Μητροπολίτης Κύριλλος: «Δεν προστατεύω μόνο τη ζωή μου, προστατεύω και τη ζωή των άλλων...»!

Pοδούλα Λουλουδάκη

Ο μητροπολίτης Ρόδου, για τον κορωνοϊό, το εμβόλιο και τη λειτουργία των εκκλησιών τις άγιες ημέρες

Η θέα στη θάλασσα από το γραφείο του μητροπολίτη Ρόδου, με φόντο το φρούριο του Αγίου Νικολάου είναι ίσως ό,τι καλύτερο μπορεί να δει κανείς μετά το κόκκινο χαλί της σκάλας και τις βαριές κουρτίνες που ταιριάζουν απόλυτα στην επιβλητική ατμόσφαιρα.

Είναι ένας μητροπολίτης έξω από τα συνηθισμένα, ο δικός μας Κύριλλος. Ένας σύγχρονος πνευματικός άνθρωπος, με μόρφωση και έξυπνο χιούμορ όταν θελήσει να το φανερώσει. Είχα την τύχη άλλες φορές να διαβώ τους χώρους που περιέγραψα. Αυτή τη φορά η κουβέντα μας προσαρμοσμένη στο κλίμα των ημερών, έγινε διά τηλεφώνου. Εδώ, κι οι εκκλησίες άγιες μέρες, θ’ ανοίξουν με το σταγονόμετρο, λόγω κορωνοϊού, η συνέντευξή μας δεν θα γινόταν υπό άλλες συνθήκες;

Ώρα πέντε το απόγευμα της Παρασκευής, ακριβής στο ραντεβού που έδωσε, μιλά για τις ειδικές συνθήκες που διάγουμε λόγω πανδημίας, για την πίστη στον Χριστό και την ανάγκη, σύμφωνα και με την ευαγγελική θεώρηση, «να προστατεύσουμε όχι μόνο τη δική μας ζωή αλλά και τη ζωή και των άλλων».

«Η ανθρωπότητα γνώρισε πολλές πανδημίες στο διάβα των αιώνων, μου λέει. Η ιδιαιτερότητα της σημερινής είναι ότι εκτείνεται σε παγκόσμια κλίμακα και πλήττει όλο τον κόσμο. Αυτό είναι το καινούργιο. Ζούσαμε στην ασφάλεια που μας έδιναν τα επιτεύγματα της ιατρικής. Νιώσαμε ξαφνικά ότι χάνουμε το έδαφος από τα πόδια μας. Λειτούργησε κατά κάποιο τρόπο ως η απώλεια του αυτονόητου».

Η Εκκλησία άργησε να αντιληφθεί τον μεγάλο κίνδυνο από τον ιό. Έτσι δεν είναι;
Όταν αντιμετωπίζουμε μία πρωτόγνωρη κατάσταση, όταν δεν υπάρχει παρόμοια εμπειρία, είναι πιθανό κι αυτό να συμβεί. Όμως δεν μπορούμε να πούμε ότι η Εκκλησία άργησε γιατί από την πρώτη στιγμή δεν αμφισβήτησε τα μέτρα και συνεργάστηκε με τους αρμόδιους φορείς, παρά την κριτική που δέχτηκε από κάποιους.

Σεβασμιότατε, σας θέτω αυτό το ερώτημα με αφορμή εκείνη την είδηση για τους έξι Μητροπολίτες που μολύνθηκαν από τον ιό και όσους νοσηλεύτηκαν και είτε τα κατάφεραν τελικά είτε έχασαν τη μάχη για τη ζωή.
Δεν ήταν οι άνθρωποι που αμφισβήτησαν τα μέτρα. Μετά την πρώτη καραντίνα κινήθηκαν όλοι στο πλαίσιο των μέτρων. Ο κλήρος δεν είναι εκτός κοινωνίας, συμπορεύεται μαζί της. Κάθε Κληρικός εκ των καθηκόντων του, έρχεται σε επαφή με πάρα πολλά άτομα. Ας το δούμε αναλογικά, χωρίς ιδεοληψίες.

Από την άλλη, εσείς προσωπικά από την πρώτη στιγμή ευθυγραμμιστήκατε με τα μέτρα της Πολιτείας.
Ακολούθησα την Εκκλησία και τις οδηγίες του Πατριαρχείου, με την πεποίθηση ότι οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε τέτοιου είδους μείζονα θέματα συντεταγμένα στο πλαίσιο της συντεταγμένης πολιτείας.

Η πίστη σώζει;
Η πίστη σώζει. Είναι διδασκαλία της Αγίας Γραφής, αποτελεί τη διαχρονική εμπειρία της Εκκλησίας. Μη ξεχνάμε όμως την πραγματικότητα της αναλογίας της πίστεως και το γεγονός ότι η πίστη δεν έχει μαγικό χαρακτήρα. Η Αγία Γραφή διδάσκει· «τίμα τον γιατρό», δηλαδή μην αγνοείς ή υποτιμάς την ιατρική επιστήμη.

Μάσκα και μέσα στους ναούς, λοιπόν;
Η μάσκα υπάρχει για να αποφευχθεί η μετάδοση του ιού. Όλοι γνωρίζουν τη διαδικασία μετάδοσής του.

Τι εντολές δώσατε στους ιερείς για τη λειτουργία των ναών αυτές τις άγιες ημέρες;
Δεν είναι ζήτημα προσωπικών εντολών του. Η πανδημία δεν αφορά μόνο τη Μητρόπολη Ρόδου. Αφορά όλη την Εκκλησία, απανταχού της γης. Η Εκκλησία προχωρά συντεταγμένα, και αποδέχεται τα μέτρα της Πολιτείας.

Και το εμβόλιο;
Είναι ένα ζήτημα ιατρικό-υγειονομικό, δεν είναι θεολογικό. Όσον αφορά τα εμβόλια, πάντα κάποιοι άνθρωποι είχαν τις αμφιβολίες τους, οι οποίες έχουν εκφραστεί και για άλλα εμβόλια, κατά το παρελθόν. Το σημαντικό είναι να έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν όλοι όσοι το επιθυμούν. Να υπάρχει αυτή η πρόσβαση για όλους, αλλά να σεβαστούμε και τη βούληση εκείνων που για τους δικούς τους προσωπικούς λόγους, δεν θα θελήσουν να εμβολιαστούν.

Σεβασμιότατε, τι θα λέγατε σ’ αυτούς που δεν πιστεύουν στον Θεό;
Η πίστη είναι εμπειρία, δεν είναι ιδεολογία. Είναι βίωμα. Εγώ θα έλεγα αυτό που είπε ο Φίλιππος στον Ναθαναήλ, όταν τον κάλεσε να συναντήσει τον Χριστό: «έρχου και ίδε». (Δηλαδή, έλα και γνώρισε μόνος σου).

Υπάρχουν κι εκείνοι που εκκλησιάζονται κανονικά ή κάνουν μεγάλους σταυρούς, αλλά η στάση ζωής τους δεν έχει καμία σχέση με τη διδασκαλία του Χριστού!
Ο άνθρωπος είναι άνθρωπος. «Ουκ έστι τελεία τελειότης εν τω αιώνι τω ατελεί» για να θυμηθούμε τον Αββά Ισαάκ. «Το επιεικές ημών γνωσθήτω πάσιν ἀνθρώποις» μας συμβουλεύει ο Απόστολος Παύλος.

Βλέπετε τη νεολαία να βρίσκεται τώρα κοντά στην πίστη του Χριστού ή τα προηγούμενα χρόνια ήταν πιο έντονο αυτό και ατόνησε;
Νομίζω ότι δεν μπορούμε να συζητάμε τα πράγματα με αυτή τη λογική. Πάντα υπάρχουν οι πιστοί, οι ολιγόπιστοι κι αυτοί που αυτοπροσδιορίζονται ως άπιστοι. Ο Χριστός έγινε άνθρωπος για όλους. Πού βρίσκονται τα όρια, το γνωρίζει Εκείνος. Να μη βιαζόμαστε να κρίνουμε ή να αξιολογούμε, γιατί τα δεδομένα, πολλές φορές μας εκπλήσσουν. Η πίστη είναι σαν το σπόρο, αν ευνοήσουν οι συνθήκες είναι δυνατόν οποιαδήποτε στιγμή να ξεπεταχτεί ένα βλαστάρι, που θα εξελιχθεί σε καρποφόρο δέντρο.

Με την παρουσία πόσων ατόμων θα γίνει τους ναούς η Θεία Λειτουργία, ανήμερα των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Φώτων, και τι θα λέγατε επιπλέον στους πιστούς;
Θα υπάρχει η φυσική παρουσία 25 πιστών και στον καθεδρικό ναό του Ευαγγελισμού η παρουσία 50 πιστών. Οι συνθήκες είναι πρωτόγνωρες, μας στεναχωρούν αλλά και κρίνουν το μέγεθος της ευθύνης μας. Τα μέτρα θα πρέπει να τα δούμε όχι αποκλειστικά ως «προστατεύω τη ζωή μου». Πρέπει να προχωρήσουμε στην ευαγγελική τους θεώρηση: «προστατεύω τη ζωή των άλλων».

Σας ευχαριστώ θερμά!