Γιατί «ICARO– ΙΚΑΡΟΣ»;;;

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο αρχιτέκτονας
Αγαπητός Ξάνθης

Πριν από λίγες ημέρες έγιναν τα εγκαίνια της πολυδιαφημισμένης έκθεσης «ICARO-ΙΚΑΡΟΣ, 1928-1988» με πλούσια εκθέματα από την κεραμική τέχνη από την έρευνα και συλλογή του κ.Γιάννου Ιωαννίδη, στο ιστορικό χώρο του Παλατιού του Μεγάλου Μαγίστρου.

Η έκθεση «ICARO– ΙΚΑΡΟΣ, 1928-1988» περιλαμβάνει κεραμικά και άλλα χρηστικά υλικά που διατρέχουν όλη την περίοδο λειτουργίας του εργοστασίου.
Οι πιατελότειχοι από τα χωριά της Ρόδου και όχι μόνο, αλλά και από το χωριό της Λίνδου αποτελούν άριστα δείγματα του πλούτου του νησιού και του διεθνούς εμπορίου που διεξαγόταν τότε με επίκεντρο τη Ρόδο.

Αποτελεί την πρώτη σοβαρή προσπάθεια να αναδειχθεί η συνολική ιστορία του ΙΚΑΡΟΥ, η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το νησί της Ρόδου.

Στην παρουσίασή της έκθεσης υπάρχουν επίσης κεραμικά από τη συλλογή του Μουσείου Μπενάκη, της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου και ιδιωτικές συλλογές. Ιδιαίτερης σημασίας είναι και η παρουσίαση από το Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης του Δήμου Ρόδου της περίφημης «συνολικής συλλογής Παναγιώτη Ιωαννίδη, 300 τεμαχίων» μίας από τις τρεις διάσημες συλλογές κεραμικών «ιζνίκ» της Ρόδου, η οποία αγοράστηκε το 1973 από το Δήμο Ροδίων και φυλάσσεται σήμερα στο Νεοελληνικό Μουσείο της Ρόδου.

Παρουσιάζονται (περίπου 40 τεμάχια) για πρώτη φορά μετά το 1988, όταν, κατά τη Διάσκεψη Κορυφής των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέρος αυτής εκτέθηκε στον προμαχώνα Καρρέττο προς τιμή των τότε επισκεπτών.
Εκτός της ιστορικής περιγραφής, πλήθος ροδιτών κατέκλισαν την ημέρα των εγκαινίων να ακούσουν, να δουν, να θυμηθούν, να ονειρευτούν, να αναπολήσουν.

Η λέξη ΙΚΑΡΟΣ είναι συνδεδεμένη με την νεώτερη ιστορία του νησιού.
Είναι η καλλιτεχνική φωτιά που τότε άναψε και ακόμη σιγοκαίει στις καρδίες των ροδιτών, γιατί απλά η ιστορία του ΙΚΑΡΟΣ, δεν έχει πεθάνει.

---Υπάρχουν ακόμη και σήμερα άτομα που δούλεψαν στο εργοστάσιο του ρόδιου επιχειρηματία Κωνσταντίνου Δ. Χατζηκωσταντή, του μεταπολεμικού ιδιοκτήτη.

---Υπάρχουν ακόμη και σήμερα αντικείμενα που βρίσκονται σε κάθε σπίτι της Ρόδου και μάλιστα μετά την επισημοποίηση της τέχνης του ΙΚΑΡΟΣ και τη δημοσιότητα που πήρε, τα αντικείμενα έχουν πάρει περίοπτη θέση στο σαλόνι.

---Υπάρχουν ακόμη και σήμερα, συγγενείς του ρόδιου ιδιοκτήτη που κρατούν άσβεστη τη φλόγα της αγάπης των δημιουργημάτων.

---Υπάρχουν ακόμη και σήμερα, κατασκευές προς πώληση στις σπουδαιότερες δημοπρασίες αξιόλογων διεθνών οίκων, που τιμώνται με υψηλά πόσα.

---Υπάρχουν ακόμη και σήμερα συλλέκτες των κεραμικών που «πεθαίνουν» για ένα γερό κομμάτι από την ιταλική εποχή του ΙΚΑΡΟΣ.

---Υπάρχουν και σήμερα, καταστήματα στην Μεσαιωνική Πόλη που πουλούν πιάτα του ΙΚΑΡΟΣ, με την ανάλογη ψιλή τιμή, λόγω συλλεκτικού χαρακτήρα.

Είμαι από τους νεωτέρους της ζωής του ΙΚΑΡΟΣ, παρόλα αυτά η λατρεία και ο σεβασμός μου στην τέχνη των κεραμικών ροδίτικων προϊόντων, μοναδικών στο κόσμο από πλευράς σχεδίου και απόδοσης, είναι διάπλατος.

Γιατί απλά, είμαστε οι νεώτεροι, υπερήφανοι για την παρακαταθήκη και την τέχνη που οι «γονείς» μας πρόσφεραν για να μπορούμε εύκολα να λέμε ότι η Ρόδος είναι το σταυροδρόμι των πολιτισμών.

• Στο κ.Γιάννο Ιωαννίδη ένα μεγάλο ευχαριστώ για την αναβίωση της πορείας του ΙΚΑΡΟΣ μέσα από το μεράκι και το πάθος που τον διακρίνει και που αποτέλεσε και σπίθα για εμάς…

• Στην Τ.Α, επίσης ευχαριστώ για τη συνδρομή της μεταφοράς της έκθεσης από το Μουσείο Μπενάκη.

• Στο μουσείο Μπενάκη για την εγγύηση της επιστημονικής επιμέλειας και την γενικότερη προσφορά του στη τέχνη του ΙΚΑΡΟΣ

• Στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Δωδ/σου για την παροχή του εκπληκτικού χώρου του Παλατιού και ειδικά για της μοναδική αίθουσα που άνοιξε μετά από 30 χρόνια διατρανώνοντας το κτηριακό μεγαλείο του Παλατιού.

• Στον εγγονό του Παναγιώτη Ιωαννίδη, για τη γενναιοδωρία του παππού και του ιδίου…για τη συλλεκτική μοναδική συλλογή που δώρισε στο Δήμο Ρόδου.

• Σε όλους τους συντελεστές για να στηθεί αυτό το μικτό «καλλιτεχνικό θαύμα»

• Και το τελευταίο ευχαριστώ στα ανώνυμα άτομα που εργάστηκαν από το 1928-1988 ευσυνείδητα τόσο χρόνια για να φτιάξουν αυτό το θαύμα που ακόμη και σήμερα λαμπρύνει «τη βίβλο» της τοπικής κουλτούρα μας…και έτσι το διαβάζουμε εμείς με την πρέπουσα βιωματική ευαισθησία.

Υ.Γ. Στη φωτογραφία εμφανίζονται έξι ντόπιοι αρχιτέκτονες και ο δημιουργός Γιάννος Ιωαννίδης στην αίθουσα έκθεσης των καλλιτεχνημάτων αποτυπώνοντας το σεβασμό στο χώρο και στο χρόνο.