για συνηθέστερη την οξεία κνίδωση, που διαρκεί από 1 με 2 μέρες μέχρι 1 με 2 εβδομάδες.

Μην βιαστείτε να απογοητευτείτε από την αγωγή και ακολουθείστε πιστά τις οδηγίες θεραπείας γιατί οι υποτροπές μετά από μεσοδιάστημα μιας με δύο ημερών χωρίς συμπτώματα, είναι μέσα στο πρόγραμμα της κνίδωσης ακόμα και ενώ το παιδί λαμβάνει τα κατάλληλα φάρμακα.

Προσοχή!!!
Τα παραπάνω είναι καθησυχαστικά για την κνίδωση και τις δερματικές της εκδηλώσεις, που μπορεί μεν να ταλαιπωρούν για λίγες μέρες το παιδί, δεν θέτουν όμως σε κίνδυνο τη ζωή του.

Δεν συμβαίνει το ίδιο σε κάποιες περιπτώσεις όπου το οίδημα-πρήξιμο που παρατηρούμε στο δέρμα,επηρεάζει και εσωτερικά όργανα με πιο δραματικό και επικίνδυνο όλων, το οίδημα του λάρυγγα (μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη απόφραξη του αεραγωγού).

Επιβάλλεται η άμεση εκτίμηση από γιατρό όταν η κνίδωση επεκτείνεται στο πρόσωπο με οίδημα στα χείλη ή στη γλώσσα και το παιδί ακούγεται βραχνό ή παραπονιέται για δυσκολία στην αναπνοή του, κάνει εμετό ή λιποθυμίσει.

Πηγή: iator.gr

Διαβάστε ακόμη

Ψευδοκύστη στο πάγκρεας: Όσα θέλετε να γνωρίζετε

Υδατάνθρακες: κατανοώντας την αξία τους

Υπέρταση και ινομυώματα: Πώς συσχετίζονται

Ηπατική νόσος: Πώς εκδηλώνεται στις διάφορες μορφές της

Ποιες είναι οι συνέπειες της χαμηλής βιταμίνης D

Λουτεΐνη: Ποια τα οφέλη της & σε ποιες τροφές θα τη βρείτε

Γυροειδής αλωπεκία (τριχοφάγος): Τί είναι και πώς αντιμετωπίζεται

Πνευμονική ατρησία: Προσοχή στα συμπτώματα της καρδιακής νόσου