Γ. Βασιλώττος: «Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται καλλιτέχνες»

Rodiaki NewsRoom

Συνέντευξη του Ροδίτη ηθοποιού
στο PolisMagazino

«Καριέρα για εμένα σημαίνει ο συνεχής αγώνας του καλλιτέχνη για αλήθεια, ποιότητα, δέσιμο με τον θεατή ή τον ακροατή μέσω του έργου του και συγκίνηση του εαυτού του με το κοινό αλλά και του κοινού με αυτόν.

Σε ποια ηλικία ανακαλύψατε ότι θέλετε να γίνετε ηθοποιός;
Όταν ήμουν 20 χρονών αποφάσισα να να φύγω από το νησί που γεννήθηκα και μεγάλωσα, τη Ρόδο, και ήρθα στην Αθήνα για να γίνω τραγουδιστής, εφόσoν είχα τελειώσει μουσικό γυμνάσιο και λύκειο. Όταν τελείωσα λοιπόν τις σπουδές μου πάνω στο τραγούδι, στα 23 μου, γνώρισα εναν άνθρωπο που ασχολούνταν ερασιτεχνικά ακόμα με το θέατρο και με παρότρυνε να δώσω εξετάσεις για να μπω σε δραματική σχολή. Εγώ ως τότε δεν είχα ασχοληθεί ποτέ με το θέατρο και γενικά με την υποκριτική.
Πήγα λοιπόν για να δοκιμάσω αν μου αρέσει και τελικά βρήκα αυτό που ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Στα 23 λοιπόν χαίρομαι που βρήκα το αντικείμενο που με εκφράζει σε μικρή σχετικά ηλικία πριν προλάβω να αναπτύξω πολλές άμυνες ως άνθρωπος.

Ποιον ηθοποιό – καλλιτέχνη θαυμάζετε;
Είναι πάρα πολλοί οι καλλιτέχνες που θαυμάζω. Είχα την τιμή και την ευκαιρία μα συνεργαστώ με κάποιους από αυτούς, με τον Άρη Σερβετάλη ας πούμε που είναι ένας καταπληκτικός καλλιτέχνης και τον θαυμάζω για την αλήθεια που εκπέμπει και στη σκηνή αλλά και στην κάμερα. Ωστόσο καλλιτέχνες δεν είναι μόνο αυτοί που φαίνονται στη σκηνή ή στην κάμερα. Καλλιτέχνες είναι και αυτοί που φωτίζουν ή στήνουν τη σκηνή ή στήνουν ή κρατάνε την κάμερα. Αυτοί που στήνουν το σκηνικό σε ένα γύρισμα ή αυτοί που ντύνουν τους ηθοποιούς ή αυτοί που γράφουν τη μουσική ή ηχογραφούν τα πουλιά και τον αέρα που ακούγεται σε μια σκηνή ενός έργου. Χωρίς καλλιτεχνική άποψη δεν γίνεται τίποτα καλλιτεχνικό.

Θέατρο ή κινηματογράφος; Τι προτιμάτε;
Δεν μπορώ να τα συγκρίνω αυτά τα δύο. Είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα και παράλληλα τόσο κοινά. Είναι σαν να προσπαθώ να συγκρίνω ένα μήλο με ένα πορτοκάλι. Είναι και τα δύο φρούτα. Αυτό είναι το κοινό τους στοιχείο. Μου αρέσουν και τα δύο γιατί είναι φρούτα απλώς είναι διαφορετικά. Έτσι και το θέατρο με το σινεμά. Είναι και τα δύο φρούτα που μου αρέσουν, το κοινό τους στοιχείο είναι η υποκριτική. Η υποκριτική είναι μία. Απλώς ένα έχει διαφορετική γεύση και άλλη μαγεία και διαφορετικό χειρισμό της υποκριτικής ικανότητας. Δεν πιστεύω αυτό που λένε ότι το θέατρο είναι πιο ζωντανό γιατί έχει ροή οπότε είναι ποιο ωραίο. Όχι. Και τον κινηματογράφο αν τον κάνεις «σωστά» ολοζώντανος είναι. Απλώς λόγω προγράμματος των γυρισμάτων υπάρχει χρονική αναπήδηση στο σενάριο, με την έννοια ότι μπορεί να γυριστεί την πρώτη μέρα γυρίσματος η τελευταία σκηνή του έργου και την τελευταία μέρα γυρίσματος η πρώτη σκηνή του έργου. Δεν είναι εύκολο να διατηρήσεις την ενέργεια που πρέπει να έχεις στην εκάστοτε σκηνή. Ένας καλός ηθοποιός όμως μαζί με έναν καλό σκηνοθέτη όλα είναι εφικτά. Αν έπρεπε όμως να επιλέξω ένα από τα δύο, θα επέλεγα κινηματογράφο.

Τι σημαίνουν οι λέξεις καριέρα – επιτυχία για εσάς;
Καριέρα για μένα σημαίνει ο συνεχής αγώνας του καλλιτέχνη για αλήθεια, ποιότητα, δέσιμο με τον θεατή ή τον ακροατή μέσω του έργου του και συγκίνηση του εαυτού του με το κοινό αλλά και του κοινού με αυτόν». Επιτυχία για μένα είναι όταν ο καλλιτέχνης κάνει όλα τα παραπάνω.

Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται;
Καλλιτέχνης εννοείται ότι γεννιέται ο άνθρωπος. Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται καλλιτέχνες, απλώς είναι στο χέρι του μεγαλώνοντας πόσο θα το αναπτύξει και πόσο θα εμβαθύνει σε αυτό. Όταν ένα βρέφος κάνει δήθεν ότι κλαίει ή όταν πετάει το φαγητό του κάτω το κάνει για να τραβήξει την προσοχή, είτε της μητέρας του είτε οποιουδήποτε άλλου. Αυτό είναι κατά κάποιο τρόπο ένα τέχνασμα.

Ποια λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη;
Ταπεινότητα.

Νιώθετε την «έμπνευση» πριν δημιουργήσετε;
Καμιά φορά ναι, νιώθω έμπνευση και δημιουργώ. Άλλες φορές πάλι ξεκινώ να δημιουργώ και έρχεται μετά η έμπνευση για το πώς αυτό που δημιουργώ ή δημιούργησα θα γίνει καλύτερο. Και καμιά φορά έχοντας δημιουργήσει κάτι, έρχεται η έμπνευση που με κάνει να πω ότι αυτό είναι όλο λάθος. Και αρχίζω από την αρχή.

Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως καλλιτέχνη;
Εργατικό, συνεργάσιμο και με πείσμα για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Έχω κλείσει για μια ταινία μεγάλου μήκους του Σύλλα Τζουμέρκα και μια παράσταση για μετά το καλοκαίρι της Ειρήνης Γαντερί.

Βιογραφικό – Βασιλώττος Γιάννης.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ρόδο. Αποφοίτησε από μουσικό γυμνάσιο και λύκειο. μετά την ολοκλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων ήρθε στην Αθήνα για να ακολουθήσει το επάγγελμα του τραγουδιστή μετά την ολοκλήρωση των μουσικών σπουδών του αποφάσισε να δοκιμάσει και και το μονοπάτι της υποκριτικής. Έτσι λοιπόν έδωσε εισαγωγικές εξετάσεις στη σχολή δραματικής τέχνης «πράξη επτά». Αποφοιτώντας από τη σχολή μαζί με την ομάδα του διακρίθηκαν και κέρδισαν ένα φεστιβάλ θεάτρου στο θέατρο ιδέα και ανέβασαν την παράστασή τους, «Το σκάκι» όπου σκηνοθέτησε έγραψε τη μουσική και ερμήνευσε μερικούς από τους ρόλους του έργου. Έπειτα έκανε διάφορες θεατρικές παραστάσεις ως ηθοποιός και μία ταινία μεγάλου μήκους με αξιόλογους ανθρώπους του καλλιτεχνικού χώρου.