Μηνυματοπομποί

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο
Θανάσης Καραναστάσης

Κάθε μέρα και με πολλούς τρόπους εκδηλώνει η Τουρκία την επιθετική της πολιτική εναντίον της χώρας μας.

Προβάλλει συνεχώς απαράδεκτες διεκδικήσεις εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων.

Πώς αντιδρά η δική μας πολιτική ηγεσία σ’ αυτά;
Aπευθύνει μηνύματα...
Τη μία ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απευθύνει “ηχηρό” μήνυμα προς την άλλη πλευρά.

Την άλλη ο πρωθυπουργός στέλει κι αυτός “αυστηρό” μήνυμα. Και κάποιου άλλου κυβερνητικού παράγοντα το μήνυμα είναι “σκληρό”.

Δεν ξέρω, αν οι χαρακτηρισμοί αυτοί είναι απλώς προϊόντα δημοσιογραφικής σύλληψης ή προέρχονται από τους ίδιους τους... μηνυματοπομπούς. Δεν είναι βέβαια σημερινό το φαινόμενο της αποστολής μηνυμάτων προς την τουρκική πλευρά.

Κι άλλοι κυβερνήτες μας στο παρελθόν ασκούσαν την ίδια τακτική με κορυφαίο τον μικρό Καραμανλή. Αφού χάρισε τη συμφωνία του Ελσίνκι στους Τούρκους κι αφού κουμπάριασε με τον Ερντογάν, άρχισε να αντιμετωπίζει τις τουρκικές προκλήσεις με “αυστηρά” μηνύματα.

Δεν είμαι σε θέση να ξέρω τι παθαίνουν οι Τούρκοι όταν λαμβάνουν αυτές τις - υποτίθεται- προειδοποιήσεις.

Τα “κάνουν πάνω” τους ή ξεραίνονται στα γέλια;
Είναι θλιβερό να διαπιστώνει κανείς με πόση ελαφρότητα αντιμετωπίζουν οι ηγεσίες μας τα νταηλίκια των γειτόνων.

Αυτοί προβάλλουν συνεχώς και με αυξανόμενη ένταση τις διεκδικήσεις τους εις βάρος της χώρας μας. Εμείς δεν έχουμε τίποτα να διεκδικήσουμε απ’ αυτούς;
Ας το πράξουμε μια φορά να δούμε πώς θα τους φανεί.

Όταν σε απειλεί ο άλλος δεν τον αντιμετωπίζεις με λόγια του αέρα. Πρέπει να τον πείσεις ότι αυτά που λες τα εννοείς, ότι, δηλαδή, θα αντιδράσεις δυναμικά, αν τολμήσει να θίξει τα κυριαρχικά σου δικαιώματα.

Αυτό έπραξε ο Ανδρέας Παπανδρέου στα τέλη Μαρτίου του 1987.
Αλλά αυτός ήταν άλλης τάξεως ηγέτης.

Έστειλε ένα και μόνο μήνυμα, σαφές και ξεκάθαρο. Και οι Τούρκοι το κατάλαβαν μια χαρά. Καλό είναι να το θυμόμαστε αυτό.