Τεμαχίζουν και ξεπουλούν τη Ρόδο μας

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΜΕΡΙΔΕΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΜΕ ΘΕΜΑ “ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ;»

Η έκταση και το βάθος των ιδιωτικοποιήσεων, βασικών υποδομών, και δημόσιας περιουσίας στο νησί της Ρόδου, παίρνει διαστάσεις ολοκληρωτικής επέλασης των επιχειρηματικών ομίλων με στόχο την μεγιστοποίηση των κερδών τους, στα αποκαΐδια των εργασιακών σχέσεων, της ανεργίας και των μισθών πείνας.



Ήδη έχουν ιδιωτικοποιηθεί τα αεροδρόμια, το Golf , ετοιμάζονται τα λιμάνια, τα απορρίμματα, το νερό, αρχαιολογικοί χώροι, μεγάλο τμήμα της Μεσαιωνικής Πόλης, και τεράστιες παραλιακές εκτάσεις οι οποίες έχουν «περιέλθει» στο ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Διαχείρισης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου).

Οι ιδιωτικοποιήσεις εδράζονται πάνω στο διαμορφωμένο σταδιακά εδώ και χρόνια νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο το τελευταίο διάστημα, της βαθειάς καπιταλιστικής κρίσης, προσαρμόστηκε βίαια στις νέες απαιτήσεις του κεφαλαίου για ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία.

Θεσμοθετήθηκε το νέο χωροταξικό για τον τουρισμό, προωθείται το χωροταξικό για τα αιολικά πάρκα, ψηφίστηκε ο νέος νόμος για τα δάση και τις δασικές εκτάσεις, βγήκαν νέες διατάξεις για τον αιγιαλό και την παραλία, θεσπίστηκαν οι διατάξεις για τους «οργανωμένους υποδοχής δραστηριοτήτων» και τους «οργανωμένους τουριστικούς υποδοχής», η επιτάχυνση των επενδυτικών δραστηριοτήτων, αναθεωρείται το χωροταξικό του Νότιου Αιγαίου κλπ.

Τα επικοινωνιακά επιτελεία της πολιτικής του δίνουμε «γή και ύδωρ» στο κεφάλαιο, στην προσπάθειά τους, να εξασφαλίσουν την συναίνεση των εργαζομένων επικαλούνται την «ανάπτυξη» και τις νέες θέσεις εργασίας, που θα έρθουν με τις σχεδιαζόμενες επενδύσεις.

Το περιεχόμενο όμως, της ανάπτυξης, στην οποία αναφέρονται, και ο βαθμός ικανοποίησης των αναγκών μας απ’ αυτήν, βασίζεται στην αλλαγή των εργασιακών σχέσεων, στις απολύσεις, στις διαθεσιμότητες, στη μείωση των μισθών, στην διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος, στην δημιουργία μιας γενικευμένης ειδικής οικονομικής ζώνης η οποία θα είναι παράδεισος για τα κέρδη τους. Δηλ. η ανάπτυξή τους σημαίνει μεγαλύτερη κερδοφορία για το κεφάλαιο και ένταση της εκμετάλλευσης για τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους επαγγελματίες τους φτωχούς αγρότες. Είναι ανάπτυξη για τα μονοπώλια και όχι για τους εργαζόμενους.

Αντικειμενικά το ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων δεν μπορεί να τοποθετείται στο επίπεδο του «ξεπουλήματος» , βασικό επιχείρημα του πόλου του ΣΥΡΙΖΑ. Η αναφορά και μόνο στο «ξεπούλημα» παραπέμπει στην τιμή πώλησης. Δηλ. μια καλύτερη τιμή πώλησης από έναν καλύτερο διαπραγματευτή θα έλυνε το πρόβλημα; ……………..

Όσοι, όπως οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, οι δυνάμεις του Ευρωμονόδρομου, που αποδέχονται την ρίζα του κακού, το καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και το κέρδος ως γνώμονα οργάνωσης της παραγωγής, ψελλίζουν για δήθεν καλύτερη διαχείριση του καπιταλιστικού συστήματος, διαπράττουν διπλό έγκλημα σε βάρος των εργαζομένων. Και τον καπιταλισμό βγάζουν λάδι και την υποταγή των εργαζομένων θέλουν να εξασφαλίζουν……………..

Μέσω 6 ΦΕΚ (Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβέρνησης) έχουν περάσει στο ΤΑΙΠΕΔ, 50.000 περίπου στρέμματα της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου στη Ρόδο , ή το 3,5% της νήσου Ρόδου χωρίς να υπολογιστούν το Πρασονήσι , ακίνητα του ΕΘΙΑΓΕ και άλλα……………

Η επιβάρυνση του περιβάλλοντος, οι ανάγκες του νερού, της ενέργειας, οι εγκαταστάσεις των απορριμμάτων, , η επεξεργασία των λημμάτων και οι υπόλοιπες υποδομές, έχουν ξεπεράσει προ πολλού τα όρια της αντοχής τους, γίνεται κατανοητό σε τι επίπεδο καταστροφής οδηγείται ο τόπος
Η γεωαναφορά τους αποκαλύπτει την έκταση και το βάθος των σχεδιασμών της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Η «ανάπτυξη» έχει και αυτή ταξική διάσταση. Ανάπτυξη για ποιόν; Για το κεφάλαιο ή για τους εργαζόμενους για το λαό; Δεν μπορεί να είναι προς το συμφέρον και των δύο πλευρών ταυτόχρονα.

Τη δημόσια περιουσία το κεφάλαιο την αντιμετωπίζει ως εμπόρευμα, το οποίο αγοράζεται , πωλείται, ενοικιάζεται αρκεί να επιφέρει κέρδη. Για τους εργαζόμενους το λαό αντικειμενικά είναι κοινωνικό αγαθό και σαν τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο. Χθές , τώρα να αποτινάξουμε την αδράνεια και την αναποφασιστικότητα, να συνταχθούμε εργαζόμενοι, αγρότες, νέοι επιστήμονες, επαγγελματίες, να συμμαχήσουμε με όλους όσοι θίγονται από την πολιτική, που προωθούν η Ε.Ε., οι επιχειρηματικοί όμιλοι ντόπιοι και ξένοι, και οι πολιτικοί τους εκφραστές.

Έχουμε την δύναμη να τους σταματήσουμε, να μην επιτρέψουμε να εφαρμοστούν οι σχεδιασμοί καταδίκης της φύσης , των εργαζομένων, των επιστημόνων, των αυτοαπασχολούμενων, των νέων. Δεν επιτρέπεται να περιμένουμε νέους σωτήρες, τη δύναμη την έχουμε, οι αγώνες χρειάζονται.

Ο αγώνας ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις είναι ένα κομμάτι του αγώνα για το μεροκάματο, το μισθό, την ανασφάλιστη εργασία, τις συνθήκες δουλειάς, το 8ωρο, την ανεργία, την υγεία, την παιδεία, το πολιτισμό.
Είναι ένα κομμάτι του αγώνα των εργαζομένων, των μικρών αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων, των επιστημόνων, της νεολαίας των γυναικών.



Η κοινή δράση μέσα από τους φορείς, μέσα από επιτροπές αγώνα μπορεί και πρέπει να έχει τον προσανατολισμό, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις των χρυσοφόρων παραλιακών εκτάσεων, των δασών, των περιοχών Natura, των αρχαιολογικών χώρων, των περιοχών φυσικού κάλλους, των υποδομών, του αιγιαλού και της παραλίας. Ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού, της επεξεργασίας των απορριμμάτων, της ενέργειας.

Περισσότερο από κάθε άλλη φορά σήμερα είναι αναγκαίο να δημιουργηθεί ένα ενιαίο μέτωπο δράσης και αντίστασης με προοπτική τη λαϊκή συμμαχία και τη λαϊκής εξουσία, όπου τα κοινωνικά αγαθά θα είναι στην υπηρεσία της κοινωνίας.