Εντυπωσίασε τους Ροδίτες και τις Ροδίτισσες η χορωδία του Γέιλ

Rodiaki NewsRoom

Πάνω από 1.200 άτομα κατέκλυσαν την αυλή του Καστέλου

Ρεπορτάζ της Ευαγγελίας Περγαντή

Το κάστρο του Μεγάλου Μαγίστρου ζωντάνεψε το βράδυ της Τρίτης με μία καταπληκτική συναυλία μεγάλου πολιτιστικού ενδιαφέροντος.

Συγκεκριμένα, η διάσημη χορωδία του πανεπιστημίου Γέιλ «Yale Alumni Chorus» πραγματοποίησε μία συναυλία υπό τη Διεύθυνση του Jeffrey Dumma και με τη συμμετοχή της Μικτής Χορωδίας Ρόδου και του Μουσικού Σχολείου Ρόδου υπό τη Διεύθυνση του Μιχάλη Καλαεντζή.

Κάτω από τα αστέρια στην αυλή του Καστέλου πολύς κόσμος συγκεντρώθηκε προκειμένου να ακούσει τις συγχρονισμένες φωνές των καλλιτεχνών της χορωδίας. Το Παλάτι κατά μήκος των τειχών φωτίστηκε με διαφορετικούς χρωματικούς συνδυασμούς: μπλε, κίτρινο, κόκκινο, ροζ, μωβ, δίνοντας μία νότα ρομαντισμού, όπως ταιρίαζει άλλωστε στον χώρο.

Η προσέλευση του κόσμου ήταν τόσο μεγάλη, ώστε έβλεπες ανθρώπους να κάθονται όχι μόνο στις καρέκλες, στα σκαλιά, αλλά και στο πάτωμα!

Κάτω από αυτές τις συνθήκες ο απερχόμενος δήμαρχος απηύθυνε λόγο στον κόσμο, τονίζοντας τη σημαντικότητα της εκδήλωσης αλλά και τη σημασία της μουσικής ως μέσο επικοινωνίας.
 

Το Μουσικό Σχολείο Ρόδου ανέβηκε στη σκηνή και παρά το νεαρό της ηλικίας των παιδιών απέδειξαν ότι οι φωνές τους μπορούν να σταθούν αντάξια δίπλα στη διάσημη ορχήστρα. Ύστερα, η Μικτή Χορωδία Ρόδου ερμήνευσε με έναν πρωτότυπο τρόπο γνωστά κομμάτια πολλών καλλιτεχνών μεταξύ αυτών και τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη και του Μάνου Χατζιδάκι. Οι δύο χορωδίες μοιράστηκαν τη σκηνή συνδυάζοντας τις μοναδικές φωνές τους και οδηγώντας έτσι το κοινό σε ένα εύηχο ταξίδι.

Πριν την υποδοχή της ορχήστρας «Yale Alumni Chorus», ο Πρόεδρος του Πανεπιστημίου του Γέιλ εξομολογήθηκε μία προσωπική ιστορία: «Ο πατέρας μου είχε έρθει στη Ρόδο το 1947 και μου έδειχνε φωτογραφίες απο το νησί αναφεροντάς μου ότι είναι η πιο όμορφη και ιστορική πόλη. Τώρα, 70 χρόνια αργότερα, μπορώ να πω ότι ο πατέρας μου είχε δίκιο».

Στη συνέχεια, έγινε μία ανταλλαγή δώρων μεταξύ Δημάρχου και Προέδρου, ενώ δώρα διανεμήθηκαν και στον Αντιδήμαρχο Πολιτισμού κ. Χατζηιωάννου, στο Μιχάλη Καλαεντζή και στον Jeffrey Dumma. Ο τελευταίος, επίσης, σχολίασε ότι είναι τιμή τους να μοιραστούν τη σκηνή με τις άλλες δύο χορωδίες.

Όταν η “Yale Alumni Chorus” άρχισε να τραγουδάει καθήλωσε από το πρώτο λεπτό το κοινό.
Έγινε γρήγορα αντιληπτό ότι η φήμη δεν προηγείται του ταλέντου τους και για τον λόγο αυτό ο κόσμος συνέχιζε να παρακολουθεί προσηλωμένος και εντυπωσιασμένος από τις φωνές τους.
Η εκδήλωση αυτή κατάφερε πραγματικά να μαγέψει και να ταξιδέψει τους παρευρισκόμενους σε μία άλλη εποχή. Τους έκαναν να αδημονούν για την επόμενη φορά που θα έρθουν στην Ελλάδα.

Ο Δήμαρχος για τη συναυλία
Κατά τη χθεσινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, αναφορά στη συναυλία έκανε και ο απερχόμενος Δήμαρχος Ρόδου κ. Φώτης Χατζηδιάκος ο οποίος μάλιστα θέλησε να προβεί  και σε μία παρατήρηση…καλοπροαίρετα όπως σημείωσε.

Καταρχήν, χαρακτήρισε τη συναυλία ως μία πολύ σπουδαία πολιτιστική εκδήλωση. Στη συνέχεια, ανέφερε χαρακτηριστικά ότι στα είκοσι χρόνια που παρακολουθεί εκδηλώσεις με θεσμική ιδιότητα, θεωρεί ότι είχε τον περισσότερο κόσμο αφού υπολογίζεται ότι την παρακολούθησαν πάνω από 1200 άτομα!

Χαρακτηριστικό, σύμφωνα με την περιγραφή του Δημάρχου, είναι ότι είχε κατακλυστεί από κόσμο όλος ο χώρος του Παλατιού, οι αυλές, τα σκαλιά κτλ.

Όπως είπε, επρόκειτο για μία καταπληκτική εκδήλωση και επειδή είχε τόσο κόσμο, ανάμεσά τους και αρκετούς ξένους, αισθάνθηκε άσχημα γιατί ήταν παρόντες μόνο δύο τρία άτομα από τη Δημοτική Αρχή.
Δεν παρέλειψε, επίσης, να συγχαρεί τον Αντιδήμαρχο Πολιτισμού κ. Τέρη Χατζηιωάννου γιατί πριν από ένα χρόνο-η χορωδία ήρθε εδώ με πρωτοβουλία του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος-κατάφεραν να αποσπάσουν την τρίτη συναυλία της χορωδίας του Γέιλ στην Ελλάδα (σ.σ. μετά το Ίδρυμα και το Ναύπλιο) και να τη φέρουν στη Ρόδο.

Έτσι, όπως είπε, αναδείχθηκε και ο πολιτισμός της Ρόδου μαζί με τις δικές μας χορωδίες αλλά και η δουλειά η σπουδαία που κάνει ο Δήμος.