Μετά το νομοσχέδιο, νέες αγωγές του Δημοσίου στους Αρκιούς

Rodiaki NewsRoom

Του
Νίκου Μελιανού
στο Patmos Times

Μετά το νομοσχέδιο ήρθε η λυπητερή για τους κατοίκους των Αρκιών. Τους επιδόθηκαν νέες αγωγές του Δημοσίου. Έχει καταλάβει κάποιος τι έχει γίνει με τα οικόπεδα στους Αρκιούς; Έχουν διαβάσει τους νόμους που δήθεν αναγνωρίζουν τις περιουσίες των Αρκιωτών;

«Κάθε θαύμα τρεις ημέρες, το μεγάλο τέσσερις». Αυτό αναφέρει μια σοφή παροιμία και είναι θλιβερό το να συνειδητοποιούν ορισμένοι, ότι τόσο κρατούν τα θαύματα, ή ότι κάτι στην αρχή του φαίνεται θαύμα, ή έστω θαυμάσιο.

Έτσι μετά την ευφορία η οποία προκλήθηκε μέσα από τα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης την επιτέλους επίλυση του γνωστού προβλήματος, της διευθέτησης δηλαδή των ιδιοκτησιών των κατοίκων των Αρκιών καθώς και την παύση των δικαστικών αγωγών, ήρθε ο προβληματισμός και η αγανάκτηση.

Και τούτο εξαιτίας των γεγονότων τα οποία ερμηνεύθηκαν από κάποιους ότι από εδώ και πέρα τίποτε δε θα είναι το ίδιο.

Φυσικά δεν θα είναι το ίδιο, γιατί αν διαβάσουν καλά το νόμο, θα διαπιστώσουν του λόγου το αληθές.

Έτσι επικοινώνησαν οι Αρκιώτες με γνωστούς δικηγόρους Κω και Αθήνας οι οποίοι τους είπαν ότι τα πράγματα είναι ασυγκρίτως δυσκολότερα τώρα και ίσως χρειαστούν νέα έξοδα για κάτι που τους ζητούσε από το μισό της δεκαετίας του ‘90 με τη σχετική νομοθεσία.

Πριν λοιπόν στεγνώσει καλά-καλά το μελάνι και κρυώσουν τα πλήκτρα του Η/Υ στον οποίο εγράφη το ρεπορτάζ, ήρθε η επιβεβαίωση η οποία πρέπει να προβλημάτισε όλους όσοι βιάστηκαν να πανηγυρίσουν για την εξέλιξη αυτή και έτσι «πριν αλέκτωρ φωνήσαι» είχαμε προβλέψει τις εξελίξεις οι οποίες θα ακολουθούσαν την ψήφιση του νομοσχεδίου για τους Αρκιούς.

Χωρίς δε να διεκδικούμε τον τίτλο του μ.Χ,. προφήτη, αποδείξαμε το πόσο δίκιο είχαμε. Αυτά τα αναφέρουμε επειδή μία εβδομάδα περίπου μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου το οποίο ορισμένοι το χαρακτήρισαν ως «πανάκεια» ή ως «κολυμβήθρα του Σιλωάμ», η οποία θα θεράπευε πάσα νόσο και πάσαν... ασθένεια, ήρθε η λυπητερή για τους κατοίκους των Αρκιών, όταν αστυνομικό όργανο του Α.Τ. Πάτμου, επέδωσε περίπου 10 αγωγές σε μόνιμους κατοίκους των Αρκιών με αποστολέα το ελληνικό Δημόσιο διεκδικώντας τις περιουσίες τους τις οποίες είχε ήδη σταματήσει το νομοσχέδιο.

Κάποιοι δε από τους κατοίκους σχολίαζαν ότι όντως τα πράγματα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο.

Ξετυλίγοντας το «κουβάρι» των εξελίξεων και αναζητώντας απάντηση στις απορίες του, θα βρει φρέσκο-φρέσκο το Ν.4972/2022 Φ.Ε.Κ. 181.τ’Α/23-9-2022,ο οποίος στο άρθρο 126 αναφέρει ότι πρόκειται για ρυθμίσεις στα ακίνητα νησίδων της Δωδεκανήσου καθώς και για το ότι πρόκειται για προσθήκη της παραγράφου 4 στο άρθρο 17 του Ν ,2443/1996.

Τι σημαίνει αυτό όμως στην ουσία;

Σημαίνει ότι ο Ν.4972/2022 έρχεται ως συμπλήρωμα του νόμου 2443/1996 Φ.Ε.Κ.265 τ.Α και μάλιστα με την ένδειξη της προσθήκης σε αυτόν, αναφέρει όμως το άρθρο 17 του συγκεκριμένου Ν.2443/1996 του οποίου συμπλήρωμα είναι το άρθρο 126 του Ν.4972/2022;

Το άρθρο λοιπόν αυτό έχει τρεις παραγράφους με γενικό τίτλο «ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ» και ξεκινώντας από την πρώτη αναφέρει τις προϋποθέσεις παραχώρησης δωρεάν και κατά κυριότητα στους αυθαίρετους κατόχους τους με όρους και προϋποθέσεις, όπως για παράδειγμα, η έκταση του οικοπέδου μαζί τόσο με τα κτίσματα όσο και με τα κτήρια να μην είναι μεγαλύτερο των 800 τ.μ.

Η γ’ περίπτωση της παραγράφου 1 είναι «όλα τα λεφτά».

Τα παραχωρούμενα ακίνητα αναφέρει, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για την κάλυψη στεγαστικών ή επαγγελματικών αναγκών ή για γεωργικούς και κτηνοτροφικούς σκοπούς των δικαιούχων. Απαραίτητη βέβαια προϋπόθεση η Ελληνική ιθαγένεια και ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΙΜΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ.

«Όλα τα λεφτά» επίσης είναι οι παράγραφοι ε’ και στ’ του άρθρου 1 που αναφέρονται στις ενέργειες που θα απαιτηθούν από εδώ και πέρα παράλληλα με αυτές του νέου μόμου που πρέπει να γίνουν.

Λέει λοιπόν: ε’ Η παραχώρηση γίνεται ύστερα από αίτηση του ενδιαφερομένου στην Κτηματική Υπηρεσία Δωδεκανήσου, με απόφαση του γενικού γραμματέα της περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, κατόπιν γνώμης του αρμόδιου δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου.

Η απόφαση αυτή αποτελεί τίτλο κυριότητας που μεταγράφεται.

στ. Όσοι κατέχουν μεγαλύτερη έκταση, από την παραχωρούμενη κατά τα ανωτέρω υποχρεούνται να παραδώσουν αυτή ελεύθερη στην αρμόδια Υπηρεσία του Υπουργείου Οικονομικών με σχετικό πρωτόκολλο , εντός 6 μηνών από την έκδοση του τίτλου μεταβίβασης της παραχωρούμενης έκτασης.

Σε αντίθετη περίπτωση η παραχώρηση ανακαλείται αυτοδίκαια.

Όπως δηλαδή αντιλαμβάνεται κάποιος «τρεχάτε ποδαράκια μου» από εδώ και πέρα.

Ακόμη στην παρ. γίνεται μνεία: 1. της παρ.3 του άρθρου 5 του Νόμου 719/1977, Φ.Ε.Κ. 301 τ.Α’ όπως αυτή αντικαταστάθηκε με την παρ.5 του άρθρου 35 του Ν.1473/1984,Φ.Ε.Κ.127 τ. Α’.

Στη συνέχεια, η παρ. 2 του άρθρου 126 του Ν 4972,αναφέρεται στο άρθρο 6 του Ν.2664/1998 Φ.Ε.Κ.275 τ.Α’, το οποίο έχει σχέση με τις εγγραφές στο Κτηματολογικό βιβλίο ή σε περίπτωση ανακριβούς πρώτης εγγραφής δίνεται προθεσμία αμφισβήτησης με κατάθεση αγωγής και φυσικά ότι δεν εμπίπτει στην παρ.1 του άρθρου 23 του Ν.1822/90 Φ.Ε.Κ.101 τ. Α’.

Σύμφωνα με τον νέο νόμο θα πρέπει να υπάρχει η μόνιμη διαμονή στο χώρο και η απαγόρευση των δικαιοπραξιών-παρ. α’ και ε’-ενώ για την καταγραφή στο Κτηματολόγιο των υπό παραχώρηση οικοπέδων, ή ότι δεν έχει εκδοθεί Πρωτόκολλο Διοικητικής Αποβολής ή πρωτόκολλο καθορισμού αποζημίωσης αυθαίρετης χρήσης καθώς και ότι δεν προβάλλονται δικαιώματα του δημοσίου-παρ. β’,γ’,δ’.

Αρμόδια είναι η οικεία Κτηματική Υπηρεσία, η οποία συγκεντρώνει το σύνολο των απαιτούμενων στοιχείων και τα διαβιβάζει στο κατά τόπο αρμόδιο Κτηματολογικό Γραφείο.

Μετά δε από όλα αυτά, δεν χρειάζεται να προβεί το ελληνικό Δημόσιο σε δίκες. Δηλαδή «πιάσε το αυγό και κούρεψέ το!».

Και φτάνουμε στο βασικότατο. Πόσοι είναι οι μόνιμοι κάτοικοι στους Αρκιούς; Μάλλον μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού, άντε και των δύο. Με τις υπόλοιπες περιουσίες και τους ιδιοκτήτες τους τι γίνεται; Θα τους τα πάρει το ελληνικό Δημόσιο;

Μεταξύ μας δεν μου φαίνεται απίθανο. Κάποιοι πάντως αναφέρουν ότι ο χρόνος που μεσολάβησε από την ψήφιση του νομοσχεδίου δεν ήταν αρκετός για να ενημερωθούν οι υφιστάμενες υπηρεσίες και ως εκ τούτου θα πρέπει να περιμένουν λίγο. Μακάρι να είναι έτσι.

Εν κατακλείδι, μία απορία: Γιατί υπάρχει τόσο μίσος για τη Μονή και τον θεσμό που εκπροσωπεί, από εκλεκτούς καθοδηγητές; Γιατί ο δήμος αντί να αποτελεί το alter ego της Μονής, βρίσκεται σε συνεχή αντιπαράθεση μαζί της;

Και έτσι το Δημόσιο στην προσπάθεια που κάνει να αποδομήσει την Ιερά Μονή βρίσκει άξιο συμπαραστάτη τον δήμο, ο οποίος όλως περιέργως κάνει οτιδήποτε για να απολέσει η Μονή την περιουσία της.

Αιδώς Αργείοι!

Μήπως γι’ αυτό καθυστερεί η περίφημη συνάντηση μεταξύ δήμου και Μονής;

Μήπως η αδιαλλαξία από πλευράς δήμου αποτελεί τροχοπέδη στο να τα έχουν καλά οι δύο κεφαλές- εξουσίες του νησιού; Πρέπει κάτι να γίνει.

Άλλωστε, η προεκλογική περίοδος είναι προ των πυλών και απαιτούνται πιο διπλωματικοί χειρισμοί.