Αλάτι και ρευματικά νοσήματα
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 162 ΦΟΡΕΣ
Οι ασθενείς με αυτοάνοσα ρευματικά νοσήματα υπό κορτιζόνη θα πρέπει να αποφεύγουν την πρόσληψη αλατιού, λόγω αύξησης παρενεργειών (αρτηριακή πίεση, κατακράτηση, οίδημα προσώπου).
Δεν είναι όμως μόνο το θέμα της κορτιζόνης. Έχει αποδειχθεί ότι η πρόσληψη αλατιού σε μεγάλες ποσότητες είναι δυνατόν να πυροδοτήσει ή να επιδεινώσει αυτοάνοσα νοσήματα.
Σε in vitro (σ.σ. σε γυάλινο σωλήνα) μελέτες (σε κυτταρικούς πληθυσμούς) έχει φανεί ότι κύτταρα της φυσικής ή επίκτητης ανοσίας, όταν εκτεθούν σε υπέρτονο ορό, εκφράζουν ένα φλεγμονώδες προφίλ.
Τα δεδομένα πάντως από μελέτες σε πειραματόζωα με αυτοάνοσα νοσήματα ή σε ανθρώπους (in vivo, δηλαδή σε ζωντανό οργανισμό) είναι λιγότερο πειστικά. Κινάσες, όπως η SGK1, φαίνεται πάντως να εμπλέκονται, με μεταστροφή προς Th17 φαινότυπο, κάτι που φαίνεται να επιδεινώνει νοσήματα όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας, ο ΣΕΛ, αυτοάνοσες κολίτιδες, απόρριψη μοσχεύματος κ.α.
Μέσα από μελέτες παρατήρησης έχει τέλος αποδειχθεί σχέση μεταξύ αυξημένης πρόσληψης αλατιού και αυξημένων κρίσεων της νόσου σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας. Για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, έχει φανεί μεγαλύτερος κίνδυνος ανάπτυξης νόσου, ειδικά σε καπνιστές.
Πηγή: iator.gr