Μανώλης Κλωνάρης: Ο ταλαντούχος Ροδίτης ηθοποιός μιλάει στη «Ροδιακή» για τις τηλεοπτικές του επιτυχίες

Συνέντευξη στη Δήμητρα Στάγκα
dimitrastagka@rodiaki.gr

Ευδιάθετος, χαλαρός, με ωραίο λόγο και αγάπη για τη δουλειά του, ο Μανώλης Κλωνάρης μιλάει για τα παιδικά του χρόνια στη Ρόδο, τον ρόλο του στην καθημερινή σειρά «Γη της Ελιάς» και την επιτυχημένη πορεία του.

Μεγάλωσες στη Ρόδο σε μεγάλη οικογένεια.
Ναι, μεγάλωσα με τρεις αδερφές. Ζήσαμε πολύ όμορφα παιδικά χρόνια. Έχω μόνο όμορφες αναμνήσεις από εκείνη την περίοδο.

Μεγαλώσαμε στην Μέγκαυλη και στη συνέχεια στο χωριό Αφάντου, εκεί μένουν ακόμη οι δικοί μου. Δυστυχώς, λόγω πανδημίας και της δουλειάς μου δεν έχω έρθει στη Ρόδο τα τελευταία δύο χρόνια. Παλιότερα ερχόμουν κάθε καλοκαίρι, ανελλιπώς.

Πότε αποφάσισες να γίνεις ηθοποιός;
Πήγαινα από μικρός σε μια θεατρική ομάδα, μεγαλώνοντας άρχισα να βλέπω θέατρο, να ασχολούμαι, ώσπου αποφάσισα να πάω στη δραματική σχολή. Δεν είχα σκοπό να φύγω από τη Ρόδο αλλά προέκυψε, είχα μια καλλιτεχνική κλήίση, με ενθάρρυναν και οι γονείς μου, η οικογένειά μου.

Θα επέστρεφες μόνιμα στη Ρόδο;
Φυσικά, θα το ήθελα πολύ! Αν υπήρχε θέατρο, κατάλληλες δομές και στήριξη θα ήθελα πολύ να δουλέψω στη Ρόδο, να δημιουργώ στο νησί μου.

Το «Μπρούσκο» και «Η Γη της Ελιάς» πώς προέκυψαν;
Το 2015 αποφοίτησα από το θέατρο Καρόλου Κουν, είχα την τύχη να συμμετέχω σε πολλές και επιτυχημένες θεατρικές παραστάσεις.
Το «Μπρούσκο» ήρθε ξαφνικά, έκανα κάποιες ακροάσεις για σίριαλ, κάποια στιγμή δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από τον Ανδρέα Γεωργίου, μου είπε ότι είχε έναν ρόλο για μένα στο «Μπρούσκο». Έτσι έπαιξα τον Αλκιβιάδη.
Φέτος έχω τη χαρά να βρίσκομαι και πάλι στην Κύπρο, στη «Γη της Ελιάς» ως Ανέστης.

Πώς τα πας με την αναγνωρισιμότητα;
Είναι κάτι που προέκυψε μέσω της δουλειάς και της προβολής στην τηλεόραση. Χαίρομαι πολύ που με αναγνωρίζει ο κόσμος, που μου μιλάει για τη σειρά.

Ασχολείσαι και με τη σκηνοθεσία;
Ασχολούμαι με την σκηνοθεσία ναι, έχω γυρίσει και δυο ταινίες μικρού μήκους, η πρώτη έχει πάει σε αρκετά φεστιβάλ. Ετοιμάζω και την δεύτερη, δουλεύουμε το μοντάζ.
Αυτή τη περίοδο, σκηνοθετώ επίσης την παράσταση «Επικίνδυνη Στροφή ή Το Σκυλί Που Κοιμάται» στο θέατρο «Αγγέλων Βήμα». Ετοιμάζω και μια θεατρική συνεργασία στην Κύπρο.

Θέατρο ή τηλεόραση;
Το θέατρο είναι για μένα απαραίτητο, όχι μόνο σε επαγγελματικό επίπεδο αλλά και σε ψυχολογικό. Μου δίνει ενέργεια, με βάζει σε μια σωματική επαγρύπνηση.
Αν έπρεπε να επιλέξω, σίγουρα θα διάλεγα το θέατρο!