Η αναδημιουργία του Κολοσσού στα εγκαίνια της έκθεσης του Λούβρου

Μετά από αλλεπάλληλες «συσκέψεις» και πυρετώδεις «διαβουλεύσεις» των γλυπτών και των άλλων ελληνικών εκθεμάτων του Μουσείου του Λούβρου, ενός εκ των μεγαλύτερων και παλαιότερων μουσείων τέχνης στον κόσμο, προεδρευούσης της «Νίκης της Σαμοθράκης», καθορίσθηκαν οι λεπτομέρειες της έκθεσης, καθώς και η

δρομολόγηση της πρώτης διεθνούς ανακοίνωσης, της εκπεφρασμένης βούλησης του Ροδιακού λάου για την «Αναδημιουργία του Κολοσσού» και ανέθεσαν εις την «Αφροδίτη της Μήλου», υπευθύνου Δημοσίων Σχέσεων και εκπροσώπισης των Ελληνικών Πολιτιστικών Θησαυρών του Λούβρειου Μουσείου, την εξασφάλιση στήριξης και δημοσιότητος από τα αλλά «αδελφά» Μουσεία και τους «φίλα» προσκειμένους αρχαίους Πολιτισμούς .

Από του βήματος του Μουσείου, κατά την διάρκεια των εγκαινίων της έκθεσης, ο Δήμαρχος της Ρόδου κύριος Φώτης Χατζηδιάκος και ο Περιφερειάρχης Νότιου Αιγαίου κύριος Γεώργιος Χατζημάρκος, θα διαβούν τον Ρουβίκωνα, θα προσέλθουν στο ραντεβού τους με την Ιστορία και απευθυνόμενοι στη διεθνή κοινότητα, θα ανακοινώσουν την προκήρυξη παγκοσμίου αρχιτεκτονικού διαγωνισμού, για την

«Αναδημιουργία του Κολοσσού» της Ρόδου, επικοινωνώντας την αμετάκλητη απόφαση του Ροδιακού λάου, να παραδώσει στη διεθνή κοινότητα, ως εντεταλμένος θεματοφύλακας του αρχαίου Ροδιακού Πολιτισμού, το έβδομο μεγαλειώδες θαύμα του κόσμου, την «Αναδημιουργία του Κολοσσού», που αποτελεί το πρώτο «Τοπόσημο» στο κόσμο, κτήμα εσαεί της ανθρωπότητας και ιδιαίτερα του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού.

Η Διεύθυνση του μουσείου του Λούβρου, με την εγκυρότητα, την οικουμενικότητα και το πνευματικό βεληνεκές που διαθέτει, θα ζητήσει από τα μεγαλύτερα Μουσεία του κόσμου την συνδρομή τους, εις την δημοσιοποίηση του «Project» και την ευαισθητοποίηση των ανά την υφήλιο πνευματικών κοινοτήτων, προς ανεύρεση πόρων, για να επαναλάμψει «ο Ήλιος της Ειρήνης και της Δικαιοσύνης», στην ευαίσθητη αυτή εσχατιά της χώρας μας.

Ο Περιφερειάρχης και ο Δήμαρχος , αναλαμβάνοντας αυτή την ρηξικέλευθη πρωτοβουλία, θα εξασφαλίσουν περίοπτον θέσιν στο Πάνθεον των Μεγάλων Ανδρών της Ρόδου και τα ονόματα τους θα καταγράφουν εις τας «Χρυσάς Δέλτους» της Ιστορίας.

«Η ελληνική τέχνη, συνύπαρξη γόνιμη µύθου και λόγου, σύζευξη άρτιας ιδέας και πράξης, έκφανση πανηγυρική και δοξολογία του ανθρώπου και των έργων του αναδεικνύεται, µε τη συνέχεια, τη συνοχή, την αφομοιωτική ικανότητα και διαχρονική της αλκή στη µακραίωνη εξελικτική της πορεία, ως πηγή ζωοδόχος της πνευματικής µας υπόστασης και καθοριστική συντεταγμένη του ηθικού µας προορισμού». ( Γ.Α.Χριστόπουλος).

Η σημαντική περιοδική έκθεση, που για πρώτη φορά θα παρουσιάζει από κοινού, τα πλέον χαρακτηριστικά ευρήματα των ανασκαφών στη Ρόδο, με τα όποια «προικίσθεισαν» τα μεγαλύτερα μουσεία της Ευρώπης, με τίτλο «Ρόδος: ένα Ελληνικό νησί πύλη από και προς την Ανατολή, από την Ύστερη Εποχή του Χαλκού έως τους αρχαϊκούς χρόνους», θα ταξιδέψει στο Μουσείο του Λούβρου, τον Οκτώβριο και θα περιλαμβάνει ευρήματα Ροδιακών ανασκαφών του 19ου αιώνα που μεταφέρθηκαν, μέσα από νόμιμους και μη οδούς, στο Βρετανικό Μουσείο, στο Μουσείο του Λούβρου, στο Εθνικό Μουσείο Δανίας και στα Κρατικά Μουσεία Βερολίνου.

Επίσης, θα παρουσιαστούν εκθέματα από το Μουσείο Τέχνης της Βέρνης και το Cabinet des Médailles της Εθνικής Πινακοθήκης του Παρισιού, καθώς και 108 έργα από το Αρχαιολογικό Μουσείο της Ρόδου και την ΚΒ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων. «Πεμπτουσία αυτής της έκθεσης είναι, ότι η Ελλάδα με αδιάψευστον μάρτυρα, την πλειάδα των μαρμάρινων γλυπτών, που κοσμούν τις προθήκες των μεγαλύτερων Μουσείων σε όλο τον κόσμο, είναι η αιωνία κοιτίδα πολιτισμού του ευρωπαϊκού πνεύματος ».

Η γλυπτική αποτελεί ένα σημαντικό κεφάλαιο της αρχαίας ελληνικής τέχνης και της πανανθρώπινης καλλιτεχνικής δημιουργίας. Η αρχαία ελληνική τέχνη ήταν έκφραση θρησκευτικότητας και πράξη ιερή, ένα συνταίριασμα µύθου και λόγου, µία προσέγγιση της αδιαίρετης ενότητας του αρχικού Είναι, που ο καλλιτέχνης µε δυναμισμό και ευαισθησία, προσπαθούσε να εντοπίσει και να αποτυπώσει. Αυτή είναι η αιώνια και αμετάβλητη αρχή, της καλλιτεχνικής δημιουργίας των αρχαίων Ελλήνων.

Τα οντολογικά αρχέτυπα, που επαναλαμβάνονται σε όλη τη διάρκεια της αρχαίας γλυπτικής τέχνης, υπόκεινται σε µια αέναη μεταβολή καλλιτεχνικών αποκλίσεων, αναδρομών και αντιφατικών µαρτυριών. Στα πρώτα της βήματα η γλυπτική, θα απεικονίσει θεούς και ήρωες, µε την ίδια απόκοσμη ακτινοβολία. Στη συνέχεια οι ήρωες και τα κατορθώματά τους, θα αποτελέσουν τη βασική έμπνευση των καλλιτεχνών.

Τέλος ο πολίτης, απογυμνωμένος από οποιαδήποτε ιδανική προσέγγιση, θα απεικονιστεί περιπτωσιακά, αλλά εξίσου συναρπαστικά. Η αρχαία ελληνική γλυπτική τέχνη, σε όλες της τις εκφράσεις, µένει πάντοτε βαθύτατα ανθρωποκεντρική. Αφετηριακή της έκφραση είναι τα πρωτοελλαδικά και κυκλαδικά ειδώλια, µε τη σαφή αρχιτεκτονική δομή και την αφαιρετική σύλληψη, στην απόδοση της πραγματικότητας.

Το Ελληνικό συλλογικό υποσυνείδητο αφυπνίζεται, το προαιώνιο γεννετικό επαναστατικό κεκτημένο της Φυλής δραστηριοποιείται, ο Ελληνισμός, θα ανταποκριθεί στις επείγουσες προκλήσεις των καιρών, θα αναλάβει τις ευθύνες του και θα κάνει την υπέρβαση ενωμένος, για την αποκατάσταση της εθνικής μας κυριαρχίας και την ανάληψη του πλήρους ελέγχου της χώρας.

«…από το µόχθο της ελπίδας νέα γη ετοιμάζεται, Για να βαδίσει εκεί µε αετούς και λάβαρα, Ένα πρωί γεμάτος ιριδισμούς, Η φυλή που ζωντανεύει τα όνειρα, Η φυλή που τραγουδάει στην αγκαλιά του ήλιου»
(Οδυσσέας Ελύτης, Προσανατολισµοί).
Καλαμάτα 15-9-2014
Βασίλειος Νικ. Καλλικούνης