Ο Άιμαν ο Αιγύπτιος, που τον αγαπούν όλοι, στα ψάρια!

Pοδούλα Λουλουδάκη

Ένας απλός άνθρωπος της καθημερινότητας, που αισθάνεται πλήρης και ευτυχής

Συνέντευξη στη Ροδούλα Λουλουδάκη

Πάντα αναρωτιόμουν για τις ζωές των ανθρώπων που έβλεπα. Ωραία, αλλά πού το βρίσκει τέτοιο χαμόγελο ο Άιμαν, ο Αιγύπτιος στα ψάρια που σε καλωσορίζει όταν μπεις και σου λέει «άσ’ το πάνω μου», με τα ακαταλαβίστικα ελληνικά του- το μόνο κακό πάνω του- και σου δίνει απλόχερα συμβουλές για το ψήσιμο: «λίγο ψήσιμο, λέει. Κι άσ’ το μετά 10 λεπτά, στον ατμό»!

Ο Άιμαν, έφυγε μικρός από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, την πατρίδα του, μπάρκαρε στα ελληνικά καράβια, κι όταν κουράστηκε και ζήτησε στεριά ήρθε στη Ρόδο, κι όπως κάθε Αιγύπτιος που ξέρει τα ψάρια καλύτερα από τον καθένα, δουλεύει 27 χρόνια γι’ αυτά!

Δουλεύει εδώ, πάει και βρίσκει την οικογένεια που έκανε εκ των υστέρων «κάτω», όπως λέει την Αλεξάνδρεια, και γυρίζει πάλι εδώ.

Τον ψάχνανε στο μαγαζί το δίμηνο που έλειψε. Κι όταν γύρισε πριν από λίγες μέρες, γέλια, χαρές...

«Θα ‘ρθω να μου πεις για σένα...», του είπα κάποτε. Πέρασε καιρός πολύς και προχθές, Κυριακή μεσημέρι, την ώρα που τελείωνε τη δουλειά, «Άιμαν, σε ζητούν...», τον φώναξε το κορίτσι στο ταμείο! Ήρθε κοντά μου με την άσπρη, ολόσωμη, μουσαμαδιά, τα μαύρα γάντια και το χαμόγελο της ευτυχίας στο πρόσωπό του. Γιατί δεν χρειάζεται πολλά ο άνθρωπος για να είναι χαρούμενος κι ο Αιγύπτιος αυτός τα έχει ξεκαθαρισμένα μέσα του όλα.

«Είμαι από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, μου λέει. Τη Ρόδο, την έχω δεύτερη πατρίδα μου. Είμαι 30 χρόνια εδώ. Εδώ είναι όλοι οι φίλοι, όλη η παρέα μου, εδώ».

Η γυναίκα σου και τα παιδιά σου όμως είναι στην Αλεξάνδρεια. Πώς έγινε αυτό;
Πήγα για να κάνω τον στρατό. Τρία χρόνια ο στρατός, βρήκα και τη γυναίκα μου και την παντρεύτηκα, κάτω. Πήγα για τον στρατό κι έγινε αυτό.

Είναι βαρύς ο στρατός εκεί;
Πολύ. Είναι πολύ σοβαρά τα πράγματα. Εκεί πας στρατιώτης από τα 19. Τώρα τελευταία πάνε και γυναίκες.

Έχεις παιδιά, εκεί;
Έχω δύο αγόρια: ένα δεκαπέντε χρονών και ένα οκτώ. Έρχονται εδώ για καλοκαίρι μόνο. Και εγώ τον χειμώνα πάω όταν έχω άδεια. Φέτος πήγα για δύο μήνες.

Πώς είναι τώρα τα πράγματα στην Αλεξάνδρεια;
Πάρα πολύ καλά. Έχουμε καινούργιο πρόεδρο, πάρα πολύ καλό, είναι αξία και τα φτιάχνει όλα από την αρχή. Τώρα πάμε για πιο δυνατά πράγματα. Η Αλεξάνδρεια είναι σαν δεύτερη Ελλάδα.

Πώς δεν έφερες την οικογένειά σου να ζήσετε όλοι μαζί στη Ρόδο;
Δουλεύω μέχρι το βράδυ. Και μετά εκεί, πήγε το πρώτο παιδί σχολείο, πήγε το δεύτερο παιδί σχολείο...

Τα χρήματα που βγάζεις τα στέλνεις εκεί!
Δουλεύω για να στέλνω εκεί.

Η λίρα Αιγύπτου πόσα ευρώ είναι;
Ένα ευρώ είναι τρεις λίρες, Αιγύπτου. Με μία λίρα εκεί δεν αγοράζεις τίποτα. Αλλά τα τελευταία χρόνια πάρα πολύ καλά πάμε.

Εδώ στη Ρόδο, οι Αιγύπτιοι είναι πολλοί;
Όχι πολλοί. Όπου υπάρχει θάλασσα και ψάρια εμείς πάμε. Αφού είναι η δουλειά μας, τα ψάρια.

Όποιος έρχεται στο μαγαζί εσένα ζητάει για να σε ρωτήσει για τα ψάρια!
Αφού είναι όλοι φίλοι.

Θυμάσαι και τα ονόματά τους!
Σε όλους. Δεν είναι εύκολο.

Για τα ψάρια όταν σε ρωτάνε, τι τους λες;
«Αφήστε τα όλα πάνω μου...», τους λέω. Μου έχουν εμπιστοσύνη, κι εγώ προσπαθώ να ευχαριστηθούν. Και μετά είμαι πολύ ευχαριστημένος. Με ρωτάνε πώς να το ψήσουν και προσπαθώ να τους πω τι να κάνουν για να μην στεγνώσει το ψάρι.

Τι τους λες, δηλαδή;
Λαδόκολλα, λάδι, ρίγανη κι όχι πολλή ώρα. Μετά που το σβήνεις άσ’ το δέκα λεπτά ακόμα με τον ατμό και μετά είναι λουκούμι. Αν το αφήσεις παραπάνω…

Το πιο νόστιμο ψάρι για σένα, ποιο είναι;
Ό,τι είναι από θάλασσα είναι ωραίο.

Όχι ιχθυοτροφείου, δηλαδή;
Αυτά είναι γούστα. Πολλούς τους αρέσει γιατί είναι πιο λιπαρό. Αυτά είναι γούστα.

Εσύ τρως ψάρι;
Κάθε μέρα. Αν δεν φάω, στενοχωριέμαι.

Για ποιον άλλο λόγο, στενοχωριέσαι;
Για κανένα. Όλα είναι γραμμένα πρέπει να έχουμε υπομονή μόνο. Ο άνθρωπος δεν είναι μόνο κάτω, ανεβαίνει και πάνω.

Χρήματα δεν θέλεις να κάνεις;
Όχι! Γιατί; Η ζωή είναι ωραία. Θέλω να ζω μόνο, τίποτα άλλο. Τα λεφτά είναι για ασφάλεια, είναι για κάποιο λόγο. Δεν είναι για πολλά πράγματα. Η ζωή, η αγάπη, να περνάμε καλά είναι τα πιο πλούσια πράγματα. Η υγεία... Δεν θέλω παραπάνω. Η ζωή είναι ωραία. Να αγαπάμε τον εαυτό μας, να προσευχόμαστε για τον εαυτό μας.

Προσεύχεσαι τις Παρασκευές;
Ναι. Ο Θεός είναι ένας. Τα ονόματα των δασκάλων αλλάζουν. Το καλό είναι ένα, το κακό είναι ένα, η αμαρτία η ίδια σε όλες τις θρησκείες. Ο Θεός βλέπει καρδιά!

Μ’ αυτό το χαμόγελο είσαι πάντα;
Είναι δώρο από τον Θεό.

Στα καράβια δεν σου άρεσε;
Κουράστηκα στη θάλασσα κι έμεινα στη στεριά. Κι εκεί με Έλληνες ήμουνα. Έμεινα εδώ, πάνε 27 χρόνια. Είμαι ευχαριστημένος εδώ, με τ’ αφεντικό. Η δουλειά εδώ νιώθω ότι είναι δικιά μου, δεν νιώθω ότι είμαι υπάλληλος. Βάζω τα δυνατά μου να είναι καλά όλα, να προχωράνε όλα...

Σχέδια για το μέλλον έχεις;
Η ζωή όπως πάει.

Του έδωσα τους χαιρετισμούς της αδελφής μου! Πρόφερε αμέσως το όνομά της, μου ζήτησε να της πω «καλό μήνα», κι ας ήθελε δύο ημέρες ακόμα, έγινε πιο πλατύ το χαμόγελό του, όπως γίνεται πάντα όταν του δώσεις κι ένα ψίχουλο από το ενδιαφέρον σου. Όταν τον ρωτήσεις απλώς «τι κάνεις»! Και τότε ο Άιμαν γίνεται ευτυχισμένος!