Με επιτυχία και φέτος το Μare Nostrum
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 323 ΦΟΡΕΣ
Μεγάλη επιτυχία σημείωσε και φέτος η διοργάνωση για 9η χρονιά του συνεδρίου Mare Nostrum στο Επιμελητήριο Δωδεκανήσου στη Ρόδο.
Το συνέδριο διοργανώθηκε από τις 2-4 Μαΐου 2018 από το Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών, το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών “Διακυβέρνηση Ανάπτυξη και Ασφάλεια στη Μεσόγειο” του Πανεπιστημίου Αιγαίου, το Δήμο Ρόδου και άλλους Φορείς, με την υποστήριξη του Κέντρου Μελέτης Μεσογειακής – μεσανατολικής πολιτικής και πολιτισμού (ΚΕΜΜΕΠ) και είχε ως θέμα του «Μεσόγειος – Μέση Ανατολή: η δυναμική του χάους».
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίασε η αναφορά ενός εκ των ομιλητών και συγκεκριμένα του Διδάκτορα του Πανεπιστημίου Αιγαίου και Δικηγόρου Ρόδου Νικήτα Μπόλκα, ο οποίος μεταξύ άλλων επεσήμανε πως «η περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου είχε ανέκαθεν ένα ιδιαίτερο γεωπολιτικό ενδιαφέρον στο πεδίο της στρατηγικής των μεγάλων δυνάμεων. Με όρους της σημερινής εποχής η Ανατολική Μεσόγειος είναι μια θαλάσσια περιοχή, η οποία βρέχει τις ακτές της Λιβύης, της Αιγύπτου, της Παλαιστινιακής Αρχής, του Ισραήλ, του Λιβάνου, της Συρίας, της Τουρκίας, της Ελλάδας και φυσικά όλες τις ακτές της Κύπρου
Η λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου έχει μετατραπεί σε κόμβο όπου διασταυρώνονται τα συμφέροντα όλων των διεθνών παικτών, κάτι που σημαίνει ότι η περιοχή έχει εισέλθει σε μια μακρά μεταβατική περίοδο που θα κρίνει – μεταξύ άλλων – και τη θέση της Ελλάδας.
Η Ανατολική Μεσόγειος μετατρέπεται, επίσης, σε ενεργειακό κόμβο εξόρυξης και διακίνησης φυσικού αερίου. Οι συζητήσεις για τον καθορισμό υφαλοκρηπίδας και Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών ανάμεσα στα κράτη της περιοχής δεν είναι πια θεωρητικές, αλλά κρύβουν και χειροπιαστά οικονομικά συμφέροντα.
Το «Μεγάλο Παιχνίδι» της Μεσογείου έχει ήδη αρχίσει και οι ανταγωνισμοί σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο είναι ήδη ισχυροί. Οι δεσμοί της Ελλάδας με τους δύο από τους τρεις βασικούς περιφερειακούς «παίκτες», Αίγυπτο και Ισραήλ βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε εξαιρετικό επίπεδο, με την Αθήνα να διατηρεί υψηλότατου επιπέδου στρατιωτική συνεργασία σε θάλασσα και αέρα τόσο με την Ιερουσαλήμ όσο και με το Κάιρο. Ωστόσο, το βασικό πρόβλημα στα επόμενα δέκα χρόνια, εντοπίζεται στην αύξηση της προβολής ισχύος της Τουρκίας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου».